یکی از مهمترین پیامدهای اجتماعی ناشی از فتنه ۸۸، پرده بر افتادن از نابسامانیهای اندیشهای و رفتاری منورالفکران غربزدهای است که متاسفانه بخش قابل توجهی از پیاده نظام جامعه به اصطلاح هنری کشور را در برگرفتهاند.
انتخابات سال ۸۸، گویا تنها قشری از جامعه که کماکان بر رفتارهای ضدمردمی و ضددموکراسیخواهانه خود اصرار دارند؛ همین قشر شبههنرمندی هستند که حتی کوچکترین انتقادی را نیز بر نمیتابند و در تازهترین رفتار قبیلهای خود، یکیاز همصنفان خود را به خاطر یک تبریک آماج حمله قرار دادند!
این اقدام مدعیان آزادی بیان که البته به نظر رئیس جمهور ضدارزشی نباید خوانده شوند، اولین رفتار از این دست نبود وپیش از آن نیز بارها تکصداهای جامعه هنری را مورد نوازش (!) قرار داده بود!
به خود دیده و بد نیست آقای روحانی کمی درباره آن تحقیق کند تا ببیند قرار است چه کسانی، بعد از این مردم و دولت را ارشاد کنند!
درد بی حیایی و بی اخلاقی در بخشی از فضای هنری کشور و بین طیفی از بازیگران و سینماگران هم داغ کمی نیست که در گزارشی کوتاه بگنجد.
خود به یک کنسرت رفته بودند، ناگهان با حمله و توهین سازمانیافته از یک گوشهی سالن کنسرت مواجه شدند به گونهای که مسئولان کنسرت بهناچار او و خانوادهاش را بهسرعت از گوشهای از سالن خارج کردند تا به آنها صدمهای نرسد و لابد این واکنش در همان راستای حفظ احترام فرهنگ، دین و جامعه بوده که هنرمندان (از دید آقای روحانی) به خوبی در راستای آن در حرکتاند!