زندگینامه کامل 4 نامزد ریاست جمهوری

زندگينامه محمود احمدي نژاد

محمود احمدي نژاد در سال 1335 هجري شمسي در روستاي ارادان از شهرستان گرمسار، چشم به جهان گشود و از يک سالگي به همراه خانواده در تهران اقامت گزيد.

زندگينامه احمدي نژاد به نقل از شبکه مردمي حمايت وي بشرح زير است:
وي دوران تحصيلات ابتدايي، راهنمايي و متوسطه خود را در اين شهر گذراند.
در سال 1354 با کسب رتبه 132 کنکور سراسري گزينش دانشجو، تحصيلات عالي خود را در رشته مهندسي عمران دانشگاه علم و صنعت آغاز کرد و در سال 1365 در مقطع کارشناسي ارشد همان دانشگاه پذيرفته شد.
در سال 1368 به عضويت هيات علمي دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت در آمد و در سال 1376موفق به دريافت مدرک تحصيلي دکتراي مهندسي و برنامه ريزي حمل و نقل از دانشگاه علم و صنعت گرديد .
وي به زبان انگليسي آشنايي دارند و طي سال هاي تدريس در اين دانشگاه و تدوين مقالات و پژوهش هاي متعدد علمي ، راهنمايي ده ها پايان نامه کارشناسي ارشد و دکتراي تخصصي در زمينه هاي مختلف مهندسي عمران ، راه و حمل و نقل و مديريت ساخت را بر عهده داشته است.
احمدي نژاد پيش از پيروزي انقلاب اسلامي در کسوت دانشجو و با شرکت در مجالس مذهبي و سياسي وارد فضاي سياسي جامعه شد و پس از پيروزي انقلاب اسلامي با توجه به حضور در دانشگاه از پايه گذاران انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علم و صنعت ايران بود.
در دوران جنگ تحميلي به عنوان داوطلب بسيجي در قسمت هاي متعدد جبهه به ويژه مهندسي رزمي به خدمت پرداخت و اين مهم را تا پايان دوران دفاع مقدس ادامه داد.
دکتر احمدي نژاد متاهل و داراي سه فرزند- دو پسر و يک دختر – است .
مهمترين مشاغل دکتر احمدي نژاد:
• فرماندار ماکو
• فرماندار خوي
• مشاور استاندار کردستان
• مشاور فرهنگي وزير فرهنگ و آموزش عالي در سال 1372
• استاندار استان اردبيل در سال هاي 1372 تا 1376
• عضو هيات علمي دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت از سال 1368 تا کنون
• شهردار تهران از سال 1382 تا 1384
• ايشان در نهمين دوره انتخابات رياست جمهوري اسلامي ايران در سوم تير ماه 1384، از سوي ملت ايران به عنوان رييس جمهوري اسلامي ايران برگزيده شد.
دکتر احمدي نژاد علاوه بر تدريس ، راهنمايي دانشجويان و پرداختن به امور اجرايي، در زمينه‌هاي ذيل نيز فعاليت داشته است:
• روزنامه نگاري و نگارش مقالات متعدد سياسي ، اجتماعي ، فرهنگي و اقتصادي
• مدير مسوول روزنامه همشهري و راه اندازي همشهري محله در 22 منطقه تهران، همشهري مسافر، همشهري ديپلماتيک، همشهري جوان، همشهري ماه و ضميمه انديشه، ضميمه دانشجو و ...
• موسس و عضو انجمن تونل ايران
• عضو انجمن مهندسين عمران ايران
• عضو اولين شوراي مرکزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه علم و صنعت ايران
• عضو اولين شوراي مرکزي اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانشجويان دانشگاه ها و موسسات آموزش و عالي کشور

زندگينامه محسن رضايي

محسن رضايي در شهريور 1333 و در هنگام کوچ پائيز عشاير بختياري در خانواده اي مذهبي و دوستدار اهل بيت (ع) به دنيا آمد.

