آیا شیطان هم رؤیای صادقه دارد؟

به گزارش جهان، سید احمد علوی در وبلاگ "تنها نوشته" نوشت:
ضمن تشکر از تیم مذاکره کننده به خاطر تحمل مرارت مذاکره با شیطان اکبر، صرفا برخی موارد که در مطالعه متن توافق به نظرم جالب تر آمدند در اینجا یادداشت می کنم:
عمر قطعنامه شورای امنیت که بناست صادر شود ۱۰ ساله خواهد بود (یا به یک عبارت دیگر پس از 10 سال درباره دائمی بودن یا نبودن آن تصمیم گیری می شود.) در حالی که در این مدت ایران موظف است برخی محدودیت های ۱۵ سال و حتی مادام العمر را بپذیرد.
در ۱۰ سال نخست نطنز تنها دارای ۵۰۶۰ سانتریفیوژ آی آر۱ خواهد بود.
تا ۱۰ سال حق ساخت هیچ سانتریفیوژ جدید یا اضافی چه برای مصارف داخلی چه بازار های خارجی وجود نخواهد داشت.
تا15سال سقف غنی سازی محدود به 3.67% خواهد بود.
فوردو تقریبا به صورت کامل تعطیل خواهد شد.
کاهش ذخایر اورانیم ایران تا 15 سال و عدم افزایش آن بیش از 300 کیلو گرم تا سقف 3.67% غنی (هم اکنون حدود 10 تن)
رآکتور آب سنگین اراک اولین رآکتور منحصر بفرد دنیا خواهد بود که با اورانیوم غنی شده کار خواهد کرد! همچنین ایران حق بازفراوری سوخت مصرفی را ندارد!! (نیروگاه آب سنگین و تولید آب سنگین فعالیتی بسیار هزینه بر بوده که توجیه پذیری اقتصادی آن به دلیل عدم نیاز به غنی سازی و بازفراوری سوخت مصرفی ست،درحالیکه در رآکتور پیشرفته ایران این هردو نقض شده است! جالب تر آنکه چنین راکتوری تاکنون در هیچ کشور دیگری سابقه نداشته است!!)
ایران تا 15سال هیچ رآکتور آب سنگین نخواهد ساخت همچنین تولید آب سنگین متوقف خواهد شد. این در حالی است که کشور های معدودی به تکنولوژی تولید آب سنگین دست یافته اند و برای توجیه عدم اجازه ایران برای تولید و فروش آب سنگین هیچ توجیهی غیر از زورگویی به نظر من نرسید چه این که با آب سنگین تنها که بمب کسی تولید نمی کند!

تا 25 سال همه کارخانه های تغلیظ سنگ معدن همچنین ۲۰ سال کارخانه های ساخت روتورز ها همه فعایت های خود را زیر نظر آژانس باید انجام دهند.
در صورت عدم پایبندی طرف های آمریکایی و اروپایی به تعهداتشان، ایران تنها در صورتی می تواند به تعهدات خود عمل نکند که اقدام خصمانه طرف غربی مصداق «عدم پایبندی اساسی» به برجام باشد. در صورتی که اولا باید پس از شکایت به کمیته مشترک باشد و ثانیا بر هم زننده «اساس برجام» باشد که تقریبا می توان بسیاری اقدامات را از این شمول خارج کرد و ثالثا به صورت مکرر تعهدات طرف های اروپایی و آمریکایی در چارچوب توانایی ها، اختیارات و قوانین ملی خودشان آورده شده است.
از همه جالب تر آن که روز اجرای توافق روز لغو تحریم ها در متن نام گذاری شده است در صورتی که این روز پس از آن است که ایران همه تعهدات مربوط به خود را انجام داده و به تأیید آژانس رسانده است و اگر به هر دلیلی آژانس نخواهد تأیید کند و یا پس از آن کشور های غربی زیر بار تعهدات خود نروند هیچ غرامتی بابت زیان های ایران که تنها یک قلم آن از بین بردن اراک به امید ساخت مجدد توسط غربی ها یا از بین بردن تعداد زیادی سانتریفیوژ یا ذخایر اورانیوم و بسیاری موارد دیگر است.