شعر علی‌محمد مودب در وصف میرشکاک
جمعه ۲۹ دی ۱۳۹۱ ساعت ۰۷:۵۹
کد مطلب: 266932
بادبان -سینه چاک توفان‌ها-
دل به دریا زده است تا به ابد
خمره خالی ست از شراب اما
دل سفالی که مست تا به ابد
بادها را بکش به دنبالت
موجها را ببر به اقیانوس
موج دریای خویشتن تا کی ؟
بهل ای رود سر به اقیانوس
بیرق فتح قله‌های جهان
باد در گیسوان سرکش توست
در شب سرد و کور سنگستان
دل ما گرم رقص آتش توست
ای کهن سال سرو ایرانی!
خطر برگ برگ ما بنویس
های ققنوس طی الارض قرون!
از سفرهای مرگ ما بنویس.
