برای آقای هاشمی مطلوب این است که همه پشت سر روحانی قرار گیرند. اما اگر این آرزو تحقق نیابد احتمال معرفی عارف بهعنوان گزینه نهایی هم دور از ذهن نیست، چه اینکه آرای مردمی و پتانسیل موجسازی او به مراتب بیشتر و مطلوبتر از رئیس مرکز تحقیقات استراتریک مجمع تشخیص مصلحت است.
به پیش برد و تنها هشت نفر را دارای صلاحیت پست ریاستجمهوری تشخیص داد. اما وجود یک تردیدِ مصلحتآمیز هم در دل شورای نگهبان قابل انکار نیست، طوری که نگاه شورا را متوجه رهبر معظم انقلاب میکند.
نخبگان سیاسی هرگز منتظر واکنش غیرمنتظره و خبرسازی هاشمی نبودند و میدانستند او با احراز نشدن صلاحیتش، خیلی راحتتر کنار خواهد آمد تا با حضور مستقیم و پرچالش در صحنه و مناظره سخت با نامزدهای اصولگرا.
همچنین گفته میشد، مثال آقای هاشمی به فوتبالیست 40 سالهای میماند که اصرار دارد در نوک حمله تیم ملی بازی کند. بیشک این تقاضا عقلایی نیست و بهتر آن است که این بازیکن بهجای اصرار بر کاری که از توانش خارج است در عناوین مختلف خارج از زمین (مربی، مدیر فنی و... ) به فعالیت بپردازد. چه بسا حضورش در آنجا مثمر ثمر و راهگشا واقع شود.
ناتوانی جسمی آقای هاشمی البته فقط یکی از دلایل منتقدان بود. آنان عملکرد بزرگ هاشمیها در فتنه 88، مواضع سؤالبرانگیز همسر، فرزندان و نزدیکان او در سالهای اخیر، اتهامات متعدد سیاسی و امنیتی مهدی و فائزه هاشمی و... را از دیگر واقعیتهایی دانستند که صرف نظر از سن رفسنجانی، میتواند دلیلی برای عدم احراز صلاحیت او باشد
که احراز صلاحیتش هدیهای بود از طرف شورای نگهبان به هاشمی.
سیاستمدار پیر هم انگار از اول همین را میخواست. برای او مدیریت صحنه انتخابات و کاندیداها بسیار شیرینتر از حضور عریان در صحنه است؛ هم از تیغ تیز منتقدان و پاسخگویی به دهها سؤال سخت آنان در امان میماند و هم از خطر شکست احتمالی دیگری در انتخابات.
نهایی، تحقق حماسه سیاسی را با مشکل مواجه میکند.
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش یاشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
والسلام علی عبادالله الصالحین