داستان ما و کدخدایی که نمی‌خواست فرفره بسازیم
شنبه ۵ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۰۷:۲۵
کد مطلب: 339512
از ترس بچه‌های کدخدا، داخل خانه فرفره بازی می‌کردیم. مبادا ببینند و به تریج قبایشان بربخورد. اما خبرها زود در دهکده ما می‌پیچید.
خبر که به گوش کدخدا رسید، داغ کرد. گفت: «بیخود کرده‌اند. بچه رعیت را چه به فرفره بازی.» و گیوه‌اش را ورکشیده بود و آمده بود پیش عمو محمد به آبروریزی. (بعداً شنیدیم که همان روز، کدخدا دم گوش میرآب گفته: «این اول کارشان است. فردا همین فرفره میشود روروک و پس فردا چرخ چاه.» بیشتر موتورپمپ‌های آب ده، مال کدخدا بود.)
عمو محمد که صدایمان کرد، فهمیدیم کار از کار گذشته. فرفره را برداشت و گذاشت داخل گنجه. درش را قفل کرد و کلیدش را داد دست بچه‌های کدخدا. که خیالشان راحت باشد از نبودن فرفره.
رفتیم پیش بابابزرگ با لب و لوچه آویزان. فهمید گرفتگی حالمان را. عموها را صدا زد. به عمو محمد گفت: «خودت کلید را دست کدخدا دادی و خودت پس می‌گیری.»
عمو محمد مرد این حرفها نبود. همه‌مان می‌دانستیم. بابابزرگ گفت: «بروید و قفل گنجه را بشکنید.» عمو محمود گفت: «کی برایتان فرفره خرید؟ کدخدا؟!» گفتیم: «نه عمو جان! خودتان که می‌دانید، خودمان ساختیم!» گفت: «دیگر بلد نیستید بسازید؟» گفتیم: «چرا!» گفت: «بهترش را بسازید.» و رفت در خانه کدخدا به داد و بیداد. صدای بگومگویشان ده را برداشت. این وسط ما، قفل گنجه را شکستیم و بهترش را ساختیم.
بچه‌های کدخدا فهمیدند. کدخدا گر گرفت. داد زد: «یا فرفره یا حق آب!» و به میرآب گفت که آب را روی زمینهای همه‌مان ببندد. کار سخت شد. عموها از هزار راه ندیده و نشنیده، آب می‌آوردند سر زمین. که کشتمان از بی‌آبی نسوزد.
مسعود را گرفتند و کتک زدند. زورمان آمد. مجید به تلافی‌اش، روروک ساخت. کدخدا گفت که گندم و تخم‌مرغ هم ازمان نخرند. مجید و مصطفی را هم گرفتند و زدند. صدای عمو محمود، هنوز بلند بود اما گوشه و کنایه‌ها شروع شد.
عمو حسن جمعمان کرد و گفت: «این جور نمی‌شود. هم فرفره شما باید بچرخد و هم زندگی ما.» از بابابزرگ رخصت گرفت و قرار شد برود و با خود کدخدا حرف بزند. وقتی که برگشت، خوشحال بود.
گفت: «قرار شده روروک را خراب کنیم اما فرفره دستمان باشد. آنها هم تخم‌مرغمان را بخرند و هم کمی آب بدهند.» بابابزرگ گفت: «کدخدا سر حرفش نمی‌ماند.» عمو حسن گفت: «قول داده که بماند. ما فرزندان شماییم. حواسمان هست!»
بچه‌های کدخدا آمدند و روروک را، جلوی چشمهای خیس ما، خراب کردند. عموحسن آمد و فرفره را گذاشت پیش دستمان و رفت که با کدخدا قرار و مدار بگذارد. دل و دماغی نداشتیم برای چرخاندن فرفره. مهدی گفت: «وقت زانو بغل کردن نیست. باید چرخ چاه بسازیم. کدخدا از امروز ما می‌ترسید نه دیروز فرفره و روروک ساختن‌مان.» بابابزرگ لبخند زد.
عمو حسن هر روز با کدخدا کلنجار می‌رفت. یک روز خوشحال بود و یک روز از نامردی کدخدا میگفت. ما می‌شنیدیم و بهش «خدا قوت» می‌گفتیم. بچه‌ها داشتند بالای پشت بام یواشکی چرخ چاه می‌ساختند.
