چهل حديث گهربار منتخب از امام جعفر صادق (ع)
يکشنبه ۱۱ مهر ۱۳۸۹ ساعت ۰۹:۲۰
کد مطلب: 137197
- 1 حَديثي حَديثُ ابى ، وَ حَديثُ ابى حَديثُ جَدى ، وَ حَديثُ جَدّىحَديثُ الْحُسَيْنِ، وَ حَديثُ الْحُسَيْنِ حَديثُ الْحَسَنِ، وَ حَديثُ الْحَسَنِحَديثُ اميرِالْمُؤْمِنينَ، وَ حَديثُ اميرَالْمُؤْمِنينَ حَديثُ رَسُولِ اللّهِصلّى اللّه عليه و آله و سلّم ، وَ حَديثُ رَسُولِ اللّهِ قَوْلُ اللّهِ عَزَّ وَجَلَّ.(1)
ترجمه
فرمود: سخن و حديث من همانند سخن پدرم مى باشد، و سخن پدرم همچون سخن جدّم ، و سخن جدّم نيز مانند سخن حسين و نيز سخن او با سخن حسن يكى است و سخن حسن همانند سخن اميرالمؤمنين علىّ و كلام او از كلام رسول خدا مى باشد، كه سخن رسول اللّه به نقل از سخنخداوند متعال خواهد بود.
2 - قالَ عليه السلام : مَنْ حَفِظَ مِنْ شيعَتِنا ارْبَعينَ حَديثا بَعَثَهُ اللّهُيَوْمَ الْقيامَةِ عالِما فَقيها وَلَمْيُعَذِّبْهُ.(2)
ترجمه
فرمود: هركس از شيعيان ما چهل حديث را حفظ كند و به آن ها عمل نمايد ،خداوند او را دانشمندى فقيه در قيامت محشور مى گرداند و عذاب نمىشود.
-3قالَ عليه السلام : قَضا حاجَةِالْمُؤْمِنِ افْضَلُ مِنْ الْفِ حَجَّةٍمُتَقَبَّلةٍ بِمَناسِكِها، وَ عِتْقِ الْفِ رَقَبَةٍ لِوَجْهِ اللّهِ، وَ حِمْلانِالْفِ فَرَسٍ فى سَبيلِ اللّهِ بِسَرْجِها وَلَحْمِها.(3)
ترجمه
فرمود: برآوردن حوائج و نيازمندى هاى مؤ من از هزار حجّ مقبول و آزادى هزار بنده و فرستادنهزار اسب مجهّز در راه خدا، بالاتر و والاتر است.
4-قالَ عليه السلام : اوَّلُ ما يُحاسَبُ بِهِ الْعَبْدُالصَّلاةُ، فَإ نْ قُبِلَتْقُبِلَ سائِرُ عَمَلِهِ، وَ إ ذا رُدَّتْ، رُدَّ عَلَيْهِ سائِرُعَمَلِهِ.(4)
ترجمه
فرمود: اوّلين محاسبه انسان در پيشگاه خداوند پيرامون نماز است ، پس اگر نمازش قبول شودبقيه عبادات و اعمالش نيز پذيرفته مى گردد وگرنه مردود خواهد شد.
5-قالَ عليهالسلام : إ ذا فَشَتْ ارْبَعَةٌ ظَهَرَتْ ارْبَعَةٌ: إ ذا فَشا الزِّنا كَثُرَتِالزَّلازِلُ، وَ إ ذا اُمْسِكَتِ الزَّكاةُ هَلَكَتِ الْماشِيَةُ، وَ إ ذا جارَالْحُكّامُ فِى الْقَضا اُمْسِكَ الْمَطَرُ مِنَ السَّما، وَ إ ذا ظَفَرَتِالذِّمَةُ نُصِرُ الْمُشْرِكُونَ عَلَى الْمُسْلِمينَ.(5)
ترجمه
فرمود: هنگامى كه چهار چيز در جامعه شايع و رايج گردد چهار نوع بلا و گرفتارى پديد آيد:
چنانچه زنا رايج گردد زلزله و مرگ ناگهانى فراوان شود.
چنانچه زكات و خمسِ اموال پرداخت نشود حيوانات اهلى نابود شود.
اگر حاكمان جامعه و قُضات ستم و بى عدالتى نمايند باران رحمت خداوندنمى بارد.