زندگينامه رضايي به نقل از وب سايت شخصي وي بشرح زير است:
دوران کودکي و نوجواني را در شهر نفتخيز مسجدسليمان گذراند. به کمک چند تن از همسالانش، انجمن مذهبي «دين و دانش» را در مسجد جامع چشمه علي بنيان نهاد.
پس از به پايان رساندن تحصيلات ابتدايي و بخشي از تحصيلات متوسطه در دبيرستان سيناي مسجدسليمان،با رتبه نهم در آزمون ورودي هنرستان صنعتي شرکت ملي نفت ايران در اهواز پذيرفته شد و در سال 1348 به اين شهر هجرت نمود و در محله خزعيله يا سچّه ساکن شد.
مبارزه سياسي فرهنگي با رژيم شاه را از ترم دوم هنرستان صنعتي آغاز نمود و به زودي در حالي که خود را براي شرکت در کنکور دانشگاه ها آماده مي کرد، در رابطه با اين فعاليت هاي سياسي توسط ساواک اهواز بازداشت شد و مورد شکنجه و بازجويي قرار گرفت.
در سال 1352 و در 17 سالگي، پس از تحمل پنج ماه زندان انفرادي و يک ماه حبس در بند عمومي زندان آخراسفالت اهواز ، دور جديدي از فعاليت هاي سياسي خود را آغاز نمود؛ و توانست همزمان با تکميل تحصيلات خود در هنرستان صنعتي شرکت ملي نفت ايران ، اقدام به گسترش تشکيلات اوليه نمايد.
اين حرکت روبه رشد پس از برقراري ارتباط با مبارزان شهرهاي خرمشهر، دزفول و تهران، منجر به تشکيل يک گروه منسجم با مشي پارتيزاني و چريکي شد که به زودي و با الهام از آيات 172 و 173 سوره مبارک صافّات (انّهم هم المنصورون و انّ جندنا لهم الغالبون)، جمعيت منصورون ناميده شد.
در سال 1353 پس از قبولي در رشته مهندسي مکانيک دانشگاه علم و صنعت به تهران آمد و در محله نارمک ساکن شد.
در همين سال ازدواج کرد و در کنار مبارزه و تحصيل دانش ، در بخش مهندسي «طراحي پايه» کارخانجات ارج و ايران تاير، مشغول به کار شد.
با شدت گرفتن فشار پليس سياسي شاه (ساواک) بر گروه هاي چريکي، ناچار شد دانشگاه و کار صنعتي را رها کند.
زندگي مخفي را در پيش گرفت و در فاصله سال هاي 1353 تا 1357 به کادرسازي و گسترش تشکيلات جمعيت منصورون همت گمارد تا شاخه هاي تشکيلات در 7 استان و 17 شهرستان مهم کشور راه اندازي شد.
در آستانه پيروزي انقلاب و ورود امام خميني (ره) به ميهن، جمعيت منصورون به عنوان بزرگ ترين گروه چريگي طرفدار حضرت امام (ره) و روحانيت (به همراه گروه توحيدي صف و گروه موحدين) وظيفه حفاظت از حضرت امام (ره) را برعهده گرفت.
در سال 1358 که به پيشنهاد استاد شهيد مرتضي مطهري، 7 گروه مسلح مسلمان با يکديگر ادغام شدند تا بازوي مسلحي براي حفاظت از انقلاب نوپاي اسلامي باشند، او از سوي گروه منصورون به عضويت شوراي مرکزي «سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي» در آمد.
عضويت او در اين سازمان بيش از 3 ماه به طول نيانجاميد و در خرداد 1358 با حمايت حضرت امام (ره) واحد اطلاعات و بررسي هاي سياسي را در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي بنيان نهاد و به عضويت شوراي فرماندهي سپاه درآمد.
در شهريور 1360 از سوي حضرت امام خميني(ره) به فرماندهي کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به عنوان پنجمين فرمانده کل سپاه منصوب شد و در دوران پرافتخار هشت سال دفاع مقدس، فرماندهي سپاه اسلام را برعهده داشت.
در دوره تصدي فرماندهي کل سپاه پاسداران، سازمان رزم سپاه را طرح ريزي کرد و به فرمان حضرت امام (ره)، سپاه را به 3 نيروي زميني، دريايي و هوايي مجهز کرد و توانست سپاه را در قالب 5 نيرو سازماندهي کند.
در اين دوره همچنين اقدام به تأسيس 2 دانشگاه امام حسين (ع) و بقيه الله (عج) نمود و به منظور بهره گيري از ظرفيت يگان هاي مهندسي سپاه براي کمک به دولت در اجراي طرح هاي عظيم سازندگي کشور، خود شخصاً فرماندهي قرارگاه سازندگي خاتم الانبياء را برعهده گرفت.
وي که تحصيلات دانشگاهي خود را در سال 1353 رها کرده بود، پس از برقراري صلح ، ضمن تغيير رشته از مهندسي مکانيک به اقتصاد، مقطع کارشناسي را در دانشگاه تهران گذراند.
تحقيق جامع او در مقطع کارشناسي در سال 1371 و در قالب يک کتاب به چاپ رسيده است.
در مقطع کارشناسي ارشد اقتصاد، مطالعات خود را بر روي سياست هاي پولي و بانکي متمرکز کرد و موضوع رسال? علمي خود را در اين باره برگزيد.
در شهريور 1376 پس از قبول استعفاي وي توسط رهبر انقلاب، از سوي ايشان به عنوان «دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام» منصوب شد و مطالعات اوليه براي تنظيم سند چشم انداز 20 سال? ايران را آغاز نمود.
وي با تکميل تحصيلات خود در مقطع دکتري اقتصاد دانشگاه تهران، عهده دار مسئوليت ادار? کميسيون اقتصاد کلان مجمع تشخيص مصلحت نظام شد.
رساله دکتري وي که در سال 1379 نگاشته و در قالب يک کتاب منتشر شده است.
وي همچنين با پذيرفتن مسئوليت کميسيون هاي تخصصي سند چشم انداز 20 ساله، سياست هاي کلي نظام در جذب سرمايه گذاري خارجي و سياست هاي کلي اصل 44 قانون اساسي، کوشيده است تا از تجارب و ديدگاه هاي مديريتي و اقتصادي خود براي سياست گذاري بلند مدت کشور در حوزه هاي مختلف استفاده کند تا ايران اسلامي به جايگاهي مناسب براي زندگي شايسته ايرانيان برسد.

