۴
چرا غیبت امام زمان طولانی شده است؟
جمعه ۷ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۷:۱۵
کد مطلب: 357402
چرا امام زمان ارواحنافداه ظهور نمى كند با این كه فساد و ظلم بقدر كافى وجود دارد؟
چرا با قیام خود جهان را در مسیر عدل و داد قرار نمى دهد؟
آخر تا كى باید نشست و شاهد صحنه هاى ظلم و خونریزى و بیدادگرى مشتى تبهكار و از خدا بى خبر باشیم؟
چرا اینقدر غیبتش به طول انجامیده؟
او در حقیقت انتظار چه چیزى را، دیگر مى كشد؟
و بالاخره سرّ این غیبت طولانى چیست؟
گرچه این سؤال معمولًا از شیعه در مسأله غیبت مى شود، امّا با كمى دقّت متوجّه خواهیم شد كه دیگران هم از آن سهمى دارند؛ یعنى، به شكل دیگر متوجّه سایر معتقدان به ظهور یك مصلح بزرگ جهانى كه روزى باید قیام كند و جهان را پر از عدل و داد سازد، مى گردد؛ هر چند عقیده شیعه را درباره طول عمر و غیبت قبول نداشته باشند.
زیرا جاى این پرسش از آنها باقى است كه چرا آن مصلح بزرگ تا كنون متولّد نشده و اگر شده است چرا قیام نمىكند و دنیاى تشنه را با جام عدالت و دادگرى خویش سیراب نمىسازد؟ بنابراین، اشتباه بزرگى است اگر این ایراد را تنها متوجّه شیعه بدانیم.
و به تعبیر دیگر، شك نیست كه مسأله طول عمر (بحث گذشته) و مسأله فلسفه وجود امام در زمان غیبت (بحث آینده) از سؤالاتى است كه تنها متوجّه شیعه مى گردد، امّا مسأله تأخیر ظهور او مطلبى است كه همه معتقدان به ظهور آن مصلح جهانى باید به آن بیندیشند كه چرا با آمادگى جهان، آن ظهور بزرگ به وقوع نمى پیوندد؟ (دقّت كنید)
به هر حال، این سؤال یك پاسخ كوتاه دارد و یك پاسخ مشروح؛
پاسخ كوتاه آن این است كه:
براى تحقّق یك انقلاب همه جانبه در سطح جهان تنها وجود یك رهبر شایسته انقلابى كافى نیست بلكه آمادگى عمومى نیز لازم است؛ و هنوز متأسفانه دنیا آماده پذیرش چنان حكومتى نشده است و به محض آمادگى، قیام او قطعى است!
امّا توضیح این سخن:
اولًا: باید توجّه داشت برنامه قیام مهدى، همانند برنامه قیام همه پیامبران الهى، از راه بهره گیرى از وسائل و اسباب طبیعى انجام مى گیرد، و هیچ گاه اعجاز اساس آن را تشكیل نمى دهد؛ معجزات جنبه استثنایى دارند و در روند برنامه هاى اصلاحى رهبر آسمانى- جز در موارد استثنائى- دخالت نخواهند داشت.
به همین دلیل، همه انبیا از سلاح روز، تربیت افراد لایق، مشورتهاى لازم، طرح نقشه هاى مؤثّر، تاك تیكهاى نظامى حساب شده، و خلاصه، فراهم ساختن هرگونه امكان مادّى و معنوى براى پیشبرد هدفشان استفاده مى كردند؛ و در انتظار این نمى نشستند كه هر روز معجزه اى واقع شود و دشمن یك گام عقب نشینى كند، یا دوستان در پرتو اعجاز هر روز در مسیر تكامل گامى به پیش بگذارند.
بنابراین، اجراى طرح حكومت حقّ و عدالت در سطح جهانى نیز باید با استفاده از وسایل مادّى و معنوى لازم- جز در موارد استثنائى- تحقّق پذیرد.
به تعبیر دیگر، مهدى علیه السلام آئین و مذهب جدیدى با خود نمى آورد بلكه او طرح هاى انقلابى اجرا نشده الهى را به مورد اجرا مى گذارد.
رسالت او تنها ابلاغ و انذار و تعلیم و تربیت و توصیه و تذكّر نیست.
رسالت او اجراى همه اصولى است كه به ظلم و ستم و تبعیض، در سایه حكومت علم و ایمان پایان مى بخشد، و مسلّماً اجراى این طرح بدون آمادگى یا آمادگی ها ممكن نیست.
ثانیاً: با توجّه به اصل اساسى بالا روشن مىشود كه چرا مىگوییم هنوز وجود این آمادگى مسلّم نیست؛ چه اینكه، حدّاقل چند نوع آمادگى براى این كار لازم است:
-1 آمادگى پذیرش (آمادگى روانى)
مردم جهان باید بقدر كافى تلخى این وضع نابسامان و بى عدالتی ها را درك كنند.
مردم جهان باید نارسائى و ضعف قوانین بشرى را براى اجراى عدالت اجتماعى لمس كنند.
مردم جهان باید این حقیقت را بیابند كه تنها در سایه اصول و پیوندهاى مادّى و ضمانت اجرایى موجود و مقرّرات خود ساخته انسانها مشكل جهان حل نمى شود؛ بلكه مشكلات هر روز متراكمتر و به گونه كلاف سردرگمى پیچیده تر مى گردد.
مردم جهان باید احساس كنند كه بحرانهاى كنونى زاییده نظامات كنونى است؛ و این نظامات از حلّ بحرانها سرانجام عاجزند.
مردم جهان باید درك كنند كه براى وصول به این هدف بزرگ، اصول و نظاماتى تازه لازم است كه متّكى به ارزشهاى انسانى و ایمان و عواطف بشرى و اخلاق باشد، نه تنها اصول خشك و بى روح و نارسایى مادّى.