و اگر اهل ذمّه تقويت شوند مشركين بر مسلمين پيروزآيند.
-6 قالَ عليه السلام : مَنْ عابَ اخاهُ بِعَيْبٍ فَهُوَ مِنْ اهْلِالنّارِ.(6)
ترجمه
فرمود: هركس برادر ايمانى خود را برچسبى بزند و او را متّهم كند از اهل آتش خواهدبود.
-7 قالَ عليه السلام : الصَّمْتُ كَنْزٌ وافِرٌ، وَ زَيْنُ الْحِلْمِ، وَسَتْرُالْجاهِلِ.(7)
ترجمه
فرمود: سكوت همانند گنجى پربها، زينت بخش حلم و بردبارى است ؛ و نيزسكوت ، سرپوشى بر آبروى شخص نادان و جاهل مى باشد.
8 -قالَ عليه السلام : إ صْحَبْ مَنْ تَتَزَيَّنُ بِهِ، وَلاتَصْحَبْ مَنْ يَتَزَّيَنُلَكَ.(8)
ترجمه
فرمود: باكسى دوستى و رفت و آمد كن كه موجب عزّت و سربلندى تو باشد، و با كسى كه مى خواهد ازتو بهره ببرد و خودنمائى مى كند همدم مباش.
9 -قالَ عليه السلام : كَمالُ الْمُؤْمِنِ فى ثَلاثِ خِصالٍ: الْفِقْهُ فى دينِهِ، وَالصَّبْرُ عَلَى النّائِبَةِ، وَالتَّقْديرُ فِىالْمَعيشَةِ.(9)
ترجمه
فرمود: شخصيّت و كمال مؤ من در سه خصلت است : آشنا بودن به مسائل واحكام دين ، صبر در مقابل شدايد و ناملايمات ، زندگى او همراه با حساب و كتاب وبرنامه ريزى دقيق باشد.
-10 قالَ عليه السلام : عَلَيْكُمْ بِإ تْيانِ الْمَساجِدِ، فَإ نَّها بُيُوتُ اللّهِفِى الارْضِ، و مَنْ اتاها مُتَطِّهِرا طَهَّرَهُ اللّهُ مِنْ ذُنُوبِهِ، وَ كَتَبَمِنْ زُوّارِهِ.(10)
ترجمه
فرمود: بر شما باد به دخول در مساجد، چون كه آن ها خانه خداوند بر روى زمين است ؛ و هر كسى كه با طهارت وارد آن شود خداوند متعال او را از گناهان تطهيرمى نمايد و در زمره زيارت كنندگانش محسوب مى شوند.
-11 قالَ عليه السلام : مَن قالَ بَعْدَ صَلوةِالصُّبْحِ قَبْلَ انْ يَتَكَلَّمَ: ((بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، وَلا حَوْلَوَلاقُوَّةَ إ لاّ بِاللّهِ الْعَلىٍّّ الْعَظيمِ))يُعيدُها سَبْعَ مَرّاتٍ، دَفَعَ اللّهُ عَنْهُ سَبْعينَ نَوْعا مِنْ أ نْواعِالْبَلا، اهْوَنُهَاالْجُذامُ وَالْبَرَصُ.(11)
ترجمه
فرمود: هر كسى بعد از نماز صبح پيش از آن كه سخنىمطرح كند، هفت مرتبه بگويد: ((بسم اللّه الرّحمنالرّحيم ، لا حول و لا قوّة إ لاّ باللّه العليّ العظيم))خداوند متعال هفتاد نوع بلا از او دور گرداند كه ساده ترينآن ها مرض پيسى و جذام باشد.
-12 قالَ عليه السلام : مَنْ تَوَضَّا وَ تَمَنْدَلَ كُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةٌ، وَ مَنْتَوَضَّا وَلَمْ يَتَمَنْدَلْ حَتّى يَجُفَّ وُضُوئُهُ، كُتِبَ لَهُ ثَلاثُونَحَسَنَةً.(12)
ترجمه
فرمود: هركس وضو بگيرد و با حوله خشك نمايد يك حسنه دارد و چنانچه خشك نكند سى حسنه خواهدداشت.
