من در زمان رياست جمهورى، در كنفرانس غير متعهّدها در زيمباوه شركت كردم.

كنفرانس غير متعهّدها عمدتاً در اختيار چپ‌ها بود.
 
البته دولتهاى متمايل به غرب و امريكا هم در آن‌جا بودند؛ اما كارگردان عمده، يكى رابرت موگابه و ديگرى فيدل كاسترو بود - كه اينها چپ بودند - بقيه رؤساى جمهورِ چپ دنيا هم كه طرفدار شوروى بودند، حضور داشتند و عمده كارگردانى در دست اينها بود.
 
من رفتم در آن‌جا سخنرانى كردم.
 
سخنرانى من صددرصد ضدّ امريكايى و ضدّ استكبارى بود.
 
حقايق انقلاب، حقايق كشور، جرايم امريكا، جرايم عليه ملت ايران، مسائل مربوط به جنگ تحميلى و امثال اينها را گفتم.
 
بعد با همان صراحت و شدّت، به تجاوز شوروى به افغانستان حمله كردم.
 
اينها مبهوت مانده بودند! يكى از همان رؤساى جمهور چپ به من گفت، تنها غير متعهّد در اين كنفرانس، ايران است.
 
ببينيد؛ نظام اسلامى در ابعاد جهانى، اين‌طور اهميت و جلوه پيدا مى‌كند و حتّى دشمنانش مجبور مى‌شوند به آن احترام كنند.