اولين آقازاده؛ كسب قدرت با فتنه
سه شنبه ۲۸ دی ۱۳۸۹ ساعت ۱۷:۰۳
کد مطلب: 153740
زبير بن عوام يكي از اين افراد است. زبير، يكي از بزرگترين مجاهدان صدر اسلام، باجناق و نزديكترين ياوران رسول‌الله بود به طوري كه سيف الاسلام لقب گرفت.
علاوه بر مجاهدت‌هاي درخشان در جنگ‌هاي صدر اسلام، زبير جزو ارادتمندان اهل بيت نيز محسوب مي شد به طوري كه در جريان سقيفه، در حمايت از علي عليه السلام در منزل حضرت فاطمه(س) متحصن شد و حتي شمشير كشيد تا از حق علي در جانشيني پيامبر دفاع كند.
ارادت زبير ابن عوام به اهل بيت به حدي بود كه حضرت علي عليه السلام درباره ايشان گفته‌اند: زبير از ما اهل بيت بود تا اينكه فرزند شومش عبدالله بزرگ شد.
عبدالله ابن زبير همان كسي است كه در زمان خلافت حضرت علي عليه السلام، خاله‌اش عايشه و پدرش را به جنگ عليه علي عليه السلام تحريك كرد و اولين جنگ داخلي علني در ميان مسلمين را به راه انداخت.
روايت است كه در ابتداي جنگ جمل، حضرت علي عليه السلام با اسب به نزد زبير رفت و با بيان خاطره‌اي از پيامبر به خاطر زبير آورد كه پيامبر به او فرمود روزي تو با علي جنگ خواهي كرد در حالي كه ستمكار و ناحق خواهي بود.
زبير با بخاطر آوردن آن ماجرا، تكاني خورد و شمشير خود را زمين انداخت و عزم بازگشت كرد اما پسرش عبدالله با اصرار او را از اين كار بازداشت و تشويق كرد در جنگ بماند و به روي علي عليه السلام شمشير بكشد.
جنگ جمل يكي از عبرت آموز‌ترين فتنه‌هاي صدر اسلام است. جنگي كه يك طرف آن، همسر پيامبر، باجناق پيامبر، صحابي‌ها و مجاهدان بزرگ بودند و طرف ديگر علي عليه السلام خليفه وقت.
عبدالله ابن زبير را مي‌توان پيشكسوت آقازاده‌ها دانست. كسي كه براي رسيدن به قدرت، فتنه‌اي بزرگ به راه انداخت و براي فريب مردم، دائم از مجاهدت‌هاي پدر و مقام خاله‌اش نزد پيامبر مايه مي گذاشت و افتخارات پدر و خاله‌اش را دليل برحق بودن خود مي‌دانست.
تاريخ، چه خوب معلمي است...