-13 قالَ عليه السلام : لاَ فْطارُكَ فى مَنْزِلِ اخيكَ افْضَلُ مِنْ صِيامِكَ سَبْعينَضِعْفا.(13)
ترجمه
فرمود: اگر افطارى روزه ات را در منزل برادر - مؤ منت - ، انجام بدهى ثوابش هفتاد برابراصل روزه است.
-14 قالَ عليه السلام : إ ذا افْطَرَ الرَّجُلُ عَلَى الْما الْفاتِرِ نَقى كَبِدُهُ،وَ غَسَلَ الذُّنُوبَ مِنَ الْقَلْبِ، وَ قَوىَّ الْبَصَرَوَالْحَدَقَ.(14)
ترجمه
فرمود: چنانچه انسان روزه خود را با آب جوش افطار نمايد كبدش پاك وسالم باقى مى ماند، و قلبش از كدورت ها تميز و نور چشمش قوى و روشن مى گردد.
-15 قالَ عليه السلام : مَنْ قَرَءَالْقُرْآنَ فِى الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ، وَخُنِّفَ عَلى والِدَيْهِ وَ إ نْ كانا كافِرَيْنِ.(15)
ترجمه
فرمود: هر كه قرآن شريف را از روى آن قرائت نمايدبر روشنائى چشمش افزوده گردد؛ و نيز گناهان پدر و مادرش سبك شود گرچه كافرباشند.
-16 قالَ عليه السلام : مَنْ قَرَءَ قُلْ هُوَاللّهُ احَدٌ مَرَّةً واحِدَةً فَكَانَّماقَرَءَ ثُلْثَ الْقُرآنِ وَ ثُلْثَ التُّوراةِ وَ ثُلْثَ الاْ نْجيلِ وَ ثُلْثَالزَّبُورِ.(16)
ترجمه
فرمود: هر كه يك مرتبه سوره توحيد را تلاوت نمايد، همانند كسى است كهيك سوّم قرآن و تورات و انجيل و زبور را خوانده باشد.
-17 قالَ عليه السلام : إ نَّ لِكُلِّ ثَمَرَةٍ سَمّا، فَإ ذا اتَيْتُمْ بِها فامسُّوهَاالْما، وَاغْمِسُوها فِى الْما.(17)
ترجمه
فرمود: هر نوع ميوه و ثمره اى ، مسموم و آغشته بهميكرب ها است ؛ هر گاه خواستيد از آن ها استفاده كنيد با آب بشوئيد.
-18 قالَ عليه السلام : عَلَيْكُمْ بِالشَّلْجَمِ، فَكُلُوهُ وَاديمُوا اكْلَهُ،وَاكْتُمُوهُ إ لاّعَنْ اهْلِهِ، فَما مِنْ احَدٍ إ لاّ وَ بِهِ عِرْقٌ مِنَالْجُذامِ، فَاذيبُوهُ بِاكْلِهِ.(18)
ترجمه
فرمود: شلغم را اهميّت دهيد و مرتّب آن را ميلنمائيد و آن را به مخالفين معرّفى نكنيد، شلغم رگ جذام را قطع و نابود مىسازد.
-19 قالَ عليه السلام : يُسْتَجابُ الدُّعا فى ارْبَعَةِ مَواطِنَ: فِى الْوِتْرِ، وَبَعْدَ الْفَجْرِ، وَ بَعْدَالظُّهْرِ، وَ بَعْدَالْمَغْرِبِ.(19)
ترجمه
فرمود: در چهار وقت دعا مستجاب خواهد شد: هنگام نماز وِتر، بعد از نمازصبح ، بعد از نماز ظهر، بعد از نماز مغرب.
20 -قالَ عليه السلام : مَنْ دَعا لِعَشْرَةٍ مِنْ إ خْوانِهِ الْمَوْتى لَيْلَةَالْجُمُعَةِ اوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنَّةَ.(20)
ترجمه:
فرمود: هركس كه در شب جمعه براى ده نفر از دوستانمؤ من خود كه از دنيا رفته اند دعا و طلب مغفرت نمايد، از اهل بهشت قرار خواهد گرفت.
21 -قالَ عليه السلام : مِشْطُ الرَّاسِ يَذْهَبُ بِالْوَبا، وَ مِشْطُاللِّحْيَةِيُشَدِّدُ الاْ ضْراسَ.(21)
ترجمه
فرمود: شانه كردن موى سر موجب نابودى وَبا و مانع ريزش مو مى گردد، وشانه كردن ريش و محاسن ريشه دندان ها را محكم مى نمايد.
