پاسخ کدخدایی به یک موضوع بحث برانگیز
دوشنبه ۲۵ تير ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۱۹
کد مطلب: 627198
۶۲
بنام خدا. با کارنامه... روحانی در دوره اول پس چگونه صلاحیت او را برای دوره دوم انتخابات ریاست جمهوری تائید کردید و مردم و مملکت و اسلام با این روز رساندید پس می توان گفت یکی از مسببین شرایط فعلی عملکرد غیر قابل دفاع شورای نگهبان بوده است و باید پیش مردم خودت جوابگو باشد
آقاي كدخدايي، رويه همين بوده كه شما مي فرماييد اما اين رويه پشتوانه قانوني ندارد. چون مرحله تصويب اعتبارنامه ها كاملاً بعد از انتخابات است نه جزئي از آن و لذا مشمول نظارت استصوابي شوراي نگهبان نمي شود. بعد از سوت پايان مسابقه، داور حق ندارد نتيجه را عوض كند حتي اگر ثابت شود كه بازيكني سه اخطاره بوده و يا دوپينگ كرده است (يا هر تخلف ديگري كه صورت گرفته باشد) در اين زمان، كميته ديگري بايد در اين خصوص نظر دهد. در قانون نيز پيش بيني شده كه شوراي نگهبان (يا هر نهاد ديگري كه تخلف را بعد از خاتمه انتخابات كشف كرده است) بايد اطلاعات را در اختيار مجلس قرار دهد تا با رأي نمايندگان مجلس، اعتبارنامه نماينده مذكور ابطال گردد. اما ظاهراً شوراي نگهبان با توجه به تركيب مجلس فعلي، خيلي به ابطال اعتبارنامه خانم خالقي در مجلس اميدوار نبود و لذا رأساً دست به كار شد و رأي وي را ابطال نمود.
تِسْعَةُ أَشْيَاءَ قَبِيحَةٌ وَ هِيَ مِنْ تِسْعَةِ أَنْفُسٍ أَقْبَحُ مِنْهَا مِنْ غَيْرِهِمْ ضِيقُ الذَّرْعِ مِنَ الْمُلُوكِ وَ الْبُخْلُ مِنَ الْأَغْنِيَاءِ وَ سُرْعَةُ الْغَضَبِ مِنَ الْعُلَمَاءِ وَ الصِّبَا مِنَ الْكُهُولِ وَ الْقَطِيعَةُ مِنَ الرُّءُوسِ وَ الْكَذِبُ مِنَ الْقُضَاةِ وَ الزَّمَانَةُ مِنَ الْأَطِبَّاءِ وَ الْبَذَاءُ مِنَ النِّسَاءِ وَ الطَّيْشُ مِنْ ذَوِي السُّلْطَان
نُه چيز زشت است، اما از نه گروه زشتتر: درماندگى و ناتوانى از دولتمردان؛ بخل از ثروتمندان؛ زود خشمى از دانشمندان؛ حركات بچگانه از ميانسالان؛ جدايى حاكمان از مردم؛ دروغ از قاضيان؛ بيمارى كهنه از پزشكان؛ بدزبانى از زنان و سختگيرى و ستمگرى از سلاطين.
دعائم الإسلام ج 1، ص 83
نُه چيز زشت است، اما از نه گروه زشتتر: درماندگى و ناتوانى از دولتمردان؛ بخل از ثروتمندان؛ زود خشمى از دانشمندان؛ حركات بچگانه از ميانسالان؛ جدايى حاكمان از مردم؛ دروغ از قاضيان؛ بيمارى كهنه از پزشكان؛ بدزبانى از زنان و سختگيرى و ستمگرى از سلاطين.
دعائم الإسلام ج 1، ص 83
