درحالی که متوسط پرداخت از جیب مردم در جهان ۱۸ درصد است در نظام سلامت کشور ما این رقم به مرز بحرانی حدود ۷۰ درصد رسیده است که این امر به ویژه برای اقشار ضعیف جامعه به معنای محرومیت از دسترسی به خدمات پزشکی می باشد و در واقع نموداری است از ناتوانی دولت در عمل به اصل ۲۹ قانون اساسی.
وجود نیامده است ولی به نظر می رسد که در متولیان این بخش اراده ی جدی نیز برای حل آنها وجود ندارد. شواهدی که جریان دانشجویی را بر آن داشت تا نسبت به انتشار این نامه سرگشاده اقدام کند در ادامه بیان خواهد شد.
زیرمیزی پزشکان، پدیده ای به رسمیت شناخته شده توسط بعضی از مسئولین وزارت بهداشت
یکی از مشکلات امروز نظام سلامت کشور که از سویی باعث لکه دار شدن دامن جامعه ی پزشکی و از سوی دیگر موجب بی اعتمادی مردم به پزشکان خواهد شد، شیوع پدیده ی زیر میزی می باشد.
به مرز پرداخت کل هزینه ها - یعنی نزدیک ۱۰۰درصد- باشیم. اتفاقی که البته مدت زیادی است در بخش خصوصی برای بسیاری از مراجعان - که بیمه تکمیلی ندارند- رخ می دهد و گویی بعضی امیدوارند دامنه این موضوع را به بخش های دولتی نیز تسری دهند.
حضور مجریان ذی نفع در اجرا نشدن قانون، یکی از مصادیق مهم مشکلات ساختاری حوزه سلامت می باشد. باید متوجه باشیم حضور مدیرانی در سطوح کلان که به اقتضای حرفه ی اصلی خود با اجرای قانون تضاد منافع دارند باعث جهت دار شدن سیاستگذاری و اجرا، آن هم در نهادی خواهد شد که تامین سلامت "همه ی مردم" در راس وظایف آن قرار دارد.
اجرای قانون، موجب جسارت متخلفین خواهد شد و هیچ بعید نیست با این روال در آینده ای نزدیک زیر میزی حق مسلم یک پزشک خوانده شود.
پیش بینی جریان دانشجویی از این سکون در مسائل اصلی نظام سلامت و در مقابل، پرداخت بی فایده به حواشی این حوزه و همچنین انتقال اداره ی امور به سمت ذی نفعان بخش خصوصی، آن است که نهایتاً بازار سلامت کشور به یک بازار آزاد تبدیل شود که درآن هیچ توجهی به اصل "حقانیت سلامت" برای یک یک افراد جامعه نشده و صرفا روابط تجاری تنظیم کننده بازار باشد.
بازار آزاد تبدیل شود که درآن هیچ توجهی به اصل "حقانیت سلامت" برای یک یک افراد جامعه نشده و صرفا روابط تجاری تنظیم کننده بازار باشد.
می توان گفت در صورت ادامه ی روند جاری در موضوع بیمه های درمانی هیچ بعید نیست تا پایان عمر این دولت، عمر بیمه های پایه نیز به سر برسد و ما در کشور بیمه ای برای اقشار ضعیف نداشته باشیم. اگر چه در حال حاضر نیز، پوشش بسیار ضعیف و در حد ۱۰ درصدی بیمه های پایه نشان دهنده ی ورود این بیمه ها به حالت اغما می باشد.
با یک نگاه عادلانه و منطقی نسبت به اصلاح ساختار و روال های موجود اقدام کنند. جریان دانشجویی کشور، ضمن اشاره به وضعیت اسفناک موجود در حوزه سلامت کشور که روز به روز بر دشواری و پیچیدگی آن افزوده می شود به مسئولین امر تحذیر می دهد: