آیا واگذاری سرخابی ها بایگانی می شود؟
شنبه ۹ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۷:۴۳
کد مطلب: 410034
از لحن حرفهای وزیر ورزش می توان حدس زد که برای واگذاری دو تیم پرطرفدار طرح قاطعی وجود ندارد .
البته ابهامات زیادی در واگذاری این دو باشگاه وجود دارد که طبیعتا هر خریداری را ناچار به عقب نشینی می کند . به طور مثال آگهی جدید مزایده دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در حالی منتشر شد که در این آگهی تاکید شده مالکیت ساختمان هر دو باشگاه به نام فدراسیون فوتبال است!
در بند دیگری آمده است که خریدار موظف است ۲۰ درصد سهام باشگاه را با شرایط ویژه در اختیار پیشکسوتان باشگاه قرار دهد !؟
همچنین بر خلاف مزایده های قبلی که برنده اعلام می شد این بار قرار است نام افراد متقاضی و پیشنهادهای برتر اعلام نشود چراکه باید به لحاظ اهمیت کار، افراد از اهلیت لازم برخوردار باشند. البته این نکته فوق العاده اهمیت دارد ولی مسئولان محترم می توانند پیش از اعلام نام متقاضیان نام افرادی که دارای شرایط نیستند از فهرست حذف کنند و پس از مزایده علت حذف آنها را بازگو کنند...
همان گونه که قبلا نوشتیم به نظر می رسد با این که نماینده های محترم مجلس شورای اسلامی خواهان خصوصی شدن دو باشگاه استقلال و پرسپولیس می باشند ولی مشکلاتی خواسته یا ناخواسته در روند واگذاری این دو باشگاه بزرگ وجود دارد و همین امر موجب تردید خریداران شده تا همانند مرحله قبلی تا کنون خریداری به صورت جدی اعلام آمادگی نکند.
با این که شرایط واگذاری ظاهرا آسان شده است و مبلغ پیش پرداخت پایین آمده است ولی بند هایی در قرارداد وجود دارد که تامل برانگیز است.
در دارایی‌های پرسپولیس هم علامت تجاری (برند)، مجموعه ورزشی شهید درفشی‌فر و تاسیسات و تجهیزات مجموعه به علاوه سازمان مرکزی شرکت ذکر شده است. در شرایط فروش اقساطی هم اعلام شده که حداقل درصد پیش پرداخت نقدی ۲۵ درصد بوده و مدت اقساط چهار سال خواهد بود.
خریدار متعهد می‌شود ضمن شرط در قرارداد واگذاری، حداکثر ۲۰ درصد از سهام شرکت موضوع بند فوق ر ا طی یک سال پس از تاسیس به پیشکسوتان و هواداران با اولویت پیشکسوتان همان باشگاه که اسامی، شرایط یا نحوه شناسایی و میزان قابل تخصیص به آنان توسط وزارت ورزش و جوانان تعیین و به سازمان خصوصی‌سازی اعلام می‌شود، با قیمت و شرایط خریداری شده و یا قیمت کمتر و شرایط سهل‌تر واگذار نماید. این بند به موجب دستورالعملی که به پیشنهاد مشترک وزارت ورزش و جوانان و سازمان خصوصی‌سازی، به تصویب هیات واگذاری می‌رسد، قابل اجرا خواهد بود.
چنانچه در مدت فوق از میان پیشکسوتان و هواداران، در چارچوب دستورالعمل ذکر شده در این بند، متقاضی خریدی نباشد و یا کمتر از ۲۰ درصد متقاضی داشته باشد، الباقی سهام متعلق به خریدار خواهد بود.
باید توجه داشت در همه جای دنیا وقتی می‌خواهند مزایده‌ای برگزار کنند، ارزیابی‌های خود را به دقت انجام می‌دهند. میزان ارزش برند، صورت های مالی پنج سال گذشته، ارزش قرارداد بازیکنان، ساختمان باشگاه، زمین تمرین، استادیوم و… را مورد محاسبه قرارمی دهند. ولی در مورد این دو باشگاه معیارها را مشخص نکرده‌اند.
