وزیر ورزش، مقتدر یا بردبار؟/ مدیریتی که کاری به کار کسی ندارد!
يکشنبه ۲۳ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۰۲:۰۳
کد مطلب: 396065
در حالی که بیش از یک سال از زمان صدارت وزیر تحصیل کرده می گذرد، اهالی ورزش عملکرد قاطع و رو به رشدی را از وی شاهد نیستند، به نظر می رسد که این وزیر دولت تدبیر تقریبا نقش خنثی را بازی می کند و رفتار و اعمالش بدین گونه است که در مجموع سعی می کند کار خاصی به افراد خاصی نداشته باشد!
شاید این طور می اندیشد: کسی با من کاری نداشته باشد، من هم اجازه می دهم که کارها مثل سابق پیش برود!؟
سؤال این است اگر قرار بود عملکرد یک وزارتخانه بدین گونه باشد پس اصلا چرا چنین وزارتخانه ای وجود دارد؟ البته سلامت کاری آقای گودرزی برکسی پوشیده نیست ولی...
آیا وقتی رؤسای فدراسیون ضعیف ترین رشته ورزشی ایران در بازیهای آسیایی یعنی رشته جودو، بدون کسب مدال، با لشکری شکست خورده به کشور بازگشتند و همچنان به کار خود ادامه می دهند ولی فدراسیونهای دیگر در حال تغییر و تحول هستند، سؤال برانگیز نیست؟
حداقل از وزیر محترم ورزش انتظار می رفت بر طبق وعده های قبلی خود پس از مسابقات اینچئون، در مورد این فدراسیون تأملی داشته باشد تا شائبه همشهری بودن با نایب رئیس و چندین نفر دیگر در این رشته، دخالتی در تصمیم گیری صحیح وی نداشته باشد...
چرا سمیه حیدری بانوی محجبه که مورد تقدیر دفتر مقام معظم رهبری قرار گرفت نباید در مسابقات انتخابی اجازه شرکت و مسابقه دادن داشته باشد و به دلائل واهی مانع حضور وی شوند؟! آیا واقعا سوال برانگیز نیست؟ بانوی ورزشکاری که مدال جهانی خود را تقدیم مقام معظم رهبری کرد و اکنون از امیدهای مسلم کسب مدال در المپیک برزیل است، اجازه شرکت در مسابقات جودو در کشور خودمان را ندارد!
بلایی که وزارت ورزش بر سر پرسپولیس آورد
اواخر فصل گذشته لیگ برتر که تیم‌های پرسپولیس و استقلال و فولاد، همگی با ۲۷ امتیاز و با احتساب تفاضل گل، رتبه‌های اول تا سوم جدول را از آن خود کرده بودند، هواداران پرسپولیس امیدوار بودند تیم شان با توجه به فشردگی لیگ در نیم‌فصل دوم به دلیل رقابت‌های جام جهانی و اینکه دیگر رقیبان درگیر بازیهای لیگ قهرمانان آسیا شده بودند، به موفقیت درخوری دست یابد اما با آغاز وزارت گودرزی، ماجرا تغییر کرد.
همانگونه که انتظار می رفت روزی نبود که خبری از چک برگشتی و نارضایتی بازیکنان پرسپولیس از عدم تحقق وعده‌های مالی مدیران به گوش نرسد. سرانجام اوایل بهمن سال گذشته رویانیان رفتن را بر ماندن ترجیح داد و از سمت خود استعفا کرد.
استعفای مدیر قرمزها با استقبال وزیر روبه‌رو شد اما نکته عجیب انتصاب علی پروین به عنوان سرپرست باشگاه بود که نه سابقه مدیریتی قابل‌قبولی داشت و نه رابطه خوبی با دایی، رفته‌رفته زمزمه‌هایی مبنی بر خصومت وزیر با پرسپولیس در فضای مجازی درز پیدا کرد. وقتی که فایل صوتی درگیری لفظی دایی و پروین در ساختمان وزارت ورزش در رسانه‌ها منتشر شد، این زمزمه‌ها قوت گرفت. البته در مورد فردی که این فایل را در رسانه‌ها منتشر کرده بود گفته می‌شود سابقه روشنی در انتشار فایل‌های خصوصی دارد و معمولا بابت چنین کاری بازخواست نمی‌شود!
