جوایز صلح نوبل اهدا شد
يکشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۰ ساعت ۰۸:۵۵
کد مطلب: 198608
شرق نوشت: «زنان اکنون رهبران هستند، نه فقط رهبران کشورهایشان یا رهبران مبارزه‌هایشان، بلکه آنها رهبران جهان هستند.» این جمله‌ای بود که توکل کرمان، یکی از سه زن برنده جایزه صلح نوبل امسال و نخستین کسی که شعله‌های انقلاب یمن را روشن کرد، اندکی پیش از دریافت جایزه بر زبان آورد. دو زن دیگر آلن جانسون سرلیف و لیما گبووی هردو از کشور آفریقایی لیبریا هستند.
به گزارش آسوشیتدپرس، این سه زن به‌طور همزمان صلح نوبل را از آن خود کردند. سرلیف، رییس‌جمهور لیبریا، لیما گبووه، فعال جنبش صلح‌طلب زنان لیبریا و کرمان، روز گذشته در نروژ مشترکا روی کرسی صلح نوبل نشستند.
کمیته جایزه صلح نوبل این سه زن را به دلیل حمایت از حقوق زنان در مناطقی که سرکوب در آنها رایج است و کمک به مشارکت زنان در برقراری صلح، مستحق دریافت این جایزه شناخت.
سه برنده صلح نوبل روز جمعه در کنفرانس خبری مشترکی اعلام کردند: این احساس را داریم که دریافت این جایزه قدرت آنها را برای مبارزه در راستای حقوق زنان، دموکراسی و صلح افزایش داده است.
کرمان در مصاحبه‌ای در آستانه دریافت جایزه خود گفت: من نگران آینده نیستم. اگر نگران بودیم این انقلاب را انجام نمی‌دادیم. ما نباید هیچ‌کسی را به حاشیه برانیم. شرکت در زندگی سیاسی تنها راهی است که افراط‌گری را دفع می‌کند، بنابراین من نگران نیستم.
کرمان گفت که رهبران خودکامه‌ای که در کشورهایی مثل تونس و از جمله کشور یمن سرنگون شدند، فضایی را به‌وجود آورده بودند که در آن افراط‌گری می‌توانست رشد پیدا کند.
او افزود: بسیار مطمئن هستم که این انقلاب‌های صلح‌آمیز و دولت‌های جدید در کشورهای عربی و باقی مناطق جهان تروریسم را طرد خواهند کرد. توکل کرمان نخستین زن عربی است که جایزه صلح نوبل را از آن خود کرده است.
او گفت که نگران نیست احزاب محافظه‌کار حقوق زنان را تضعیف کنند و انتظار دارد زنان یمنی مناصب سیاسی بلندپایه از جمله منصب ریاست‌جمهوری را در آینده نزدیک تصاحب کنند. کرمان در عین حال اظهار امیدواری کرد که انقلاب علیه علی‌عبدالله صالح، رییس‌جمهور سابق یمن آوازه این کشور را به عنوان بستری برای تروریست‌ها تغییر داده باشد.
شوربورن یاگلاند، رییس کمیته جایزه نوبل می‌گوید: اعطای این جایزه به این سه زن، نشانه حمایت ما از بهار عربی، زنان و احترام به مسلمانان است.
توکل کرمان، نخستین زن عرب برنده این جایزه اعلام کرده است که سهم خود را به «جوانان انقلابی یمن و مردم یمن» می‌دهد؛ مردمی که برای کسب حداقل‌های دموکراسی تلاش کردند.
او می‌گوید که جایزه صلح نوبل متعلق به تمامی انقلابیون، شهدا و مجروحان انقلاب یمن و انقلاب‌های کشورهای عربی دیگر است.
کرمان جایزه غیرمنتظره خود را به فعالان بهار عربی تقدیم کرد.
آلن جانسون سرلیف اعلام کرده بود که جایزه متعلق به مردم کشورم است. صلحی که به ۱۴سال جنگ داخلی در کشور لیبریا پایان داد، دستاورد زنان این کشور است.
یک ماه پیش بود که سرلیف در مصاحبه با یک هفته‌نامه آفریقایی گفت: اجازه نخواهیم داد تا آفریقا به یک کلوپ مردانه بدل شود.
کمیته صلح نوبل، آلن جانسون سرلیف را «نخستین رییس‌جمهور زن آفریقا که به شکل دموکراتیک انتخاب شده» معرفی و اشاره کرده است که سرلیف از سال ۲۰۰۶ که به این مقام رسیده به ایجاد صلح در لیبریا و افزایش توسعه اقتصادی و اجتماعی کمک کرده است.
«لیما گبووی» هم فعال حقوق بشر در کشور لیبریاست که تلاش‌های بسیاری را برای توقف جنگ داخلی دوم در این کشور انجام داده است.
تاکنون ۱۵زن موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شده‌اند. پیش از این سه‌زن که روز گذشته جایزه نوبل را از آن خود کردند، در دهه نخست سال ۲۰۰۰، شیرین عبادی از ایران و وانگاری ماتای از کنیا، (در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴) این جایزه را از آن خود کردند.
صلح نوبل، یکی از شش‌جایزه نوبل است که توسط آلفرد نوبل صنعت‌گر و مخترع سوئدی وقف شده است.
آلفرد برنارد نوبل از سال ۱۸۹۴ تا روز فوتش صاحب اسلحه‌سازی بزرگ بوفورس بود و در تغییر آن از یک کارخانه ذوب‌آهن به یک توپخانه‌سازی مدرن و یک کارخانه تولید مواد شیمیایی نقش اساسی داشت.
نوبل در آخرین وصیت‌نامه خود سرمایه حیرت‌انگیزش را برای تامین هزینه‌های جایزه نوبل اختصاص داد. عنصر شیمیایی نوبلیم به احترام او نام‌گذاری شده‌است.
گفته می‌شود که انتشار مطلب دروغین درباره فوت نوبل در یک روزنامه فرانسوی در سال ۱۸۸۸ در حالی که او را به خاطر اختراع دینامیت گناهکار خوانده بود، او را به فکر ایجاد تصویر بهتری از خود نزد آیندگان واداشت.
این نشریه این‌گونه نوشته بود: «فرشته مرگ مرده‌است، دکتر آلفرد نوبل، فردی که برای ایجاد راهی برای کشتن افراد بیشتر در زمان کمتر ثروتمند شده بود؛ دیروز فوت کرد.»
