یادم هست
اوائل انقلاب
یک جوانک امنیتی چی
برای کسب ردای سیاسی وارد اتاق جنگ روانی انتخابات شد
بنی صدر رییس جمهور شد
و او هم به نان و نوایی رسید
هنوز هم از بنی صدر حمایت میکند
با وجود آنکه دستش به خون جوانان وطن و شهید بهشتی آغشته است
لجاجت تا کجا؟
تا کی باید دید مسولان اجرایی کشور عمدی یا سهوی دچار اشتباهاتی میشوند که فاحش و گاهی با معنی های خاص است ؟
تا کی باید دید شخص اول اجرایی کشور در رسانه ها و خیلی علنی سپاه را تضعیف میکند ؟
گفتن و تحلیل از حرف ها دیگر در مغزها اثر ندارد. گاهی باید یک تصویر یا فیلمی معنی دار وجود داشته باشد تا "شاید" در فکرها اثر کند.
من منافق نیستم. اما به واقع درد میکشم از دیدن این حرکت هایی که دولت دوازدهم انجام میدهد. درد میکشم از اینکه انقلاب اسلامی و رئیس جمهورش به قول انقلابی های دو آتشه زاویه دارند. یک زاویه تقریبا 90 درجه.
باید گفت . باید اعتراض کرد به دولت. باید با نیش و کنایه گفت. باید اعتراضات عریان گفته شود. اما فتنه نکرد. بی دلیل نگفت. دروغ نگفت.
من یک برنامه نویس کامپیوتر هستم که در کنار برنامه نویسی اخبار را پیگیری میکنم. یک خط برنامه یک خط خبر.
وقتی که از دید یک شخص ثالث بی هیچ اعتقاد و گرایش خاصی نگاه میکنم به سپاه و بسیج و مومنین و حزب الله (اسم عام) آنها را مستحکم و پا برجا بر اعتقادات میبینم و اگر نفهمم این اعتقادات چیست حکم به لجاجت و جمود فکری میدهم . چرا که نمیفهمم.
وزیر گفته من گفتم 200 هزار روحانی خسته بوده گفته 2 میلیون
ولی اونیکه منو این وسط نگران کرده خستگی روحانی نیست چون جمله بعدش معلومه ... به جمله بعدش دقت کنید
که اونی که بمن گزارش دادن بالاتر ازین هست!!!!!!!!!