سید عمران حسینی نسب در وبلاگ ساقی نوشت:

ایام فاطمیه و شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها  را به شما دوستان و همراهان عزیز تسلیت می گویم.
برای حضرت فاطمه زهرا سلام اله علیها اسامی گوناگونی وجود دارد که درروایات معصومین علیهم السلام فلسفه هر یک از این اسامی بین شده است، در این نوشتار ضمن اشاره به اسامی آن حضرت به بیان فلسفه آن اسامی از زبان معصومین علیهم السلام می پردازم. ذکر این نکته هم لازم است که در بعضی موارد برای هر اسم چندین  فلسفه بیان شده است.
فاطمه و چرا فاطمه؟؟؟
در این که چرا فاطمه نامیده شده است، حضرت رضا عليه السّلام از پيامبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله نقل ميكند كه پیامبر(ص) می فرماید: من اين دخترم را بدين لحاظ فاطمه ناميدم كه خداى سبحان وى و دوستانش را از آتش جهنم نجات داده است.
امام صادق عليه السّلام نیز در تفسير سوره قدر می فرمايد:
در آيه: إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ منظور از «الليلة» فاطمه عليها السّلام، و منظور از «القدر» خداوند است، پس هر كه فاطمه را به واقع بشناسد ليلة القدر را درك كرده است، و همانا او را فاطمه ناميدند چون مردمان از كسب معرفت واقعى نسبت به وى عاجز هستند.
زهرا و چرا زهرا؟؟؟؟
امام صادق عليه السّلام در بیان اینکه چرا حضرت فاطمه سلام الله علیها را «زهرا» ناميدند؟ می فرماید: براى اينكه نور حضرت فاطمه روزى سه مرتبه براى اميرالمؤمنين على بن ابى طالب جلوه مى‏كرد: نور او به هنگام اقامه نماز صبح در حالى كه مردمان در خواب بودند، چنان مى‏درخشيد كه سفيدى آن داخل خانه‏هاى مدينه مى‏گرديد و فضاى خانه‏ها را روشن مى‏نمود، آنان از اين نور تعجّب مى‏كردند و به سوى رسول خدا مى‏شتافتند تا در باره منشأ آن نور سؤال كنند، و رسول خدا آنها را به جانب خانه حضرت فاطمه متوجه مى‏كرد، و هنگامى كه آنان به سوى خانه ايشان نگاه مى‏كردند مى‏ديدند كه فاطمه در محراب عبادت قرار گرفته و نورى از محراب ساطع مى‏شود، و آنگاه در مى‏يافتند كه نور مذكور همان نورى است كه از فاطمه ساطع مى‏گردد.هنگامى كه ظهر فرا مى‏رسيد و فاطمه آماده نماز مى‏گرديد نور زردى از چهره وى ساطع مى‏گرديد و داخل خانه‏هاى اهل مدينه مى‏شد به طورى كه در و ديوار خانه‏ها، و لباس و رنگ ايشان همه به زردى مى‏گراييد، پس هر گاه از آن نور پرسش مى‏نمودند، رسول خدا ايشان را روانه خانه فاطمه مى‏كرد و آنان مى‏ديدند كه دختر پيامبر در ميان محراب مشغول عبادت است و اين نور از وى ساطع مى‏گردد.و هنگامى كه آفتاب غروب مى‏كرد چهره فاطمه به سرخى مى‏گراييد و نور قرمزى از او ساطع مى‏شد و فاطمه از اين امر خوشحال گرديده شكر خدا را به جاى مى‏آورد، پس آن نور داخل خانه‏هاى مردم مى‏گرديد و تمام آنها را سرخفام مى‏نمود، مردم مدينه از اين امر تعجّب مى‏كردند و در باره آن با يك ديگر به گفتگو مى‏پرداختند و هر كس نظرى مى‏داد، بنا بر اين نزد رسول خدا مى‏آمدند و علّت آن را جويا مى‏شدند و رسول خدا ايشان را به سوى خانه فاطمه مى‏فرستاد و آنها مى‏ديدند كه فاطمه در محراب به عبادت ايستاده و آن نور از صورت وى ساطع مى‏گردد و مى‏فهميدند كه منشأ آن نور از كجاست.پس آن نور در چهره فاطمه باقى بود تا زمانى كه حسين عليه السّلام از وى متولّد گرديد و آن نور به او منتقل شده و به ما رسيده است و همچنان در نزد ما خواهد بود، امامى بعد از امام ديگر، تا قيامت فرا رسد.
همچنین امام صادق عليه السّلام  درپاسخ به این سوال  که چرا فاطمه را زهرا ناميدند؟ می فرماید: براى اينكه هر گاه فاطمه در محراب عبادت مى‏ايستاد و به عبادت مشغول مى‏شد نور او براى اهل آسمان مى‏درخشيد همان طور كه ستارگان براى اهل زمين مى‏درخشند.
طاهره و چرا طاهره:
از امام باقر و او از پدران بزرگوارش عليهم السّلام روايت نموده است: فاطمه دختر رسول خدا را به سبب پاك بودنش از هرننگ و پليدى، طاهره ناميدند، و او هرگز حيض و نفاس نديد.
مُحَدَّثه و چرا مُحَدَّثه:
حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام می فرماید: فاطمه بدين جهت محدثه (بضم ميم و فتح حاء و دال با تشديد) ناميده شد كه ملائكه از آسمان به زمين مى‏آمدند و آن بانو را ندا ميكردند همان طور كه حضرت مريم بنت عمران را ندا مى‏كردند. ملائكه بفاطمه زهرا ميگفتند: اى فاطمه خدا ترا پاك و پاكيزه كرد و بر زنان عالم برگزيد، اى فاطمه براى خداى خود قنوت بجاى آور و با ركوع‏كنندگان سجده و ركوع كن.  فاطمه با ملائكه و ملائكه با فاطمه گفتگو ميكردند. يك شب زهراى اطهر بملائكه گفت: آيا نه چنين است كه حضرت مريم از زنان عالم افضل بود؟ گفتند: مريم بر زنان زمان خود افضل و برتر بود، ولى خدا ترا بر تمام زنان زمان خود و زنان زمان حضرت مريم و زنان اولين و آخرين افضل و برتر قرار داده است‏.
بتول و چرا بتول:
فاطمه را از آن جهت بتول گفته‏اند كه از جهت فضل و دين و حسب غير از زنان زمان خود بودند، و گفته شده آنها را بتول گفته‏اند به دليل اينكه ايشان از دنيا قطع علاقه نموده‏ ومتوجه خداوند تعالى گرديده‏اند