رسانه های اپوزیسیون از انتقاد محمدرضا عارف به سرمقاله توهین آمیز و ضددینی روزنامه اصلاح طلب بهار، عصبانی شده اند.
به گزارش جهان، سایت بالاترنی در این باره نوشته است: دوره جدید روزنامه بهار از چند ماه قبل از انتخابات منتشر شد و از همان روز اول منتسب به محمدرضا عارف بود. هم اعضای تحریریه با او دیدار میکردند و هم خیلی روزها بابهانه و بیبهانه عکسش در صفحه اول روزنامه کار میشد. حمیدرضا عارف، پسر عارف، عضو شورای سیاستگذاری روزنامه بهار بود و به گفته روزنامهنگاران این روزنامه مالک ۵۵ درصد سهام روزنامه. و فکر میکنم دستکم دانشجویان شریف و تهران بدانند که حمیدرضا عارف دست راست پدرش است و همهجا همراه او و به نوعی رییسدفترش.
چند روز پیش مقالهای درباره واقعه غدیر در روزنامه بهار چاپ شده و فارس و کیهان شروع کردهاند سر و صدا که توهین به مقدسات شده و باید توقیف شود و ... اول روابطعمومی دفتر عارف رفته با خود فارس مصاحبه کرده و گفته این روزنامه ربطی به عارف ندارد و قلب عارف هم از این مطلب جریحهدار شده، و بعد هم خود عارف شبیه همین حرفها را زده. بهار توقیف شده و ۵۰ روزنامهنگار بیکار، و عارف نگران است که این ماجرا آینده سیاسیاش را به خطر نیندازد.
محمدرضا عارف که تا قبل از ۸۸ هیچ سابقه سیاسی (نه اجرایی) نداشت و بعد از آن هم فقط علیه جنبش مردم موضع گرفته بود (از جمله گریه کردن در ردیف اول نمازجمعه ۲۹ خرداد ۸۸)، در سال ۹۲ و برخلاف نظر اصلاحطلبان ثبتنام کرد و نهایتا با فشار سنگین خاتمی (که عارف عملا هر چه دارد از او دارد) کنارهگیری کرد و حتی راضی نشد با روحانی ائتلاف کند. بعد هم شروع کرد تئاتر رفتن و ملاقات یکی دو تا زندانی آزاد شده رفتن. فکر کرد خاتمی فقط با همین کارهایش خاتمی شده و فکر کرد اینجوری میشود سرلیست اصلاحطلبان در انتخابات مجلس بعدی و حتی شاید رییسمجلس بعدی. عارف از آدمهایی بوده که هیچ وقت حتی پتانسیلی برای به درد مردم خوردن در او نمیدیدم و بخصوص بعد از انتخابات اخیر احساس میکردم اعتباری بهش میدهند که اصلا حقش نیست. راستش در نهایت خوشحالم که در این ماجرا خیلی واضح خودش و حدش را نشان داد. البته هنوز دمش بخاطر آنکه در فیلم انتخاباتیاش همسرش حمیده مروج را بدون چادر جلوی دوربین آورد و به او گفت «عزیزم» گرم.