بذرپاش:
انگار برخی به "امحا" کردن علاقه‌مندند؛ چه سیب زمینی و چه سانتریفیوژ!
شنبه ۷ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۲:۲۱
کد مطلب: 458128
وی این نوع نگاه را برابر با برچیدن دستاوردها و نعمات الهی با توجیهات غیرمنطقی برشمرد و اظهار داشت: گویا بعضی‌ها به تعطیلی، امحاء و برچیدن خیلی علاقمندند و بابت آن حتی دچار عذاب وجدان هم نمی‌شوند.
بذرپاش با ابراز امیدواری نسبت به توقف امحاء محصولات و دستاوردها در همین میزان گفت: معلوم نیست اگر این روند، ادامه پیدا کند تا کجا پیش خواهد رفت.
وی با ابراز شگفتی از برنتافتن انتقادها نسبت به امحاء نعمات الهی خاطرنشان کرد: آنقدر حواس‌ها را معطوف به برجام کرده‌اند که سیب زمینی، دیگر اصلاً محلی از اعراب ندارد.
عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی گفت: احتمالاً دولت برای اینکه متهم به توزیع سیب‌زمینی نشود دست به این کار زده است اما باید بداند که بعضی اتهام‌ها را باید به خاطر خدا تحمل کرد و خم به ابرو نیاورد.
بیایید تحلیلی به موضوع نگاه کنیم.
انقلاب مثل مروارید است. به خصوص اگر با نیت اطاعت از الله باشد. به همین خاطر، هم آزمایشات مردم صاحب این انقلاب فراوان است، هم طمع به این انقلاب زیاد است. بعد از انقلاب و جنگ، دانشگاه ها و حتی حوزه علمیه شروع کردند به زاویه گرفتن از خط مستقیم اهداف اسلامی. لذا نیرویی که تربیت شد و اکنون در عموم دستگاه ها مشغول به کار است، عمدتاً نیرویی است مرعوب حوادث، علاقه مند به پست ها و صندلی ها، تقلیدکننده و بدون ایده نو، ظاهر پاک و سالم اما باطن زشت و خطرناک. پس این نیروی انسانی که مثل موتور محرکه کشور است، خراب است. یک ویروس هم از همان ابتدای انقلاب وارد این بدن شده که نفاق نام دارد، اما اسمش در هر دوره عوض می شود. اصلاح طلب، معتدل، عقلا، و ... . دشمن بیرونی هم مشغول است. بنابراین جنسمان جور است. پس این موتور معیوب طبیعیست دائم ریپ بزند، امحا کند عوض اینکه بسازد و دروغ را راست و راست را دروغ جلوه دهد. این هزاران عیب، حاصل یک عیب است. همان نیروی انسانی ضعیف و بنجل بدون تقوای بدون هویت مستقل.
حالا کمی امیدوارکننده حرف بزنیم. راه حل مشخص است.
اولاً قرآن مجید می فرماید اگر مؤمنین دین خدا را یاری دهند، خدا آن ها را یاری می دهد. بنابراین، کافیست مؤمنین خود را بسازند، آماده تر شوند، و فریب نخورند. بقیه هم پای کار نبودند، مشکلی نیست. چون قرآن مجید فرموده مؤمنین، نه کل ناس.
ثانیاً قطب نمای حرکت صحیح رهبریست. این را هم عقل می گوید، هم شرع، هم تجربه.
ثالثاً قرآن مجید می فرماید تا خدا سرنوشت هیچ قومی را عوض نمی کند، مگر اینکه خودشان بخواهند. ای آیه، نکته مدیریتی بسیار بزرگی دارد که از حوصله بحث خارج است. این خواست مردمی را در هر حکومت پیشرفت کرده می بینید. اما در کشور ما وجود ندارد و البته منظور، خواست عملی و ادامه دار است.
رابعاً ما مردم بدانیم تا زمانیکه منافع شخصی مان بر منافع اسلام و مسلمین ارجحیت دارد و در نتیجه هر نامزد انتخاباتی را با محک منافع شخصی و پول و ارز و سکه و البته دوجین شعار می سنجیم، اوضاع امحاء سانتریفیوژ، سیب زمینی، که سهل است، امحاء استعدادهای جوان و مبتکر ادامه خواهد داشت.