زندگينامه مهدي کروبي

مهدي کروبي ، درشهرستان اليگودرز استان لرستان به دنيا آمدم . پدرم مرحوم حاج شيخ احمد ازروحانيون سرشناس لرستان بود .

مشروح زندگينامه کروبي به نقل از سايت شخصي وي بشرح زير است :
پدر وي شاگرد مرحوم آيت اله سيد ابوالحسن اصفهاني مبارزي شجاع،عابدي کم نظير و همواره بدنبال انجام امور مردم بود که انصافاً خدمات بسياري هم در آن ديار انجام داد .
جايگاه خاص او درميان مردم استان بيش از آن که به خاطر عرفان و به خاطر روحاني بودن و يا مبارزاتش باشد، به واسط کارهاي خير و مردمي بودنش بود. مرحومه خديجه کروبي نيز اهل همان منطقه بود.
کروبي خود مي گويد: بزرگ شدنم در خانواده مذهبي با تعليم آموزه هاي ديني از سوي پدرم همراه شد که با توجه به شرايط سني ام ، گاه سختگيرانه به نظر مي آمد .
دروس مقدماتي حوزوي را نزد پدرم آموختم و در 16 سالگي به قم رفتم و تا سالي که به تهران آمدم تا سطح کفايه و خارج فقه و اصول را از اساتيد بزرگواري نظير مرحوم امام خميني ، مرحوم آيت اله نجفي مرعشي ، مرحوم آيت اله سلطاني ، آيت اله منتظري مرحوم آيت اله فاضل لنکراني ، مرحوم آيت اله مشکيني بهره مند شدم .
در تهران نيز مدتي در درس ميرزا باقر آشتياني شرکت کردم . من طلبه درس خواني بودم و اجازه اجتهاد از سوي 8 استاد برجسته حوزه از جمله آيات عظام سلطاني طباطبايي ، فاضل لنکراني ، يوسف صانعي ، و نوري همداني به من داده شد .
در کنار دروس حوزوي در اواسط دهه چهل وارد دانشکده الهيات دانشگاه تهران شدم که به دليل دستگيري هاي مکرر و نيز زندگي مخفي و بعد مشکل سربازي، فارغ التحصيلي ام در رشته فقه و حقوق اسلامي تا سال 1350 به تاخير افتاد .
در سال 1341 با خانم فاطمه کروبي که چهره اي آشنا براي مردم است ازدواج کردم .
ايشان سال ها در مراکز پزشکي و درماني بنياد شهيد فعاليت کرد و يک دوره هم نماينده مردم تهران در مجلس بود .
او تنها خانمي است که در تاريخ انقلاب اسلامي مورد تقدير کتبي و شخصي از سوي امام خميني قرار گرفته است و اين به واسطه ي تلاش شبانه روزي در رسيدگي به امور مجروحان جنگ بود .
نتيجه زندگي مشترک ما 4 پسر به نام هاي محمد حسين ، محمد تقي ، علي و ياسر است .
خبر تولد پسر دومم را در زندان دريافت کردم . او که در جريان دفاع مقدس داوطلبانه عازم جبهه شد و يک پايش را از دست داد،اکنون استاد دانشگاه است.
فرزندانم همه ازدواج کرده اند و 5 نوه دارم که به ترتيب زهرا ، الهه ، احمد ، سارا و محمد نام دارند .