22-قالَ عليه السلام ايُّما مُؤْمِنٍ سَئَلَ اخاهُ الْمُؤْمِنَ حاجَةً وَ هُوَيَقْدِرُ عَلى قَض ائِها فَرَدَّهُ عَنْها، سَلَّطَ اللّهُ عَلَيْهِ شُجاعا فىقَبْرِهِ، يَنْهَشُ مِنْ اصابِعِهِ.(22)
ترجمه
فرمود: چنانچه مؤ منى از برادر ايمانيش حاجتى راطلب كند و او بتواند خواسته اش را برآورد و انجام ندهد، خداوند در قبرش يك افعى براو مسلّط گرداند كه هر لحظه او را آزار رساند.
-23 قالَ عليه السلام : وَلَدٌ واحِدٌ يَقْدِمُهُ الرَّجُلُ، افْضَلُ مِنْ سَبْعينَيَبْقُونَ بَعْدَهُ، شاكينَ فِى السِّلاحِ مَعَ الْقائِمِ (عَجَّلَ اللّهُ تَعالىفَرَجَهُ الشَّريف).(23)
ترجمه
فرمود: اگر انسانى يكى از فرزندانش را پيش از خود به عالم آخرت بفرستدبهتر از آن است كه چندين فرزند به جاى گذارد و در ركاب امام زمان عليه السلام بادشمن مبارزه كنند.
24 -قالَ عليه السلام : إ ذا بَلَغَكَ عَنْ اخيكَ شَيْى ءٌ فَقالَ لَمْ اقُلْهُفَاقْبَلْ مِنْهُ، فَإ نَّ ذلِكَ تَوْبَةٌ لَهُ. وَ قالَ عليه السلام : إ ذابَلَغَكَ عَنْ اخيكَ شَيْى ءٌ وَ شَهِدَ ارْبَعُونَ انَّهُمْ سَمِعُوهُ مِنْهُفَقالَ: لَمْ اقُلْهُ، فَاقْبَلْ مِنْهُ.(24)
ترجمه
فرمود: چنانچه شنيدى كه برادرت يا دوستت چيزى برعليه تو گفته است و او تكذيب كرد قبول كن . همچنين فرمود: اگر چيزى را از برادرت برعليه خودت شنيدى و نيز چهل نفر شهادت دادند، ولى او تكذيب كرد و گفت : من نگفته ام، حرف او را بپذير.
-25 قالَ عليه السلام : لايَكْمُلُ إ يمانُ الْعَبْدِ حَتّى تَكُونَ فيهِ أ رْبَعُخِصالٍ: يَحْسُنُ خُلْقُهُ، وَسَيْتَخِفُّ نَفْسَهُ، وَيُمْسِكُ الْفَضْلَ مِنْقَوْلِهِ، وَيُخْرِجَ الْفَضْلَ مِنْ مالِهِ.(25)
ترجمه
فرمود: ايمان انسان كامل نمى گردد مگر آن كه چهارخصلت در او باشد: اخلاقش نيكو باشد، نفس خود را سبك شمارد، كنترل سخن داشته باشد،اضافى ثروتش حق الله ، حق الناس را بپردازد.
-26 قالَ عليه السلام : داوُوا مَرْضاكُمْ بِالصَّدَقَةِ، وَادْفَعُوا ابْوابَالْبَلايا بِالاْ سْتِغْفارِ.(26)
ترجمه
فرمود: مريضان خود را به وسيله پرداخت صدقه مداوا و معالجه نمائيد، وبلاها و مشكلات را با استغفار و توبه دفع كنيد.
-27 قالَ عليه السلام : إ نَّ اللّهَ فَرَضَ عَلَيْكُمُ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ فىافْضَلِ السّاعاتِ، فَعَلَيْكُمْ بِالدُّعا فى إ دْبارِالصَّلَواتِ.(27)
ترجمه
فرمود: خداوند متعال پنج نماز در بهترين اوقات را بر شما واجب گرداند،پس سعى كنيد حوايج و خواسته هاى خود را پس از هر نماز با خداوند مطرح و درخواستكنيد.