۳۱۲۲۵
واقعا شما حالتون خيلي خراب شده معلومه از 24 خرداد به اينور به لطف خدا مشاعر و تعادلتونو كاملا از دست داديد اين شر و ور و اراجيف چيه؟كدخدا، بابابزرگ، عمو حسن؟ الان حداقل سطح تحصيلات در كشور ما شده ليسانس و فوق ليسانس، اونوقت شما اين مزخرفات رو واسه كي نوشتيد؟
البته گفتن این نکته هم لازمه که هنوز جای مهرورزی‌های عمو محمود بدجوری درد میکنه. بد نبود این رو هم می‌نوشتید که گندکاریهای عمو محمود بود که مملکت رو به روزی انداخت که مجبوریم به خاطر چند تا تخم‌مرغ و کمی حق آب روروک‌مون رو بدیم دست کدخدا. به عمو سرشار و عمو ... بگید عمو محمود نوستالژی شما ما رو بیشتر یاد محمود افغان و کاری که با ایران کرد می‌ندازه تا داستان فرفره و روروک!
خواهشا شما محمود رو خائن و قاتل و .. و حسن رو فرشته و عاقل و مدير نكنيد.
وضع اقتصادي مملكت با احمدي نژاد خالي اين جور مشد باز خدا رو شكر كه احمدي نژاد اومد تا شما تمام مشكلات ايران رو از زمان خلقت تا حالا رو به اون نسبت بدين. مملكت 8 سال دست ايشون بود و اكثر پيشرفت ها در زمان ايشون صورت گرفت. در ثاني ايراداي ايشون مواردي نيست كه شما ها ميگين بلكه كم كردن نظارت بربانك ها و كاهش نظارت بر اقتصاد كشور بود.
وضع اقتصادي مملكت با احمدي نژاد خالي اين جور مشد باز خدا رو شكر كه احمدي نژاد اومد تا شما تمام مشكلات ايران رو از زمان خلقت تا حالا رو به اون نسبت بدين. مملكت 8 سال دست ايشون بود و اكثر پيشرفت ها در زمان ايشون صورت گرفت. در ثاني ايراداي ايشون مواردي نيست كه شما ها ميگين بلكه كم كردن نظارت بربانك ها و كاهش نظارت بر اقتصاد كشور بود.
خیلی خوب بود آقای سرشار عزیز
به نظرم در کنار بحث های مستدل و منطقی در نقد عملکرد تیم هسته ای، جای اینجور کارهای ادبی-کنایی هم خیلی خالی بود که الحمدلله دارد آرام آرام رواج پیدا میکند.
نمونه دیگرش «توصیه های یک دیپلمات به عباس بن علی علیه السلام!!» است. پیشنهاد میکنم لینک زیر را هم حتما بخوانید:
http://www.beyraqmag.ir/%D8%AA%DA%A9%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D9%84%D9%85/%D8%AA%D9%88%D8%B5%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DB%8C%DA%A9-%D8%AF%DB%8C%D9%BE%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D9%87-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85%D8%A7%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85
به نظرم در کنار بحث های مستدل و منطقی در نقد عملکرد تیم هسته ای، جای اینجور کارهای ادبی-کنایی هم خیلی خالی بود که الحمدلله دارد آرام آرام رواج پیدا میکند.
نمونه دیگرش «توصیه های یک دیپلمات به عباس بن علی علیه السلام!!» است. پیشنهاد میکنم لینک زیر را هم حتما بخوانید:
http://www.beyraqmag.ir/%D8%AA%DA%A9%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%87%D9%84-%D9%82%D9%84%D9%85/%D8%AA%D9%88%D8%B5%DB%8C%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DB%8C%DA%A9-%D8%AF%DB%8C%D9%BE%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%A8%D9%87-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%A8%D9%86-%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87%D9%85%D8%A7%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85
البته نویسنده این متن یک حقیقت خیلی جالب رو بصورت ناخواسته (یا شاید هم خواسته) بیان کرده، و اون بیان اولویت ها در قالب تمثیل فرفره که وسیله بازی بچه هاست و آب که برای زندگی مردم حیاتیه هست! و نسبت این دو با هم یه چیزی تو مایه های پیشبرد پروسه تحقیقاتی غنی سازی در مقابل دارو های بیماری های خاص و صعب العلاج، حمل و نقل و بیمه، امنیت اقتصادی و تجاری و... هست! حالا اگر اهالی ده فرفره برای بازی بچه ها رو به آب که برای کشاورزی و آبادانی روستا لازمه ترجیح بدن به دور از عقل و منطق نیست؟!
اولا :آقا نويد تو متن بحث سر فرفره و پمپ آبه نه خود آب.
دوما: اگه اين حرفشما رو ملاك بگيريم كه اصلا پيشرفتي حاصل نميشه و ما هم ميشيم مثل بقيه كشورهاي جهان يعني دست گدايمون هميشه جلوي كدخدا دراز ميشه.
منم چندتا سوال از شما دوستان مخالف اين داستان نقادانه دارم.