مردم جهان باید به این حد از رشد اجتماعى برسند كه بفهمند پیشرفت تكنولوژى الزاماً به مفهوم پیشرفت بشریّت و تأمین خوشبختى انسانها نیست؛ بلكه تكنولوژى پیشرفته تنها در صورتى ضامن نیكبختى و سعادت است كه زیر چتر یك سلسله اصول معنوى و انسانى استقرار یابد و الّا- همان گونه كه بارها دیده ایم- بلا آفرین خواهد بود و مایه ویرانگرى است.
مردم جهان باید دریابند صنایع اگر به صورت بتى در آیند برحجم مشكلات كنونى افزوده خواهد شد و به ابعاد ویرانى و ضایعات جنگها وسعت مى بخشد؛ بلكه باید به شكل ابزارى در آیند تحت كنترل انسانهاى شایسته.
بالاخره مردم جهان باید تشنه شوند و تا تشنه نشوند به سراغ چشمه هاى آب نمى روند.
و به تعبیر دیگر، تا در مردم جهان تقاضائى نباشد، عرضه هر نوع برنامه اصلاحى، مفید و مؤثّر نخواهد بود؛ كه قانون «عرضه و تقاضا» بیش از آنچه در مسائل اقتصادى مورد توجّه است در مسائل اجتماعى باید مورد توجّه قرار گیرد.
این حالت عطش و تقاضا را چه عاملى باید ایجاد كند؟
قسمتى از آن را گذشت زمان، و بدون آن ممكن نیست
امّا قسمت دیگرى بستگى به تعلیم و تربیت دارد؛ باید با رستاخیز فكرى كه از طرف اندیشمندان با ایمان و آگاهان مسؤول جامعه به وجود مى آید، عملى گردد.
آنها باید با برنامه هاى انسان سازى خود، حدّاقل این آگاهى را به مردم جهان بدهند كه با این اصول و قوانین و روشهایى كه در دست دارند مشكلات اساسى حل نخواهد شد؛ و به هر حال، این نیز نیازمند به زمان است.
-2 تكامل فرهنگى و صنعتى
از سوى دیگر گرد آورى تمام مردم جهان در زیر یك پرچم، كوتاه ساختن دست زورمندان و قلدران در همه جا، گستردن تعلیم و تربیت در آخرین حدّ امكان در همه سطوح، تفهیم كامل این مسأله كه اختلاف زبان، و نژاد، و منطقه جغرافیایى و مانند آنها، دلیل بر این نیست كه مردم جهان نتوانند همانند برادران، در یك خانواده زندگى كنند؛ و در صلح و برادرى و عدالت زیست نمایند.
و فراهم ساختن یك اقتصاد سالم و كافى براى همه انسانها، نیاز به رشد فرهنگى و بالا رفتن سطح دانش بشرى از یك سو، و تكامل وسائل صنعتى از سوى دیگر دارد؛ وسائلى كه بتواند پیوند سریع و نزدیك و دائمى میان تمام نقاط جهان بر قرار سازد، كه آن هم بدون گذشت زمان ممكن نیست.
چگونه ممكن است یك حكومت به وضع همه جهان رسیدگى كند اگر ارتباطات به كندى صورت گیرد؟
چگونه مى توان با وسائلى كه فرستادن یك پیام با آن به نقاط دور افتاده جهان یك یا چند سال وقت لازم دارد دنیا را اداره كرد؟
از پاره اى از روایات كه شكل زندگى مردم جهان را در عصر قیام مهدى علیه السلام ترسیم مى كند استفاده مى شود كه پیشرفت تكنولوژى و صنعت مخصوصاً صنایع حمل و نقل و ارتباطى در آن عصر چنان خواهد بود كه قارّه هاى بزرگ جهان عملًا به صورت چند شهر نزدیك به هم در مى آیند؛ و شرق و غرب حتّى حكم یك خانه را پیدا مى كند؛ مشكل زمان و مكان بكلّى حل خواهد شد.
البتّه ممكن است قسمتى از این امور در پرتو یك جهش و انقلاب صنعتى در آن عصر صورت گیرد، ولى بالاخره یك نوع آمادگى علمى به عنوان زمینه باید در آستانه چنان عصرى باشد.
3 - پرورش یك نیروى ضربتى انقلابى
سرانجام لازم است گروهى هر چند در اقلّیّت باشند در این جهان پرورش یابند كه هسته اصلى ارتش انقلابى آن مصلح بزرگ را تشكیل دهند.
باید در میان این جهنّم سوزان، گلهائى برُویَد تا مقدّمه گلستانى گردد؛ باید در این شوره زار نهال هایى تربیت شوند تا پیام آور بهار براى دگران باشند.
باید افرادى فوق العاده آگاه، شجاع، دلسوز؛ فداكار و جانباز براى این كار تربیت شوند هرچند نسلهایى براى این منظور یكى پس از دیگرى بگذرند تا ذخایر اصلى آشكار گردد و عناصر اصلى انقلاب فراهم شود، و این نیز زمان مى خواهد.
در روایات اسلامى یكى از علل طولانى شدن غیبت امام علیه السلام مسأله امتحان و آزمون عمومى مردم؛ و انتخاب اصلح ذكر شده كه ممكن است اشاره به همین موضوع باشد.
توضیح اینكه: آزمون هاى انسانى الهى، همچون آزمون هاى به خاطر آگاهى بیشتر به حال آزمون شوندگان نیست، بلكه به معنى پرورش استعدادها و آشكار ساختن شایستگیها و جدا شدن صفوف از یكدیگر است1
1- برگرفته از کتاب حکومت جهانی مهدی عجل الله فرجه (آیت الله مکارم شیرازی) با کمی تصرف