در سال 1347 از قم به تهران مهاجرت کرده و در منطقه خراسان و خيابان شهباز سکني گزيدم.
دو سال بعد به توصيه مرحوم آيت الله طالقاني به منطقه اي در شميران، نزديک چيذر، رفتم و امام مسجد صاحب الامر در خيابان حکمت شدم. همزمان تا سالهاي انقلاب در مدارس جهان آرا ، پيمان و مهديه تهران و مدتي نيز در حوزه علميه ي چيذر به تدريس مشغول بودم.
البته شرکت در مبازرات سياسي آزاديخواهانه و مبارزه با سرکوب و اختناق حاکم و در نتيجه دستگيري و زندان هاي مکرر مشکلات زيادي براي کار آموزشي من به دنبال داشت .
شايد بد نباشد به اين نکته اشاره کنم که از سال 1342 تا 1357 مجموعاً 9بار دستگير ، تبعيد و زنداني شدم که نخستين بازداشت سال 1342 و آخرين آن ماه رمضان 1357 بود .
با افرادي چون مرحوم آيت اله حاج آقا مصطفي خميني، آيت اله منتظري ، مرحوم آيت اله طالقاني ، انواري ، شهيد مهدي عراقي ، هاشمي رفسنجاني ، مرحوم رباني شيرازي ، محمد تقي شريعتي ( پدر دکتر شريعتي ) ، شهيد محمد منتظري ، تقي درچه اي ، دکتر شيباني ، علي بابايي و مفيدي ( از نهضت آزادي ) ، عمويي و کي منش ( از کمونيست هاي سرشناس ) ، پرويز حکمت جو و پاک نژاد ( از گروه هاي مبارز غير مذهبي ) هم بند بودم و شايد همين تجربه سختي هاي زندان و آشنايي با درد و رنج خانواده ها سبب شده که همواره با درک مشکلات زندانيان و خانواده آنان، همه تلاش خود را براي حل مشکلات ايشان بدون توجه به انديشه ونگرش آنان وحتي اختلاف نگرش بکار بندم .
بعد از انقلاب همواره در تلاش بوده ام تا در هر منصبي که مي توانسته ام ، منشاء اثر باشم و اکنون نيز با ايمان کامل به آرمان هايي که چند دهه براي آنها تلاش کرده ام ، همچنان به بذل تمام توانايي هايم در خدمت به کشور و مردم ادامه مي دهم .
مناصبي که من متصدي آن بوده ام براي مردم آشکار است و با اعتقاد به اينکه چهار دوره نمايندگي مجلس شوراي اسلامي ، 2 دوره رياست آن ، يک دوره نايب رئيسي ، عضويت در شوراي بازنگري قانون اساسي ، تاسيس کميته امداد امام خميني (ره)،سرپرستي بنياد شهيد ، نمايندگي امام در امور حج و مناصب سياسي غيرحکومتي نظير عضويت در شوراي مرکزي حزب جمهوري اسلامي،عضويت در شوراي مرکزي جامعه روحانيت مبارز، تاسيس و عهده داري سمت دبير کلي مجمع روحانيون مبارز تا سال 1384 و تاسيس و دبيرکلي حزب اعتماد ملي از سال 1384 تاکنون ، ملاک خوبي براي قضاوت مردم در مورد عملکرد اينجانب است و اين قضاوت در چند انتخابات و به ويژه راي اينجانب در انتخابات رياست جمهوري سال 1384 نشان داده شده است .