1- آيا كدخدا در وضعيت قدرت كامله؟ اگه نيست پس چرا ما پيشرفتمون رو به خاطر ترس از اون متوقف كنيم؟
2- ما تو زمينه هاي فرهنگي ، نظامي و ايدئولوژي براي خودمون قدرتي هستيم. آيا قرار نيست تو زمينه هاي ديگه كشور قدرتمندي بشيم؟ اگر آره پس زمان شروعش الانه نه 100 سال ديگه و اگه نه پس از گذشتگان و دلاوران تاريخي مون حرفي نزنيد به عبارت ديگر پس بهتره مولانا و كوروش و غيره زماني كه ما گدايي مي كنيم مال كشورهاي ديگه باشن و اسم اونا با كارها ما خراب نشه.
3- همون بيماران صعب العلاج كه شما دارين سنگ شورن به سينه مي زنيد براي معالجه به فرآورده هاي هسته اي نياز دارند كه تو زمان هاي گذشته كه نياز داشيم كدخدا نداد مجبور به ساختش شديم. حالا سوال من از شما اينه آيا مي دونستيد برخي از فرآورده هاي هسته اي چند ساعت عمر دارن و انتقال اون فرآورده ها از تهران به مثلا سيستان بلوچستان سبب ميشه 1 تا 2 ساعت ازشون بشه استفاده كرد؟ اگه مي دونيد پس لازمه ما به خاطر همون بيمارا چند جاي ديگه هم راكتورها و مراكز هسته اي بسازيم.
4- آيا برخي ها در داخل با اهتكار بيماران را دچار مشكل نكردند؟ اگه آره پس عمو حسن چرا نمي خواد با اين افراد مقابله كنه؟
5- حمل و نقل و بيمه رو گفتي ياد يه خبري افتادم كه چين چون از ايران خريد مي كرد گفته بود بيمه اش مي كنم اگه اين خبر درست باشه پس چرا دنبال يه چسبوندن خودمون به دشمنمون كه كدخداست هستيم؟
دوما: اگه اين حرفشما رو ملاك بگيريم كه اصلا پيشرفتي حاصل نميشه و ما هم ميشيم مثل بقيه كشورهاي جهان يعني دست گدايمون هميشه جلوي كدخدا دراز ميشه.
منم چندتا سوال از شما دوستان مخالف اين داستان نقادانه دارم.
1- آيا كدخدا در وضعيت قدرت كامله؟ اگه نيست پس چرا ما پيشرفتمون رو به خاطر ترس از اون متوقف كنيم؟
2- ما تو زمينه هاي فرهنگي ، نظامي و ايدئولوژي براي خودمون قدرتي هستيم. آيا قرار نيست تو زمينه هاي ديگه كشور قدرتمندي بشيم؟ اگر آره پس زمان شروعش الانه نه 100 سال ديگه و اگه نه پس از گذشتگان و دلاوران تاريخي مون حرفي نزنيد به عبارت ديگر پس بهتره مولانا و كوروش و غيره زماني كه ما گدايي مي كنيم مال كشورهاي ديگه باشن و اسم اونا با كارها ما خراب نشه.
3- همون بيماران صعب العلاج كه شما دارين سنگ شورن به سينه مي زنيد براي معالجه به فرآورده هاي هسته اي نياز دارند كه تو زمان هاي گذشته كه نياز داشيم كدخدا نداد مجبور به ساختش شديم. حالا سوال من از شما اينه آيا مي دونستيد برخي از فرآورده هاي هسته اي چند ساعت عمر دارن و انتقال اون فرآورده ها از تهران به مثلا سيستان بلوچستان سبب ميشه 1 تا 2 ساعت ازشون بشه استفاده كرد؟ اگه مي دونيد پس لازمه ما به خاطر همون بيمارا چند جاي ديگه هم راكتورها و مراكز هسته اي بسازيم.
4- آيا برخي ها در داخل با اهتكار بيماران را دچار مشكل نكردند؟ اگه آره پس عمو حسن چرا نمي خواد با اين افراد مقابله كنه؟
5- حمل و نقل و بيمه رو گفتي ياد يه خبري افتادم كه چين چون از ايران خريد مي كرد گفته بود بيمه اش مي كنم اگه اين خبر درست باشه پس چرا دنبال يه چسبوندن خودمون به دشمنمون كه كدخداست هستيم؟
يك سوال هميشه در ذهن من مونده كه چرا با وجود اينه همه پيشرفت در عرصه هاي مختلف نظامي دفاعي موشكي و ماهواره و پزشكي و هسته ايي و ... پول ملي ما "ريال" در مقابل ارز هاي خارجي مثل " دلار " يورو " و پوند " پول هاي دشمنان سال به سال تنزل پيدا مي كنه ؟ در حالي قبل از ايش پيش رفتها قدرتمند تر بود مثال هر دلار از 300 تومن تا 700 و 1000 و 1200 و .... تا حالا كه شده 3000 خورده ايي ؟
