اگر این مذاکرات هسته ای به نتیجه مطلوب برسد و دیوار تحریم ها فرو بریزد، یک خطر جدی وجود دارد که ممکن است بازار مصرف زدگی داغ شود و واسطه گری هم چنان فربه شود
چرخ های از حرکت ایستاده تولید را به حرکت درمی آورد و شهر سفید را رونق می دهد و در نعمات و خوبی ها و خوشی ها همه شهروندانش را با خود شریک می کند.
تعداد دلال ها را با کارآفرینان که مقایسه می کنید، معلوم می شود خودخواهی ها و پول دوستی ها و بی اعتنایی ها به ملت به قدری جدی شده که باید نگرانش باشیم
پر دردسر. در جمع های خانوادگی یکی بگوید می خواهد کارخانه ای بزند و مردم شهرش را به سرکار ببرد و با رونق تولید به مملکتش کمک کند، ببینید چند نفر او را تشویق و همراهی می کنند و چند نفر منصرفش می کنند. امتحان کنید و بعدش دلسرد شوید از اینکه در جامعه ما غلبه با منصرف کننده هاست. اما چرا دلسرد؟ بالاخره ما به مملکتمان و به مردممان تعهدی داریم و نمی توانیم بی اعتنا به ایشان فقط به منفعت های کوچک خودمان فکر کنیم. هر سرمایه دار ایرانی نسبت به بی کاری هم وطنانش مسئول است. بحث دولت به کنار. کسی منکر وظایف دولت نیست. فعلا در باب مسئولیت های اجتماعی کسانی حرف می زنیم که سهم بیشتری از مملکت به ارث برده اند و نباید به اقتصاد و وضعیت هم وطنانشان بی اعتنا باشند.