قدری یواش‌تر!
روح‌الله عبادی
چهارشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۳۳
کد مطلب: 374855
بخشی از موضع‌گیری عصبی رئیس دولت تدبیر و امید که از سوی خبرگزاری دولت مخابره شد به شرح زیر است:
«...رئیس دولت تدبیر و امید ادامه داد: این طرف داستان نیز حیرت‌انگیز است، تعامل هراسی؛ می‌گویند چرا به یک خارجی نزدیک شدید؟ الکتریسته خطرناکی دارد، نزدیک نشوید. یک آقایی می‌آید و می‌گوید هر وقت ما با خارجی‌ها مذاکره کردیم شکست نصیب ما شد. عجب! این همه امام(ره) فریاد زد خودباوری و این همه رهبری نظام فریاد زد خودباوری و اعتماد به نفس، این است اعتماد به نفس ما؟
روحانی گفت: ما می‌ترسیم؟ از چه کسی می‌ترسیم؟ ما در منطق کم نمی‌آوریم. ما دیپلمات‌های مجربی داریم. امروز در راس وزارت امور خارجه افرادی هستند که جزو برترین دیپلمات‌های جهانی هستند نه منطقه. بروید صورت مذاکرات سالیان دراز گذشته را بخوانید. وی یادآور شد: من از بس دیدم بعضی‌ها هراسان زندگی می‌کنند و چون خود اعتمادبه‌نفس ندارند- خب کافر همه را به کیش خود پندارد و دیگران را هم اینچنین می‌بینند- ناچار شدم چند مورد مذاکرات خودم را با برترین مقامات اروپایی در کتاب هسته‌ای عینا بیاورم با اینکه عرف نبود. این کار را کردم تا بخوانند و ترسوها ببینند. رئیس‌جمهوری اضافه کرد: یک عده به ظاهر شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی‌اند. هر وقت می‌خواهد مذاکره شود یک عده می‌گویند ما داریم می‌لرزیم. خب به جهنم! بروید یک جای گرم پیدا کنید برای خودتان. چه کار کنیم ما؟ خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده. ما چه کار کنیم؟» ایرنا/ 20/5/1393
درباره واکنش عصبی رئیس‌جمهور محترم در قبال منتقدان که البته پیش از آن با عباراتی چون «بی‌سواد» و «کاسب تحریم» مورد خطاب و در نسخه جدید «بزدل و ترسو» لقب گرفتند، نکاتی قابل ذکر است.
1ـ لازم است جناب آقای روحانی توجه داشته باشند که سکوت منتقدان در قبال مجموعه‌ای از عملکرد دولت در حوزه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و بین‌المللی در یک سال گذشته صرفاً بنا به تاکیدات رهبر حکیم انقلاب مبنی بر ضرورت پشتیبانی همه دلسوزان از دولت بوده که اگر غیر از این بود، صرفاً بخشی از سیاهه ناتوانی آن، در ایجاد مشکلات اساسی برای هر دولتی در ادامه کار کفایت می‌کرد. اگر باور ندارید به بخشی از این ناتوانی‌ها توجه کنید:
سقوط هواپیمای آنتونف 140 با بیش از 40 کشته، سانحه قطار تهران- مشهد (16 خرداد 93) با یک کشته و 31 مصدوم، واژگونی قطار مسافری مشهد-تهران و مصدومیت 5 نفر (10 فروردین 93)، آتش گرفتن اتوبوس اسکانیا در اتوبان تهران – قم و مرگ 44 نفر و مصدومیت بیش از 40 نفر(18 شهریور 92)، توزیع تحقیرآمیز سبد کالا، وجود روغن پالم در شیر مصرفی مردم، ناتوانی در پیشبینی برف مازندران و گیلان و توفان تهران با تعداد قابل توجهی کشته و خسارات گسترده مالی، آتش‌سوزی بی‌سابقه در جنگل‌های شمال و غرب کشور، برگزاری همایش سالگرد انتخابات با بودجه بیت‌المال، ناتوانی بی‌سابقه در اعزام نماینده ایران به سازمان ملل، افزایش 48 درصدی واردات به کشور، افزایش 2 برابری واردات گندم و 3 برابری واردات خودرو، محکومیت ایران در پرونده کرسنت، رانت 650 میلیون یورویی وزارت صنعت به بزرگ‌ترین بدهکار بانکی، ناتوانی در دفاع از حرمت اتباع ایرانی بویژه در عربستان، به‌کارگیری فتنه‌گران در مناصب مهم و حذف نیروهای ارزشی، اظهارات پرحاشیه و تفرقه‌انگیز اطرافیان رئیس‌جمهور در مسائل قومیتی، توقف اجرای بزرگ‌ترین پروژه‌های محرومیت‌زدای کشور از جمله پروژه‌های مسکن مهر، گرانی و افزایش قیمت بنزین، برق، آب، گاز و تلفن، تماس نابجا با کدخدا، اجازه به هیات اروپایی برای ملاقات با فتنه‌گران، از دست دادن برگ‌های برنده جمهوری اسلامی در جریان مذاکرات ژنو، مخالفت با طرح تکریم بانوان، محرومیت بی‌سابقه زوج‌های جوان از حقوق طبیعی خود یعنی وام ازدواج و... لازم نیست تعجب کنید همه این موارد در همین یک سال اخیر اتفاق افتاده است! و اگر مایلید دستور فرمایید وزرایتان این لیست را تکمیل کنند!
2ـ مزید بر حجب و حیای منتقدان دولت جناب آقای روحانی که با سکوت در مقابل ناتوانی‌های دولت ژنرال‌ها، فعلاً این دولت را یاری می‌کنند، بخشی از محدود شدن فضا و گفت‌وگوهای انتقادی نیز به مدد فضای امنیتی حاکم شده علیه اصل نقد است که امروز با به‌کارگیری برخی ظرفیت‌های امنیتی دولت علیه رسانه‌های مستقل، اساتید دانشگاه و حتی نمایندگان مردم اعمال می‌شود؛ که اگر نبود این حجب و حیا و تبعات سخت و سنگین نقد دلسوزانه، هر یک از اتفاقات می‌توانست به استیضاح یا برکناری مسؤولان دولتی یا ایجاد مشکلات اساسی برای دولت منتهی شود.
3- بخش تاسفبار و در عین حال تمسخرآمیز قضیه نیز رویکرد برخی جیره‌خواران دولت تدبیر است. به این عبارت خوب توجه کنید: «احتمال احضار احمدی‌نژاد و بهبهانی به مجلس بابت سقوط هواپیما». این مطلب تیتر یک روزنامه زنجیره‌ای در روز سه‌شنبه است که تلاش دارد به این وسیله از بار ناتوانی‌های دولت ژنرال‌ها بکاهد، غافل از اینکه این قبیل توجیهات کودکانه مربوط به روزهای اول استقرار دولت‌هاست، نه دولتی که بیش از یک سال از استقرارش گذشته و همه مدیران دولت قبل را نیز برکنار کرده است. اگرچه برای روزنامه‌ای که صرفاً در 6 ماهه دوم سال 92 از دولت 180 میلیون تومان یارانه دریافت کرده، تعجبی ندارد که چنین رویکردی را اتخاذ کند، اما دست‌کم گرفتن شعور مردم در دولتی که ادعا دارد: «امروز این دولت اهل شعار نیست، اهل عمل است؛ ما شعور می‌خواهیم به جای شعار؛ ما تدبیر می‌خواهیم به جای تصمیمات یک شبه»؛ محل تامل است.
4ـ رئیس‌جمهور محترم را توصیه می‌کنیم قدری به عقب بازگردد. یعنی سال قبل در ایام رقابت‌های انتخاباتی و دقیقاً روز مناظره ایشان با رقبای انتخاباتی. در آن روز (17 خرداد 92) آقای محسن رضایی که احتمالاً چنین روزهایی را پیشبینی می‌کرد در مواجهه با برخوردهای تند و عصبی رئیس‌جمهور محترم گفت: «آقای روحانی اگر بخواهد با این عصبانیت و این دادوبیدادی که کردند سکان کشور را به‌دست بگیرند، خداوند رحم کند به این کشور.» بعد از یک‌سال از عمر دولت ما نیز در قامت منتقد دلسوز به ایشان توصیه می‌کنیم هنوز اول راه است، قدری یواش‌تر، هنوز تا پایان دولتتان 3 سال باقیست!
علی
۲۴۷
منم موافقم آقای روحانی فقط سه سال دیگر از دولتتان مانده .
ولی آقای با انصاف شما تمام موارد گفته شده را با دوز روزانه 3 مرتبه لااقل در هر یک از رسانه های تان بر سر دولت کوبیدید (بسیاری از مثالهای تان هم از بیخ غلط است)
ضمن این که مواردی را هم که اصولا موضوعیت نداشت با غلظت بیشتر مطرح و رویش همایش برگزار کردید.
همچنین؛ مگر منظور دکتر روحانی شما بودید ایشان خطابش به یک عده قلیل ترسان و لرزان بود، مگر خدای ناکرده شما از آنهایید؟!
ضمن این که مواردی را هم که اصولا موضوعیت نداشت با غلظت بیشتر مطرح و رویش همایش برگزار کردید.
همچنین؛ مگر منظور دکتر روحانی شما بودید ایشان خطابش به یک عده قلیل ترسان و لرزان بود، مگر خدای ناکرده شما از آنهایید؟!