پروین در فروردین ۹۳ در گفتگو با فارس گفته بود: پول که ندادند، درآمدزایی کردیم آن را قیچی کردند! شما اسپانسری را که من گرفتم به ۴ کارشناس نشان دهید این اسپانسر پولش آماده بود تا به بازیکنان بدهد اما همه چیز را از بین بردند!
خادم به عنوان نماینده وزارت ورزش از ابتدا گفته بود بر اساس این قرارداد اگر اسپانسرها به تعهدات شان عمل نکنند، پولی به این گروه بازپس داده نمی شود اما از سوی دیگر چون همزمان شرکت دیگری برای ۵ سال مجری تبلیغات پرسپولیس بود، این تیم نمی توانست به قراردادش با گروه بهنام پیشرو کیش پایبند باشد.
یک هفته مانده به پایان لیگ بود که وزارت ورزش و این‌بار با پیش کشیدن مبحث خصوصی‌سازی، کبریت به انبار باروت اختلافات دیرینه پیشکسوتان پرسپولیس کشید تا فضای این تیم یک بار دیگر دچار التهاب شود. گویا خصوصی‌سازی این باشگاه که سال‌هاست به گره کوری تبدیل شده، قرار بود که ظرف مدت کمتر از یک هفته تحقق یابد!
طبیعتا عقل سلیم حکم می‌کرد برای مطرح کردن چنین موضوع پیچیده و حساسی حداقل یک هفته صبر کرد تا تیمی که روی کاغذ هنوز امیدوار به کسب مقام قهرمانی بود، با آرامش بیشتری پای به میدان بازی فینال‌گونه هفته سی‌ام بگذارد. اینها اتفاقاتی بود که ابتدا و به‌صورت انحصاری برای پرسپولیس رخ می‌داد و بعد دامن سایر تیم‌ها را می‌گرفت. پرسپولیس را ولی در اوج حساسیت بازیهای لیگ و سایر تیم‌ها را در آرامش پایان فصل...؟!
لیگ سال گذشته تمام شد و پرسپولیس با از دست دادن قهرمانی و رسیدن به مقام نایب قهرمانی مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را کسب کرد. برای تیمی که باید برای رقابت با حریفان آسیایی بسته شود، فصل نقل و انتقالات تابستانی بسیار مهم و حیاتی است. در تابستان گذشته وزارت ورزش یک شگفتی دیگر خلق کرد و آن چیزی نبود جز حضور حمیدرضا سیاسی در راس هیات مدیره جدید پرسپولیس. شخصی که برای فوتبالی‌ها ناشناخته بود .
محمدرضا رحیمی مدیرعامل سابق پرسپولیس (و البته اصفهانی در تیمی که پیشکسوت پرشمار دارد )، نقش پررنگی در بد بسته شدن این تیم و ضعف در یارگیری پرسپولیس در تابستان داشت. از همان هفته‌های نخست فصل جاری، شخص ناشناخته هیات مدیره تبدیل شد به چهره آشنا بر روی صفحات اول روزنامه‌ها و سایت‌های ورزشی. از همان هفته‌های اول شمشیر را برای سرمربی وقت از رو بست و با اولتیماتوم‌ها و مصاحبه‌های جنجالی، فضای تیم را بحرانی کرد.
جالب این که گودرزی که در سال گذشته حتی به کری خوانی رویانیان و فتح الله زاده واکنش نشان می‌داد، در برابر اینگونه مصاحبه‌ها و اظهارنظرهای غیرحرفه‌ای سکوت کرد و هیچ نگفت. اوج هنرنمایی سیاسی اما در روز برکناری علی دایی بود، آنجا که دو سرمربی در یک روز بر سر تمرین تیم حاضر شدند و آن صحنه‌های ناب خلق شد که همه دیده‌اید و فراموش نمی‌کنید....
حال که دوباره روزهای حساس یارگیری نیم‌فصل است، پرسپولیسی‌ها منتظر آزادی مدیرعامل از زندان هستند. مدیرعاملی که منتخب و محبوب امیررضا خادم و نماینده تام‌الاختیار وزیر ورزش‌وجوانان است!
جالب این که آقای خادم چندین بار در برنامه تلویزیونی با صراحت عنوان کرده بود که با این اسپانسرهای جدید دیگر دو تیم پرطرفدار هیچگونه مشکل مالی نخواهند داشت!؟....
