*حزب کارگزاران و جوانان کارگزاران می‌تواند در برون رفت از شرایط فعلی کشور بسیار راهگشا باشد. یکی از کارکردهای مهم احزاب پیدا کردن و حل و ارائه راه حل برای مسائل اساسی کشور است و من باور دارم ایران هیچ راهی به جز توسعه ندارد. اگر مسائل و ریشه‌های اساسی کشور حل بشوند، کشور به روی دور توسعه می‌افتد. استعداد ایران برای توسعه از همه کشورهای منطقه بیشتر است و حقیقتاً حیف ایران است که توسعه پیدا نکند.
 

*ما باید پرچم توسعه ایران را برافراشته نگه داریم. حتی اگر عده‌ای مخالفت بکنند، باید سینه سپر کنیم و خودمان را مسئول توسعه ایران بدانیم.
 

*جهانگیری با اشاره به نگارش کتاب تجربه، خاطره و تحلیل هشت‌سال معاون اولی خود که به‌زودی از سوی نشر نی منتشر خواهد شد، گفت: در این کتاب یافته‌های خود از اداره کشور را بیان کرده‌ام؛ این‌که مشکل اصلی کشور چیست، کجاست و چه راه‌هایی برای حل این مشکلات وجود دارد و این‌که برای افرادی که می‌خواهند پژوهشی داشته باشند یا مسئولیتی را برعهده بگیرند می‌تواند کتاب مفیدی باشد. سعی شده در این کتاب به مسائل مهم و چالش‌های بزرگ کشور اشاره شود. اینکه نظام تصمیم‌گیری و حل مسأله در کشور کارآمدی لازم را در بسیاری از موارد ندارد و این باعث شده هرچه زمان سپری شده، مشکلات پیچیده‌تر شده‌اند. مشکلاتی که 20 سال پیش بسیار ساده‌تر قابل حل بوده‌اند. امروز بحران‌هایی هستند که ابعاد متعددی پیدا کرده‌اند و حل‌شان بسیار دشوار شده است.
 

*یکی از ساختارهای دولت یازدهم و دوازدهم که این سازمان را احیا کردیم به معنای تشکیلات سازمانی توانستیم احیایش کنیم اما نه به معنای آن مجموعه از کارشناسان زبده کشور که گرد هم بیایند و راجع‌به توسعه کشور حرف بزنند. جلوی زیاده‌خواهی‌های نیروهای سیاسی کشور ایستادگی کنند و نگذارند نیروهای سیاسی وعده بی‌جا بدهند و توان کشور را هدر بدهند.
 

*مجلس باورش شده است که همه‌کاره کشور است. درست است که در قانون اساسی آمده که در همه موارد می‌تواند قانونگذاری کند اما با رعایت سایر اصول قانون اساسی! یکی دیگر از اصول قانون اساسی استقلال قوا است. قوه مجریه برای خودش اختیاراتی دارد و این قوه مجریه است که مسئول اداره کشور است.
 

*در دولت آقای خاتمی وقتی در سال 1384 برنامه ۲۰ ساله توسعه نوشته شد، اقتصاد کشور به گونه‌ای بود که عموم جامعه انتظار داشتند خیز بلندتری به سمت توسعه برداشته شود در آن زمان وزیر صنایع بودم و خاطرم هست اصرار فراوانی می‌شد بر اینکه خودروی چینی بیاوریم اما آن موقع طی سفرهایی که به چین داشتم از کارخانجات خودروسازی چین بازدید کرده بودم و هرچه با خود فکر می‌کردم می‌دیدم ما از چین در خودروسازی و قطعه سازی خیلی جلوتریم. در آن زمان قطعه‌سازی و خودروسازی ما به قدری پیشرفته بود که ما با کشورهای اروپایی طرح تولید مشترک داشتیم نمونه اولیه آن خودروی تندر بود که با رنو فرانسه منجر به قرارداد شد. خودرویی که در آن طرح قرار بود جایگزین پیکان شود قیمت پایین اما کیفیت اروپایی داشته باشد. اما در مجلس هفتم عده‌ای برای فشار آوردن به دولت آقای خاتمی چندین قرارداد بین‌المللی از قرارداد مخابراتی ترکیه تا قرارداد فرودگاه را لغو کردند و در نهایت همین قرارداد تولید مشترک خودرو با رنو را مورد هجمه قرار دادند. خودروسازی آن روز ایران را ببینید امروز در چه وضعیتی قرار دارد. 
 

*یکی دیگر از مشکلات این است که نهادهای حاکمیتی با رئیس‌جمهور که مورد تاییدشان نیست همکاری نمی‌کنند گویی که اگر او موفق شود نهادها شکست خورده‌اند. اما باید رویکرد به گونه دیگری باشد و همه به حل مسائل و مشکلات کشور و مردم اولویت بدهند. حتی همین دولت آقای رئیسی هم وقتی روی کار آمد بنده معتقد بودم نباید رقابت سیاسی ما باعث شود به عملکرد دولت مستقر آسیب و لطمه وارد شود. آقای رئیسی اگر تیم خوبی انتخاب می‌کرد می‌توانست بخش زیادی از مشکلات مردم را مرتفع کند.
 

*دهه نود بدترین دهه زندگی مردم ایران و دهه گمشده اقتصاد ایران بود. اما در همین دهه سال‌هایی مثل سال 1395 استثنا است که ایران در آمار رشد اقتصادی اش در جهان اول شد و تورم تک رقمی حدود شش درصد را تجربه کرد. چه چیزی باعث این تفاوت در سال 1395 نسبت به سایر سال‌های دهه نود شده بود؟ چون ما در این سال برجام را داشتیم و مشکلات‌مان را با جهان تا حدودی رفع کرده بودیم. با جهان کار می‌کردیم و جهان با ما کار می‌کرد. رفع مسائل بحرانی کشور در حرف یک جمله است اما نیاز به منابع وسیعی دارد که برای تامین آن باید مشکلات معضلات با جهان مدیریت شود. تنش‌ها کاهش پیدا کند. ما از سال 1389 تا امروز یا تحت تحریم‌های شورای امنیت هستیم و یا تحریم‌های آمریکا.
 

*ایران کشور بزرگ منطقه است و بقیه کشورها در مقابل ایران بسیار کوچک‌اند. اگر ایران برای سایر کشورها آقایی نمی‌کند نباید اینگونه برداشت شود که ایران ضعیف است لذا باید پاسخ مناسب به جنایت رژیم صهیونیستی داده می‌شد. باید می‌فهمیدند که ایران توانمندی‌های بسیاری دارد.
 

* اگر پنج نفر در ایران مدافع اقتصاد آزاد و بخش خصوصی باشند یکی از آن‌ها من هستم. اما وقتی که مسئول اجرایی کشور می‌داند که تامین اقلام بسیار ساده برای عده‌‎ای از مردم تا چه حد دشوار شده و گروه‌هایی از مردم برای تهیه خوراک روزانه دچار چالش شده‌اند نمی‌تواند آن مسئول بی‌تفاوت باشد. درنتیجه در آن مقطع حذف این ارز ضربه مهلکی به روزی بخشی از جامعه می‌زد و ما با این کار نگذاشتیم فشار جنگ اقتصادی بر سفره مردم از حدی بیشتر شود. در دولت آقای رئیسی حذفش کردند اما حتی شش ماه هم نتوانستند نگهش دارند و مجدد برای اقلامی تخصیص ارز دولتی را در دستور کار قرار دادند.