علوم، دانشگاه ها، حوزه های علمیه، مدارس، ادارات چرا با سبک غربی اداره می شوند؟ فی المثل اقتصاد سرمایه داری که می گوید کالا را به بازار عرضه نکند تا قیمتش پایین نیاید، این علم است؟ کجایش قاعده علمی است؟ این متد است نه علم. آن هم متد ایجاد طبقات فقیر و غنی برای استمرار حکومت های غربی سرمایه داری. در ایران چه می کند؟
نقاط حساس به نظرم این هاست.
انقلاب مثل مروارید است. به خصوص اگر با نیت اطاعت از الله باشد. به همین خاطر، هم آزمایشات مردم صاحب این انقلاب فراوان است، هم طمع به این انقلاب زیاد است. بعد از انقلاب و جنگ، دانشگاه ها و حتی حوزه علمیه شروع کردند به زاویه گرفتن از خط مستقیم اهداف اسلامی. لذا نیرویی که تربیت شد و اکنون در عموم دستگاه ها مشغول به کار است، عمدتاً نیرویی است مرعوب حوادث، علاقه مند به پست ها و صندلی ها، تقلیدکننده و بدون ایده نو، ظاهر پاک و سالم اما باطن زشت و خطرناک. پس این نیروی انسانی که مثل موتور محرکه کشور است، خراب است. یک ویروس هم از همان ابتدای انقلاب وارد این بدن شده که نفاق نام دارد، اما اسمش در هر دوره عوض می شود. اصلاح طلب، معتدل، عقلا، و ... . دشمن بیرونی هم مشغول است. بنابراین جنسمان جور است. پس این موتور معیوب طبیعیست دائم ریپ بزند، امحا کند عوض اینکه بسازد و دروغ را راست و راست را دروغ جلوه دهد. این هزاران عیب، حاصل یک عیب است. همان نیروی انسانی ضعیف و بنجل بدون تقوای بدون هویت مستقل.
حالا کمی امیدوارکننده حرف بزنیم. راه حل مشخص است.
اولاً قرآن مجید می فرماید اگر مؤمنین دین خدا را یاری دهند، خدا آن ها را یاری می دهد. بنابراین، کافیست مؤمنین خود را بسازند، آماده تر شوند، و فریب نخورند. بقیه هم پای کار نبودند، مشکلی نیست. چون قرآن مجید فرموده مؤمنین، نه کل ناس.
ثانیاً قطب نمای حرکت صحیح رهبریست. این را هم عقل می گوید، هم شرع، هم تجربه.
ثالثاً قرآن مجید می فرماید تا خدا سرنوشت هیچ قومی را عوض نمی کند، مگر اینکه خودشان بخواهند. ای آیه، نکته مدیریتی بسیار بزرگی دارد که از حوصله بحث خارج است. این خواست مردمی را در هر حکومت پیشرفت کرده می بینید. اما در کشور ما وجود ندارد و البته منظور، خواست عملی و ادامه دار است.
رابعاً ما مردم بدانیم تا زمانیکه منافع شخصی مان بر منافع اسلام و مسلمین ارجحیت دارد و در نتیجه هر نامزد انتخاباتی را با محک منافع شخصی و پول و ارز و سکه و البته دوجین شعار می سنجیم، اوضاع امحاء سانتریفیوژ، سیب زمینی، که سهل است، امحاء استعدادهای جوان و مبتکر ادامه خواهد داشت.
علوم، دانشگاه ها، حوزه های علمیه، مدارس، ادارات چرا با سبک غربی اداره می شوند؟ فی المثل اقتصاد سرمایه داری که می گوید کالا را به بازار عرضه نکند تا قیمتش پایین نیاید، این علم است؟ کجایش قاعده علمی است؟ این متد است نه علم. آن هم متد ایجاد طبقات فقیر و غنی برای استمرار حکومت های غربی سرمایه داری. در ایران چه می کند؟
نقاط حساس به نظرم این هاست.
به زودی این افراد را امحا میکنیم