اين برنامه نشان ميدهد، خاليبندي، خوانندگي و بازيگري، در ذهن داوران بر خلاقيت علمي، توليد قدرت واقعي و اشتغال برتري دارد و اين جاي تأسف و سوگواري است.
به دليل حاکميت همين ذهنيت مخرب است که سلبريتيهاي بيسواد و غرق در هواهاي نفساني، نقش تعيينکنندهاي در جامعه پيدا کردهاند. البته در اين تحولات صدا و سيما نقش بسياري داشته است. سوگمندانه صدا و سيما به جاي اين که دانشگاه علمي و اخلاقي براي جامعه باشد، به صحنه شوي و تبليغ سلبريتيها و سلبريتيسم تبديل شده است.