زندگينامه ميرحسين موسوي

ميرحسين موسوي متولد خامنه در سال 1320 است. کاسب زاده آذري سالهاي پرافتخاري را پيش و پس از انقلاب در کارنامه کاري خود به ثبت رسانده است.

گزارش وب سايت رسمي ستاد انتخاباتي موسوي حاکيست:
سالهايي که از عالم هنر به سياست آمد و از سياست به هنر بازگشت و اينک بار ديگر به عالم سياست بازگشته است.
ميرحسين موسوي، اگر چه فوق ليسانس معماري دارد اما بيش از آن که در عرصه معماري شناخته شده باشد، چهره اي سياسي است.
هرچند او به عنوان آخرين نخست وزير نظام جمهوري اسلامي ايران (پس از مهدي بازرگان، محمدعلي رجايي، محمدجواد باهنر و محمدرضا مهدوي کني) پس از اتمام دوره خدمتش در اين منصب ، عطاي سياست را به لقايش بخشيد و به عالم هنر بازگشت.
او که مدرکش را در بهار سال 48 از دانشگاه ملي (شهيد بهشتي) در رشته معماري و شهرسازي اخذ کرد، طرح اداره مرکزي آب و فاضلاب اصفهان را در سال 1348 نوشت و تا سال 50 آن را اجرا کرد.
سپس طرح مجموعه کانون توحيد را در سال 1350 اجرايي کرد تا آثاري ماندگار در معماري سياسي ايران برجاي گذارد.
چرا که کانون توحيد چه پيش از انقلاب و چه پس از آن مرکز تجمع سياسيون منتقد بوده و هست. چه آن زمان که مطهري در آنجا سخنراني مي کرد و چه در سالهاي اخير.
از آثار معماري مهندس معمار در سال هاي پس از انقلاب نيز مي توان به طراحي ساختمان مزار شهداي هفت تير ، طرح مرکز مطالعات، طرح دانشگاه شاهد، طرح تکيه شهداي اصفهان، طرح بناي يادبود شهيد خرازي، طرح مجموعه فرهنگي تجاري بين‌ الحرمين شيراز و طراحي سايت دانشگاه علامه طباطبايي در سال هاي دهه دوم انقلاب اشاره کرد. موسوي در دهه هاي بعد از فعاليت خود کاست تا جايي که ساخت مسجد سلمان فارسي نهاد رياست جمهوري در سال 1376 تنها نماد فعاليت او در سالهاي اخير است.
البته ميرحسين در طول اين سالها بيشتر به نقاشي روي آورد و چندين نمايشگاه نقاشي انفرادي و جمعي را برپا نمود.
2 فرزند نتيجه زندگي مشترک ميرحسين موسوي با زهرا رهنورد است.
مسئوليت‌ هاي اجرايي :
1- عضو شوراي انقلاب اسلامي 1359-1358
2-عضو شوراي مرکز ي حزب جمهوري اسلامي 1361-1357
3- رييس دفتر سياسي حزب جمهوري اسلامي 1360-1358
4- قائم مقام دبيرکل حزب جمهوري اسلامي 1360-1358
5- سردبير روزنامه جمهوري اسلامي 1360-1358
6- وزير امور خارجه 1361-1360
7- نخست وزير 1368-1360
8- رييس ستاد انقلاب فرهنگي 1360
9- رييس شوراي اقتصاد 1368-1360
10- رييس بنياد مستضعفان 1368-1360
11- رييس ستاد فرماندهي کل نيروهاي مسلح
12- عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام از سال 1368 که همچنان ادامه دارد.
13- عضو شورايعالي انقلاب فرهنگي از سال 1375 که هنوز هم ادامه دارد.
14- مشاور سياسي رييس جمهور 1376-1368
15- مشاور عالي رييس جمهور 1384-1376
16- رييس شوراي هنر از سال 1378 که هنوز هم ادامه دارد.
17- رييس فرهنگستان هنر از سال 1378 که هنوز هم ادامه دارد.
فعاليت هاي دانشگاهي:
موسوي در دانشگاه تربيت مدرس دروسي چون مسائل ايران و ريشه‌هاي انقلاب را تدريس کرده و در ديگر دانشگاه ها نيز به شکل پراکنده تدريس هايي داشته است.
از جمله تدريس تاريخ تمدن و فرهنگ و معماري در دانشگاه ملي در سالهاي 1357-1354
او در اين سالها رساله هاي بسياري را راهنمايي کرده که از جمله آنها مي توان به اين موارد اشاره کرد:
1-مقايسة آراي سيدقطب و دکتر شريعتي استاد راهنما-کارشناسي ارشد
2- مقايسة آراي امام خميني(ره) و آيت‌ا… نائيني استاد راهنما-کارشناسي ارشد
3-استراتژي امنيت ملي استـاد مشاور-دوره دکتـري
4-کاريزما در مديريت استـاد مشاور-دوره دکتـري
5-چالش‌هاي مردم‌سالاري در ايران استاد راهنما-کارشناسي ارشد
6-نفت و سياست خارجي در دوران پهلوي2 استاد راهنما-کارشناسي ارشد
7-نفت و سياست خارجي در دهه اول انقلاب استـاد راهنما-دورة دکتـري
8- چرايي به قدرت رسيدن دولت مطلقه نوگرا در ايران استـاد راهنما-دورة دکتـري
9- امنيت ايران در عصر جهاني شدن،چالش‌ها و سياستها استـاد مشاور-دورة دکتـري
10- توسعة مرکز شهر اردبيل استاد راهنما-کارشناسي ارشد
11- طرح دانشگاه هنر اسلامي تبريز استاد راهنما-کارشناسي‌ارشد
12- دولت رانتير و جامعه مدني در ايران (1376-1357) استاد راهنما-کارشناسي‌ارشد
13-تأثير ايدئولوژي سياسي بر رفتار سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران و آفريقاي جنوبي استـاد مشـاور-دورة دکتـري
14- الگوي مديريت تکنوکراتيک و تأثير آن بر موقعيت طبقة متوسط جديد ايران استاد مشاور- کارشناسي ارشد
15- بستـرهاي همکـاري و رقابـت روسـيه و ايالات متحده در آسياي مرکزي استاد راهنما-کارشناسي ارشد
کتاب ها و تاليفات:
موسوي که در سالهاي 1358 تا 1360 سرمقاله هاي روزنامه جمهوري اسلامي را مي نوشت، آثار مکتوب بسياري در حوزه فرهنگ و سياست دارد.
از جمله « فرهنگ و واژگان علوم سياسي در اسلام » انتشارات قلم 1356، «تحليلي بر دو مفهوم قرآني» انتشارات قلم 1356، « پنج گفتار دربارة انقلاب و جامعه» تأليف دفتر نشر فرهنگ اسلامي1377-1375