وقتی ایشان وارد شد ما احترام کردیم و جلوی مرحوم رجایی بلند شدیم، ولی بنیصدر اصلاً تکان نخورد و حتی برنگشت به ایشان مثلاً «صبحکم اللهی» بگوید.
صوت/ علتتوهین بنیصدر به شهیدرجایی
5 آبان 1393 ساعت 13:38
وقتی ایشان وارد شد ما احترام کردیم و جلوی مرحوم رجایی بلند شدیم، ولی بنیصدر اصلاً تکان نخورد و حتی برنگشت به ایشان مثلاً «صبحکم اللهی» بگوید.
به گزارش جهان به نقل از فارس، کتاب خاطرات آیت الله مهدوی کنی یکی از کتابهای بسیار پرمخاطب و خواندنی مرکز اسناد انقلاب اسلامی هم درباره این شخصیت مهم و تاثیرگذار انقلاب اسلامی و هم درباره خود تاریخ انقلاب اسلامی است. اهمیت این کتاب تا به آنجا بودکه مرکز اسناد در نظر دارد، کتابی صوتی این خاطرات را منتشر کند که البته تا کنون منتشر نشده است.
به مناسبت درگذشت این عالم بزرگوار خبرگزاری فارس با همکاری مرکز اسناد انقلاب اسلامی هر روز بخشی از فایل صوتی خاطرات منتشر نشده آن مرحوم را با صدای خودشان به همراه بخشی از کتاب که مربوط به صوت است، منتشر میکند. آنچه که امروز در ادامه خواهید خواند مربوط است به موضوع جامعه روحانیت و بنی صدر، صفحه۲۹۹، فصل چهارم کتاب:
در مسئلهی انتخاب بنیصدر به عنوان رئیس جمهور، همانگونه که گفتم، بهجز اعضاء مؤسس حزب جمهوری و برخی دیگر از اعضاء جامعه روحانیت دیگر اعضاء جامعه با نامزدی بنیصدر مخالفت نکردند و شخص امام نیز با نامزدی ایشان ابراز مخالفتی نداشتند و حتی ایشان مخالفتهای دیگران را دفع میکردند خلاصه آنکه در جامعهی روحانیت در مورد بنیصدر دو طیف وجود داشت: عدهای با ریاست جمهوری بنیصدر مخالف بودند، عدهای هم موافق بودند.
* شهید بهشتی در راس مخالفان بنی صدر بود
در رأس آنهایی که مخالف بودند آقای بهشتی بود. ایشان اصلاً از اعضای جامعهی روحانیت بودند و در عین حال که در حزب بودند، در جلسات جامعهی روحانیت هم شرکت میفرمودند. از اعضای جامعه: آقای هاشمی، دکتر باهنر، جناب آقای خامنهای، بنده، آقای موحدی کرمانی و ظاهراً آقای عمید زنجانی با بنیصدر موافق نبودیم.
عدهای دیگر هم بودند که موافق بودند. فکر میکنم آقای ملکی از آن جمله بودند، بقیهی جامعه که شاید حدود ۱۷ نفر بودند و اکثریتی را تشکیل میداد، اینها طرفدار کاندیداتوری آقای بنیصدر بودند. آقای خسروشاهی سر دسته بودند و بیش از همه متمایل به بنیصدر بودند.
از این رو عدهای گمان میکردند که جامعهی روحانیت دربست طرفدار بنیصدرند مگر برادرانی که در حزب بودند که با بنیصدر مخالفت میکردند.
* موضع بنی صدر روشن نبود
چنان که گفتم موضع آقای بنیصدر نسبت به مسائل انقلاب روشن نبود. واقعاً منهای مواضع بنیصدر، اگر میخواستیم مقایسه کنیم؛ ایشان از نظر مدیریت به عنوان رئیسجمهور، از آقای حبیبی خیلی جلوتر بود. آقایان جامعهی روحانیت هم به همین اعتبار به بنیصدر رأی دادند.
نکتهی دوم هم این بود که حزب طبعاً عدهای را جذب و عدهای را دفع میکند، شما میدانید آقایان روحانیون طبعاً روح استقلال طلبی دارند. اگر کسی وارد حزب میشد، خواه ناخواه قهراً در حزب هضم میشد، ولی یک روحانی و امام جماعت نمیتوانست اینگونه باشد.
از اول یک چنین فرهنگی در روحانیت بوده و هست، به خصوص در تشیّع یک حالت استقلال حاکم بوده که همیشه در برابر حاکمیتها میایستادند و این، در روحانیت شیعه، یک فرهنگ است و تا اکنون باقی است و شاید الان هم که بعضی از روحانیون زیر بار دولت نمیروند و با دولت مخالفند، معلول همین فرهنگ است که اصلاً تبعیت را نقد میکنند و استقلال را تأیید میکنند. البته بعضیها هستند که حالت مخالفت ندارند و بیتفاوت از کنار مسائل میگذرند.
این حساسیت در خیلی از شهرها وجود داشت و به سهولت هر کس پی میبرد که میان روحانیون و حزب درگیری وجود دارد، مگر روحانیون جوان که پذیرش داشتند. روحانیون معمّر و سابقهدار، کمتر وارد حزب شدند. شاید علتش این است که چون آنها مستقل بودند و برای خودشان حرف داشتند، نمیتوانستند در یک قالبی قرار بگیرند؛ من یقین دارم چنین چیزی بوده و در اثر همین جریانات بود که آقایان زیر بار نمیرفتند و از بنیصدر طرفداری میکردند، البته علاوه بر جنبههای مثبت بنیصدر ـ که در ابتدا ظهور بیشتری داشت ـ جنبههای منفی او بعدها کشف شد.
* بنی صدر موجود عجیب و غریبی بود
ولی بنده این طور نبودم، علتش هم این بود که من در شورای انقلاب با بنیصدر کار کرده بودم، اما علما و روحانیون غالباً در شورای انقلاب نبودند؛ به جز دوستان سطح بالا؛ مثل آقایان هاشمی و بهشتی و باهنر. من در دولت بودم، در شورای انقلاب هم بودم، برخوردهای بنیصدر را دیده بودم. احساس میکردم موجود عجیب و غریبی است و من نتوانستم هیچ آنی به بنیصدر ایمان بیاورم. واقعاً به ایشان ایمان نیاوردم، ولی از طرفی هم میدیدیم میگویند بنیصدر مبارزه کرده، چه کار کرده و از همین حرفهایی که اول انقلاب گفته میشد. از آن طرف، امام هم تأیید میکردند، نفی نمیکردند، ما هم یک نوع تبعیت و پیروی از امام داشتیم. به همین جهت در عین حال که بنیصدر را نمیپسندیدم و واقعاً نمیتوانستم ایشان را به عنوان یک رئیس جمهور به مردم معرفی کنم، بنابراین در عین حال که با نظر جامعهی روحانیت به صورت علنی مخالفت نکردم ـ چون مصوبهای بود که اکثریت رأی داده بودند ـ هر کس به طور خصوصی از من در این باره پرسید، گفتم من به بنیصدر رأی نمیدهم. گفتند پس به چه کسی رأی میدهید؟ گفتم آقای حبیبی. گفتند ما هم که مقایسه میکنیم، میبینیم که آقای حبیبی بهتر و متدینتر است. خودم به او رأی دادم، خانوادهام هم به او رأی دادند و همچنین دوستانی که از من پرسیدند.
کد مطلب: 388281
آدرس مطلب: https://www.jahannews.com/analysis/388281/صوت-علت-توهین-بنی-صدر-شهیدرجایی