برای نمونه این دو تیم به غیر از برند کدام اموال با ارزشی را دارند که ۲۹۰ میلیارد تومان ارزش داشته باشد؟ ساختمان باشگاه که برای وزارت ورزش است، زمین تمرین را هم از شهرداری گرفته‌اند. قرارداد بازیکنان که در حال اتمام است و دیگر ارزشی ندارد. الان بیشتر از پنج هزار تماشاگر در هر بازی هم ندارند، از بلیت فروشی هم عایدی چندانی بدست نمی‌آورند. حق پخش واقعی هم که دریافت نمی کنند، با این حساب ملاک مبلغ مزایده چه بوده است؟!
گر کسی این دو باشگاه را نخرد، موضوع واگذاری این باشگاه‌ها به سازمان‌های مختلف را مطرح می‌کنند. شاید هم برنامه این است که باشگاه‌ها را به شرکت‌های دولتی و خصوصی خودشان واگذار کنند. این افراد که باشگاه را هر شخصی واگذار نمی‌کنند.
با این شرایط موجود کسی حاضر نمی‌شود دو پرسپولیس و استقلال را بخرد مگر اینکه عاشق باشد و دلش به حال فوتبال بسوزد. حالت دیگر هم این است که فردی با انگیزه‌های سیاسی وارد ماجرا شود تا با خرید یکی از دو باشگاه بخواهد به اهدافش در سیاست برسد که این خود می‌تواند خطری بزرگ برای تیم های ما باشد. در ضمن در کنار لزوم بررسی مبالغ ارائه شده، گروهی هم باید صلاحیت فرد متقاضی را بررسی کنند که با چه هدفی به سوی این دو تیم آمده‌اند؟ همچنین امکان دارد فردی که پشتوانه مالی ندارد تیم را در اختیار بگیرد و پس از گذشت یک سال بگوید دیگر پولی ندارم. بنابراین خریدارها انتظار نداشته باشند که این دو تیم زود بازده باشند.
البته در کنار تمامی این ابهامات وضعیت خود دو باشگاه استقلال و پرسپولیس است که بیشتر به دو تیم و برند صاحب نام شباهت دارند تا باشگاه هایی که صاحب تشکیلات، چارت و امکانات و ورزشگاه‌های مستقل باشند. با این شرایط بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند با این نحو از خصوصی‌سازی که بسیاری از بسترهای لازم برای انجام آن در کشور فراهم نیست، بر مشکلات این دو تیم که تنها برندهای بزرگی محسوب می‌شوند و عملا فاقد ساختارهای باشگاهی هستند، افزوده خواهد شد.
پرسش هواداران و اهالی فوتبال این است که آیا در پشت پرده اتفاقاتی در حال رخ دادن است؟ آیا دولت واقعا قصد واگذاری دو باشگاه پرطرفدار را دارد؟ آیا وزارت ورزش خواسته یا ناخواسته دوست ندارد این دو باشگاه خصوصی شوند؟
قطعا راه کارهای مناسب دیگری هم هست که در سایه واگذاری سال هاست از این دو باشگاه دریغ شده است...
به هر روی اینگونه باید عنوان کرد که با توجه به بندهای زیاد این مزایده ، به نظر می رسد همانند دوره قبلی کسی برای خرید این دو باشگاه وارد عمل نشود و سرانجام به گفته اکبر غمخوار مدیرعامل سابق پرسپولیس این دو باشگاه را به شرکت‌های دولتی و خصوصی خودشان واگذار کنند.
با این همه تبصره و بندهای مختلف و بدهی های قارچ مانند ناشناخته و..آیا به نظر شما حال با این شرایط کسی برای خرید دو باشگاه پیشقدم می شود…
هیچگاه محقق نمی شود این واگذازیها فقط در حد حرف است