اندر حکایت دلواپسی های حجاریان

به گزارش جهان، سینا ربیعی در وبلاگ "نقطه سر خط" نوشت:
سعید حجاریان، مردی که او را ایدئولوگ و تئوریسین اصلاح طلبان می خوانند، همو که دست پروده حسین بشیریه و متأثر از تفکرات ، ماکس وبر و هابرماس است، او که از مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جهموری دوره هاشمی و از زیر عبای موسوی خوئینی ها بر آمد و دولت خاتمی جولانگاه نظراتش شد. مرد میانسالی که در ابتدای دولت خاتمی بر ویلچر نشست. او که کلید واژه ها و مفاهیمی همچون: «حاکمیت دوگانه» ، «فشار از پایین و چانه زنی(از) در بالا» و... را در میان اصلاح طلبان رواج داد. گفته می شود خاتمی و دولتش از روی سرمشق او مشق می نوشتند.

مردی با سوابق امنیتی که با تفکرات ترجمه ای اش بیشتر معروف شده و این رگه «ترجمه ای بودن» تفکرات در تمام شئون رفتاری وی قابل مشاهد است، او که متأثر از نظرات وبر و بشیریه دولت ایران را پدر سالار می دانست و بسیار تلاش کرد که در دوره خاتمی و از قِبَل دولتش برخی منویات خود و همفکرانش را به صحنه واقعیت و عمل وارد کند.

مشاوری که با مشاورت های جناحی و هنجار شکنانه اش باعث تقابل خاتمی با طیف معتدل و ارزشی شده و به قول خودشان هر 9 روز یک بحران آفرید، البته خاتمی نیز که توقع نداشت در آن مقطع پیروز انتخابات شود و به دلیل عدم برخورداری از تشکیلات منسجم و سازمان یافته، ناچار شد با طناب حجاریان ـ بخوانید حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب ـ به چاهِ غفلت رود و همین امر باعث شد که وی در سالهای پایانی ریاست جهموری اش و به دلیل عدم همراهی با اقدامات تند اصلاح طلبان مورد غضب این طیف قرار گیرد و حجاریان عنوان کند که « خاتمی آخرین میخ را بر تابوت اصلاح طلبان کوبید». اما حالا حجاریان و همفکرانشان که دستشان از قدرت کوتاه شده و در میان مردم نیز جایگاهی ندارند در صددند تا از ظرفیت بوجود آمده نهایت بهره را برده و از دولت ضعیف پایه یازدهم برای دستیابی به مقصودشان استفاده کنند. بر همین پایه این گروه که دارای زندگی انگلی هستند گویا سعی در تغییر میزبان دارند و این میزبان نیز کسی نیست جز جناب دکتر روحانی و دولت یازدهم!

امروز حجاریان همو که در جریان فتنه 88، نقش طوطی را برای سایر همفکران و البته سایر زندانیان سیاسی ایفا کرد( خود اعتراف کرد تا دیگران نیز لب به سخن بگشایند، چون شرایط را برای مقاومت مناسب نمی دید و از این کار چیزی عایدشان نمی شد و شاید هم به تعبیری دیگر بازجویان را در دستیابی به اطلاعات در عدد 40 متوقف کرد تا به 100 نرسند.) در گفتگو با روزنامه ارمان دلواپس رئیس جمهور محترم آقای روحانی شده و گفته که « خاتمی مشت به تشتت ـ بخوانید سندان ـ کوفت اما روحانی مشت به نمد می کوبد.» این جمله از یک جهت درست است، البته درست از منظر بخش اول عبارت، اما در خصوص بخش دوم امیدواریم که رئیس جهمور محترم مشت بر نمد بکوبد و باعث وحدت و یکدلی تمام جریانات سیاسی و ارزشی و اصلاح طلب گردد و در این میان برای اینکه نمدی محکم و با کیفیت تولید شود می بایست برخی مواد بی کیفیت و نامرغوب را از میان بر دارد و به عبارتی سره را از ناسره تمییز داده و از وسوسه وسواسان خناسان خود را رها کند.