-28 قالَ عليه السلام : كُلُوا ما يَقَعُ مِنَ الْمائِدَةِ فِى الْحَضَرِ، فَإ نَّ فيهِشِفا مِنْ كُلِّ دا، وَلا تَاكُلُوا مايَقَعُ مِنْها فِى الصَّحارى.(28)
ترجمه
فرمود: هنگامخوردن غذا در منزل ، آنچه كه اطراف سفره و ظرف مى ريزد جمع كنيد و ميل نمائيد كه درآن ها شفاى دردهاى درونى است ، ولى چنانچه در بيابان سفره انداختيد؛ اضافه هاى آنرا رها كنيد براى جانوران.
-29 قالَ عليه السلام : ارْبَعَةٌ مِنْ اخْلاقِ الاْ نْبيا: الْبِرُّ، وَالسَّخا،وَالصَّبْرُ عَلَى النّائِبَةِ، وَالْقِيامُ بِحَقِّالْمُؤمِنِ.(29)
ترجمه
فرمود: چهار چيز از اخلاق پسنديده پيغمبران الهى است : نيكى ، سخاوت ،صبر و شكيبائى در مصائب و مشكلات ، اجرا حقّ و عدالت بين مؤ منين.
-30قالَ عليه السلام : إمْتَحِنُوا شيعتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقيتِ الصَّلاةِ كَيْفَمُحافَظَتُهُمْ عَلَيْها، وَ عِنْدَ أ سْرارِهِمْ كَيْفَ حِفْظُهُمْ لَها عِنْدَعَدُوِّنا، وَ إ لى أ مْوالِهِمْ كَيْفَ مُواساتُهُمْ لاِ خْوانِهِمْفيها.(30)
ترجمه
فرمود: شيعيان ودوستان ما را در سه مورد آزمايش نمائيد:
1 مواقع نماز، چگونه رعايت آن را مىنمايند.
2 اسرار يكديگر را چگونه فاش و يا نگهدارى مى كنند.
3 نسبت به اموالو ثروتشان چگونه به ديگران رسيدگى مى كنند و حقوق خود را مىپردازند.
-31 قالَ عليه السلام : مَنْ مَلَكَ نَفْسَهُ إ ذا رَغِبَ، وَ إ ذا رَهِبَ، وَ إذَااشْتَهى ، وإ ذا غَضِبَ وَ إ ذا رَضِىَ، حَرَّمَ اللّهُ جَسَدَهُ عَلَىالنّارِ.(31)
ترجمه
فرمود: هر كه در چهار موقع ، مالك نفس خود باشد: هنگام رفاه و توسعه زندگى ، هنگام سختى وتنگ دستى ، هنگام اشتها و آرزو و هنگام خشم و غضب ؛ خداوند متعال بر جسم او، آتش راحرام مى گرداند.
-32 قالَ عليه السلام : إ نَّ النَّهارَ إ ذا جا قالَ: يَابْنَ آدَم ، اعْجِلْ فىيَوْمِكَ هذا خَيْرا، اشْهَدُ لَكَ بِهِ عِنْدَ رَبِّكَ يَوْمَ الْقيامَةِ، فَإ نّىلَمْ آتِكَ فيما مَضى وَلاآتيكَ فيما بَقِىَ، فَإ ذا جااللَّيْلُ قالَ مِثْلُذلِكَ.(32)
ترجمه
فرمود: هنگامى كه روز فرا رسد گويد: تا مى توانى در اين روز از كارهاى خير انجام بده كه مندر قيامت در پيشگاه خداوند شهادت مى دهم و بدان كه من قبلا در اختيار تو نبودم و درآينده نيز پيش تو باقى نخواهم ماند. همچنين هنگامى كه شب فرارسد چنين زبان حالى راخواهد داشت.
-33 قالَ عليه السلام : يَنْبَغى لِلْمُؤْمِنِ انْ يَكُونَ فيهِ ثَمان خِصال:
وَقُورٌ عِنْدَ الْهَزاهِزِ، صَبُورٌ عِنْدَ الْبَلا، شَكُورٌ عِنْدَالرَّخا، قانِعٌ بِما رَزَقَهُ اللّهُ، لا يَظْلِمُ الاْ عْدا، وَ لا يَتَحامَلُلِلاْ صْدِقا، بَدَنُهُ مِنْهُ فى تَعِبٌ، وَ النّاسُ مِنْهُ فىراحَةٍ.(33)
ترجمه
فرمود: سزاواراست كه هر شخص مؤ من در بردارنده هشت خصلت باشد:
هنگام فتنه ها و آشوب ها باوقارو آرام ، هنگام بلاها و آزمايش ها بردبار و صبور، هنگام رفاه و آسايش شكرگزار، بهآنچه خداوند روزيش گردانده قانع باشد.
