در مورد سفر آقای روحانی به نیویورک، بهجای اینکه رسانهها بیایند به سؤال اصلی توجه کنند، یک سؤال فرعی پیدا میکنند و ذهن افراد مشغول آن میشود. آن هم دیدار آقای روحانی با اوباماست. این چالهای است که علیه منافع ملی کشورمان کندهایم
هستهای را دادند؟ چون احتمال اینکه ما در حوزهی هستهای به توافقی برسیم وجود دارد. بستهای که ایران ارائه داده است بستهی بسیار جذابی است؛ یعنی ایران بهشدت انعطاف داشته است. اگر دغدغهی طرف مقابل بحث هستهای بود، قطعاً مذاکرات به نتیجه میرسید، چون ایران آمادهی هر نوع همکاری است. اما اگر به توافق نرسیم، نشان میدهد که آن مشکل اصلی، که همان مشکل سیاسی است، هنوز وجود دارد. طرف مقابل برای فشار سیاسی به ایران از بحث هستهای استفاده میکرد، اما الآن باید تصمیم بگیرد که آیا حاضر است این فشار را کم کند یا نه؟ اما یکسری مشکلات ریشهای بین ایران و آمریکا وجود دارد که حل آن خیلی سختتر از بحث هستهای است. بحث هستهای میتواند بحث فنی و مشخصی باشد. از این جهت، به نظر من، روشی که رهبری داشتهاند در این حوزه صحیح بوده چون اگر در این حوزه که جنبه فنی دارد، با همهی انعطافهایی که ایران نشان داده است، دو طرف نتوانند به توافق برسند، قطعاً در آن مباحث کلانتر هم به توافق نمیرسند و از این جهت، اصلاً نباید به بحث مذاکرات ورود کرد.
این تصور که اگر مذاکرات به سرانجام نرسد، هیچ اتفاقی نیفتاده و ما چیزی از دست ندادهایم، اشتباه محاسباتی است؛ چراکه بعد از مذاکره، گزینهی باقیمانده گزینهی نظامی خواهد بود.
نوشتند که اگر بخواهیم تحریمها را تعلیق و متوقف کنیم، شما باید با ما هماهنگ باشید و توافقنامه باید مورد تأیید ما قرار گیرد.
زمانی که طرف غربی توافق ژنو را نقض میکند، بهجای اعتراض، نباید کار طرف غربی تأیید شود؛ چراکه طرف مقابل تصور میکند آنقدر به این توافق نیاز دارید که هر مقدار فشار آورد، شما میخندید.
مقابل برسد. البته منظور بنده این نیست که ما باید بمب اتم بسازیم. منتها این تفاوت را نمیتوانیم نادیده بگیریم. لذا در حوزهی نظامی، آمریکا نمیتوانست تعرض جدی نسبت به چین داشته باشد.
در سال 2008 قانونی در کنگره تصویب شد و رئیسجمهور آمریکا آن را امضا کرد که دولت آمریکا نباید اجازه بدهد هیچ کشوری در منطقه قدرتمندتر از اسرائیل بشود.
سطحی است و در لایههای مختلف دیده نمیشود. اگر بخواهد مشکل بهصورت ریشهای حل شود، شما باید ببینید مشکلات ریشهای طرف مقابل چیست.
اواخر نوامبر، یعنی بعد از انتخابات، موعد مذاکرات نهایی است. از این جهت، دموکراتها در حوزهی انتخاباتی و مباحث انتخاباتی ضرری نمیبینند؛ یعنی فعلاً بحث توافق با ایران مسکوت میماند.
باقی خواهد ماند. ایران باید درک درستی از طراحی طرف مقابل داشته باشد. اینکه شما در آمریکا زیاد زندگی کردید یا زبانت خوب است، لزوماً به این معنی نیست که طراحی طرف مقابل را درک کردهاید. فهم اینکه طرف مقابل چه طراحی برای شما دارد، خیلی مهم است.