بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الْقَارِعَةُ ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
آن کوبنده (۱)

مَا الْقَارِعَةُ ﴿٢﴾
چیست آن کوبنده؟ (۲)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿٣﴾
و تو چه می دانی آن کوبنده چیست؟ (۳)

يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿٤﴾

روزی که مردم [در سراسیمگی] چون پروانه های پراکنده اند (۴)وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿٥﴾
و کوه ها مانند پشم رنگین حلاجی شده گردد! (۵)

فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ﴿٦﴾
اما هرکس اعمال وزن شده اش سنگین و باارزش است؛ (۶)

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ ﴿٧﴾
پس او در یک زندگی خوش و پسندیده ای است، (۷)

وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿٨﴾
و اما هرکس اعمال وزن شده‌اش سبک و بی‌ارزش است، (۸)

فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿٩﴾

پس جایگاه و پناهگاهش هاویه است، (۹)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ﴿١٠﴾

و تو چه می دانی هاویه چیست؟ (۱۰)

نَارٌ حَامِيَةٌ ﴿١١﴾
آتشی بسیار داغ و سوزان است. (۱۱)