دشمنان و مخالفان را مورد ظلم و اذيّتقرار ندهد، بر دوستان برنامه اى را تحميل ننمايد، جسمش خسته ؛ ولى ديگران از اوراحت و از هر جهت در آسايش باشند
-34 قالَ عليه السلام : من ماتَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ عارِفا بِحَقِّنا عُتِقَ مِنَالنّارِ وَ كُتِبَ لَهُ بَرائَةٌ مِنْ عَذابِالْقَبْرِ.(34)
ترجمه
فرمود: هركس كه در روز جمعه فوت نمايد و از دنيا برود؛ و عارف به حقّ ما اهل بيت عصمت وطهارت عليهم السلام باشد، از آتش سوزان دوزخ آزاد مى گردد؛ و نيز از عذاب شب اوّلقبر در امان خواهد بود.
-35 قالَ عليه السلام : إ نَّ الرَّجُلَ يَذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَحْرُمُصَلاةَاللَّيْلِ، إ نَّ الْعَمَلَ السَّيِّى ءَ اسْرَعُ فى صاحِبِهِ مِنَ السِّكينِفِى اللَّحْمِ.(35)
ترجمه
فرمود: چه بسا شخصى به وسيله انجام گناهى از نماز شب محروم گردد، هماناتاثير گناه در روان انسان سريع تر از تاثير چاقو در گوشت است.
-36 قالَ عليه السلام : لاتَتَخَلَّلُوا بِعُودِالرَّيْحانِ وَلابِقَضيْبِ الرُّمانِ،فَإ نَّهُما يُهَيِّجانِ عِرْقَ الْجُذامِ.(36)
ترجمه
فرمود: به وسيله چوب ريحان و چوب انار، دندان هاىخود را خلال نكنيد، براى اين كه تحريك كننده عوامل مرض جذام و پيسى مىباشد.
-37 قالَ عليه السلام : تَقْليمُ الا ظْفارِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ يُؤ مِنُ مِنَالْجُذامِ وَالْبَرَصِ وَالْعَمى ، وَ إ نْ لَمْ تَحْتَجْ فَحَكِّها حَكّا. وَ قالَعليه السلام : اخْذُ الشّارِبِ مِنَ الْجُمُعَةِ إ لَى الْجُمُعَةِ امانٌ مِنَالْجُذامِ.(37)
ترجمه
فرمود: كوتاه كردن ناخن ها در روز جمعه موجب سلامتى از جذام و پيسى و ضعف بينائى چشم خواهدشد و اگر امكان كوتاه كردن آن نباشد سر آن ها را بتراش.
و فرمود: كوتاه كردنسبيل در هر جمعه سبب ايمنى از مرض جذام مى شود.
38-قالَ عليه السلام : إ ذا اوَيْتَ إ لى فِراشِكَ فَانْظُرْ ماسَلَكْتَ فى بَطْنِكَ،وَ ما كَسَبْتَ فى يَوْمِكَ، وَاذْكُرْ انَّكَ مَيِّتٌ، وَ انَّ لَكَمَعادا.(38)
ترجمه
فرمود: درآن هنگامى كه وارد رختخواب خود مى شوى ، با خود بينديش كه در آن روز چه نوع خوراكىها و آشاميدنى ها از چه راهى به دست آورده اى و ميل نموده اى.
و در آن روز چهچيزهائى را چگونه و از چه راهى كسب و تحصيل كرده اى.
و در هر حال متوجّه باش كهمرگ تو را مى ربايد؛ و سپس در صحراى محشر جهت بررسى گفتار و كردارت حاضر خواهىشد.
