مدیر مسئول روزنامه تهران‌امروز در یادداشتی اعلام کرد که «لوگوي تهران‌امروز را همراه با حس‌ غم‌انگيزي اصلاح خواهيم كرد تا ان‌شاء‌الله بحث‌هاي پيرامون آن خاتمه يابد و ما هم به كارمان برسيم.»

رسول بابایی نوشت :حكايت ما از آنجا آغاز شد كه روزي در جلسه‌اي، دوستي نسخه‌اي از نشريه پرتوسخن كه گويا وابسته به موسسه امام‌خميني قم كه رياست آن برعهده آيت‌الله مصباح‌يزدي است ارائه كرد كه در آن مطلبي با عنوان «تهران‌امروز هر روز مي‌رقصد» آمده بود.
اول احساس كردم موضوع پيرامون محتواي روزنامه است و از اين سنخ مطالب كه روزنامه ما مثلا خوش‌رقصي داشته در برابر كسي يا كساني يا از اين قبيل ولي با كمال تعجب ديدم نه، مساله پيرامون لوگوي روزنامه است و اينكه اين لوگو شكل زني است كه مي‌رقصد و حروف چنان كنار هم چيده شده كه شكل زن رقاصي را به خود بگيرد.

پس از جلسه، حرف و حديث‌هاي بسياري پيرامون اين مطلب پيش كشيده شد. همه بالاتفاق از ذهن خلاق! صاحب مطلب شگفت‌زده شده بودند، دوستي مي‌گفت روان‌كاوي در حد زيگموند فرويد و ژاك لكان احتياج است كه ناخودآگاه اين فرد و عقده‌هاي سركوب‌شده و نيازها و خواست‌هاي ناكام او را تحليل كند.

ولي باور كنيد در آن جلسه هيچ‌كس نتوانست ذهنيت نويسنده را تجسم كند و نشان دهد كه منظور او چه بوده است و بنده تا زماني كه طرحي كه در اينترنت پيرامون اين موضوع منتشر شده بود را نديده بودم اصلا نمي‌توانستم منظور نويسنده را دريابم.

آن موقع هم كه طرح را ديدم احساس كردم بيشتر شبيه يك موجود ناقص‌الخلقه است تا شبيه زني كه مي‌رقصد. به‌نظر من شوخي بي‌مزه‌اي بود كه تصور نمي‌كردم اهميت چنداني داشته باشد. تحليلي هم داشتم كه مايه خوشحالي‌ هم بود، اين بود كه دوستان پرتوسخن نتوانسته‌اند در حوزه محتوايي مطلبي را پيدا كنند و نهايتا به لوگو (به‌تعبير رايج جوانان امروزي) گير داده‌اند.

مطالبي كه بيشتر در فضاي مجازي پيرامون اين موضوع منتشر مي‌شد از زاويه تحليل ذهنيات نويسنده پرتوسخن بود اما زماني احساس كردم موضوع اندك‌‌اندك از يك شوخي بي‌مزه فراتر رفته و دارد طعم تلخي پيدا مي‌كند كه تابلوهاي تبليغاتي روزنامه در خيابان‌هاي تهران را عده‌اي (حتما خودسرانه) پاره كرده‌ و شعارهايي در زير آن نوشته بودند كه نشان مي‌داد اين نيروهاي خودسر لوگوي تهران‌امروز را يكي از مصاديق جنگ نرم! تلقي كرده‌اند.

به‌هر حال احساس كرديم كه حاشيه روزنامه دارد بر متن آن چيرگي پيدا مي‌‌كند و هرگاه و هرجا كه صحبت از تهران‌امروز است بيشتر پيرامون حواشي موضوع بحث مي‌شود تا اصل آن.

در ديداري كه اخيرا با دكتر محمدعلي رامين، معاون مطبوعاتي وزارت ارشاد داشتيم بحث‌هاي متعددي صورت گرفت پيرامون وضعيت مطبوعات، سوءتفاهماتي كه پيرامون حضور و نحوه عملكرد ايشان ايجاد شده و از آرزوها و آرمان‌ها و ايده‌هايي كه براي مطبوعات دارد كه به‌نظر من انتشار آنها به آن شكلي كه در آن جلسه مطرح شد مي‌تواند به بهبود رابطه معاونت مطبوعاتي به رسانه‌ها كمك كند.

در آن جلسه پيرامون لوگوي روزنامه و شائبه‌ها و شبهاتي كه پيرامون آن ايجاد شده هم بحث شد.
روند تهيه لوگو، طراح آن و نظارت آقاي ابراهيم حقيقي، استاد برجسته گرافيك ايران بر روند تهيه لوگو و گرافيك روزنامه را توضيح دادم داخل پرانتز عرض كنم كه استاد بزرگوار لطف فرموده بودند و وقت گرانبهايي را براي روزنامه ما اختصاص دادند و اگر حسن و ويژگي‌اي در گرافيك و لوگوي تهران‌امروز وجود دارد و سنت‌شكني‌هايي در آن صورت گرفته به لطف و مرحمت استاد عزيز و همچنين هنر آقاي دامون خانجان‌زاده و خلاقيت‌هاي عليرضا ميرزامصطفي، مدير هنري روزنامه بوده است.

اين نكات را گفتم چون اين شائبه‌ ايجاد شده بود كه در واقع اين لوگو زن بالريني است (بنده كه البته همچو رقاصه‌اي را نديده‌ام) كه ما آن را از اينترنت برداشته‌ايم. دكتر محمدعلي رامين مي‌گفت با اين همه به‌هر حال شائبه‌ها و سوءظن‌هايي در مورد لوگوي روزنامه ايجاد شده و بهتر است اصلاحاتي در آن صورت گيرد تا اين موضوع رفع شود، (البته برخي از اعضاي محترم هيات نظارت بر مطبوعات هم چنين پيشنهادي را ارائه فرموده بودند) كه عرض كردم لوگوي يك روزنامه به‌عنوان نماد آن، چيزي نيست كه بشود به اين راحتي آن را عوض كرد ولي ما به احترام آقاي دكتر محمدعلي رامين نويسنده و متفكر (نه معاون مطبوعاتي وزارت ارشاد)، به احترام اعضاي هيات نظارت بر مطبوعات اصلاحات لازم را در لوگو صورت خواهيم داد.

چرا كه احساس مي‌كنيم چون كار فرهنگي اقتضائات خودش را دارد نبايد اجازه داد حاشيه بر متن غلبه پيدا كند و اينكه اهل هيچ‌گونه لجاجت‌ورزي هم نيستيم.

پس به‌زودي لوگوي تهران‌امروز را همراه با حس‌ غم‌انگيزي اصلاح خواهيم كرد تا ان‌شاء‌الله بحث‌هاي پيرامون آن خاتمه يابد و ما هم به كارمان برسيم.