عملکرد ارتش رضاشاه در برابر حملهی متفقین، حتی قابل قیاس با مقاومت رئیسعلی دلواری و همراهانش، که فاقد کمترین امکانات بودند نیز نبود. قیام دلیران تنگستان علیه انگلیسیها که قریب به پنج هزار نفر بودند، بهحدی شجاعانه بود که نیروهای متجاوز انگلیسی در تنگستان گرفتار شدند و عدهی زیادی از آنان کشته شدند
ارتش را برای مقابله با نیروهای داخلی و سرکوب مردم به کار برد. «حکومت اقتدارگر و سرکوبگر پهلوی اول، با توجه به ماهیت استبدادی آن، از هرگونه مخالفت جزئی مردم سوءاستفادههای وسیعی انجام میداد و دست به سرکوبگری گسترده میزد.»[۳]
ارتشبد حسین فردوست در خاطراتش میگوید: «رضا خان به حزب و تحزب اعتقادی نداشت و بنا به تربیت قزاقی خود، تنها به ارتش متکی بود و از ارتش آنچه برایش مهمتر بود، پادگان تهران بود.»
حملهای بدون اعلان قبلی به کشوری صورت گیرد، میبایست ارتش بدین شکل عمل نماید.