-39 قالَ عليه السلام : إ نَّ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إ ثْنَيْ عَشَرَ الْفَ عالَم ،كُلُّ عالَمٍ مِنْهُمْ اكْبَرُ مِنْ سَبْعِ سَمواتٍ وَ سَبْعِ ارَضينَ، ما يُرىعالَمٌ مِنْهُمْ انّ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عالَما غَيْرُهُمْ وَ انَاالْحُجَّةُعَلَيْهِمْ.(39)
ترجمه
فرمود: همانا خداوند متعال ، دوازده هزار جهان آفريده است كه هر يك ازآن ها نسبت به آسمان ها و زمين هاى هفت گانه بزرگ تر مى باشد؛ و من و ديگر ائمّهدوازده گانه از طرف خداوند بر همه آن ها حجّت و راهنما هستيم.
-40 قالَ عليه السلام : حَديثٌ فى حَلالٍ وَ حَرامٍ تَاخُذُهُ مِنْ صادِقٍ خَيْرٌ مِنَالدُّنْيا وَ ما فيها مِنْ ذَهَبٍ وَفِضَّةٍ.(40)
ترجمه
فرمود: سخنى را درباره مسائل حلال و حرام و احكامدين خدا، از راست گوى مؤ منى دريافت كنى ؛ بهتر و ارزشمندتر است از تمام دنيا وثروت هاى آن.
پى نوشتها
-1جامع الاحاديث الشيعه : ج 1 ص 127 ح 102، بحارالا نوار: ج2، ص 178، ح 28.
2-امالى الصدوق : ص 253.
3-امالى الصدوق : ص 197.
4-وسائل الشيعه : ج 4 ص 34 ح 4442.
5-وسائل الشيعة : ج 8 ص 13.
6-اختصاص : ص 240، بحارالا نوار: ج 75، ص 260، ح 58.
7-مستدرك الوسائل : ج 9 ص 16 ح 4.
8-وسائلالشيعه : ج 11 ص 412.
9-امالى طوسى : ج 2 ص279.
10-وسائل الشيعة : ج 1 ص 380 ح 2.
11-امالى طوسى : ج 2 ص 343.
12-وسائل الشيعة : ج 1 ص 474 ح 5.
13-من لايَحضره الفقيه : ج 2 ص 51 ح 13.
14-وسائل الشيعه : ج 10 ص 157 ح 3.
15-وسائل الشيعه : ج 6 ص 204 ح 1.
16-وسائل الشيعه : ج 6 ص 225 ح 10.
17-وسائل الشيعه : ج 25 ص 147 ح 2.
18-وسائل الشيعه : ج 25 ص 208 ح 4.
19-جامع احاديث الشيعة : ج 5 ص 358 ح 12.
20-جامع احاديث الشيعة : ج 6 ص 178 ح 78.
21-وسائلالشيعة : ج 2 ص 124 ح 1.
22-امالى طوسى : ج 2، ص278، س 9، وسائل الشيعة : ج 16، ص 360، ح 10.
23-بحارالا نوار: ج 79 ص 116 ح 7 و ح 8، و ص 123 ح16.
24-مصادقة الاخوان : ص 82.
25-امالي طوسى : ج 1 ص 125.
26-مستدرك الوسائل : ج 7 ص 163 ح 1.
27-مستدرك الوسائل : ج 6 ص 431 ح 6.
28-مستدرك الوسائل : ج 16 ص 288 ح 1.
29-اعيان الشّيعة : ج 1، ص 672، بحارالا نوار: ج 78، ص 260،ذيل ح 108.
30-وسائل الشيعة : ج 4 ص 112.
31-وسائل الشيعة : ج 15 ص 162 ح 8.
32-وسائل الشيعة : ج 16 ص 93 ح 2.
33-اصول كافى : ج 2، ص 47، ح 1، ص 230، ح 2، و نزهة النّاظرحلوانى : ص 120، ح 70.
34-مستدرك الوسائل : ج 6 ص 66ح 22.
35-اصول كافى : ج 2 ص 272.
36-مالى صدوق : ص 321، بحارالا نوار: ج 66، ص 437، ح 3.
37-وسائل الشيعة : ج 7 ص 363 و 356.
38-دعوات راوندى ص 123، ح 302، بحارالا نوار: ج 71، ص 267، ح17.
39-خصال : ص 639، ح 14، بحارالا نوار: ج 27، ص41، ح 1.
40-الا مام الصّادق عليه السلام : ص
