رئیس قوه مجریه طی نامه ای به دادستان تاکید می کند که حقوق مدنی رکسانا صابری متهم به جاسوسی در ایران رعایت شود .پس از این ،رئیس قوه قضائیه نیزدر نامه ای دیگر بر حفظ عدالت درمقام دادرسی تاکید می کند.
تاکید بالاترین مقامات مسوول بر اجرای عدالت در محاکمه یک متهم به جاسوسی فی نفسه مایه مباهات است. اینکه روسای 2 قوه اجرایی و قضایی کشور بر حفظ حقوق شهروندی این متهم تلاش کردند حاکی از اهمیت قضا و رعایت ملاحظات انسانی و اسلامی در کشور دارد.
اما در این خصوص چند پرسش وجود دارد که پاسخ به آنها برخی ابهامات را برطرف میسازد.
1-نامه هردو بزرگوار پس ازواکنش اوباما رئیس جمهور آمریکا صورت گرفت.سوال این است که چه ارتباطی می تواند بین اظهار تاسف اوباما و انعکاس گسترده آن دربرخی محافل و رسانه های خارجی با این 2 نامه وجود داشته باشد.با فرض اینکه هیچ گونه ارتباطی بین اظهارات اوباما و نامه نگاریها نباشد- که انشاء الله نیست- آیا بهتر نبود تاکید برمراعات عدالت بصورت غیر علنی و بدور از نامه نگاری رسانه ای صورت گیرد.واما اگر نامه نگاریها خاصیت تبلیغاتی و نمایشی داشته است و به خاطر کاهش اتهامات سیاسی به کشور بوده آنوقت سئوال این است که نامه دوم رئیس قوه قضائیه چه کارکردی داشته است.با فرض اینکه اظهارات اوباما نیازبه واکنش مقامات ایرانی داشته باشد-که البته این واکنش باید تهاجمی باشد نه منفعلانه- اما تلاش مجدد برای اثبات قضای عادلانه و نوشتن نامه موکدانه رئیس قوه قضائیه جای سوال دارد.
2-تاکید 2 مقام ارشد اجرایی و قضائی کشور برحفظ حقوق شهروندی یک متهم اگر چه قابل دفاع است اما تا حدی نیز شبهه ناک است .تاکید خاص بر روند انشاء رای قضایی در یک پرونده باعث این نگرانی می شود که احتمال خروج این پرونده از مسیر قانونی و واقعی خود وجود داشته است و فرد و گروه و جریانی تلاش داشته است این پرونده را از مسیر خود خارج کند.
در غیر اینصورت چرا نامه نگاری حضرات بلافاصله پس ازدستگیری خانم رکسانا صابری نبوده است.اگر این نامه نگاریها متاثر از واکنش اوباما نبوده و صرفا عدالتخواهانه بوده است منطقی بود که نامه نگاریها پیش از رای اولیه انجام می شد.با این وصف بیم آن میرود که دادگاه تجدید نظر تحت تاثیر نامه بزرگان و آثار رسانه ای و روانی آن در جامعه از مسیر واقعی خود خارج شود و این همان چیزی است که روسای قوا از آن اظهار نگرانی کرده اند!
3- خاطره تاریخی کشور هیچ گاه به یاد نمی آورد که این دو بزرگوار پیشتر نسبت به دیگر پرونده های قضایی اظهار نگرانی و یا تاکید بر رعایت انصاف و عدالت داشته باشند.
به عنوان نمونه آیا جناب رئیس جمهور محترم تا به حال نسبت به دادگاه و پرونده های قضایی هزاران شهروند مسلمان با تابعیت ایرانی که سالها برای رسیدن به حقوق حقه خود از این دادگاه به ان دادگاه و از این ساختمان و طبقه به ساختمان و طبقه دیگر دست رشته می شوند حساسیت نشان داده اند.
چندین هزار پرونده خاک خورده در مجامع قضایی کشور وجود دارد. چرا تا به حال جناب ریاست قوه قضائیه نامه ای در تسریع رسیدگی به این پرونده ها نداده اند.هزاران مجرم قضایی وجود دارند که به دلایل مختلف فراری شدند یا فراری داده شدند ، آیا روسای محترم قوا برای حفظ حرمت شمشیرو ترازوی فرشته عدالت نامه و تصریحی داشته اند.
رکسانا صابری چه درجه ای از شهروندی و چه امتیاز علی حده ای نسبت به مردم بدون تریبون و بی حامی رسانه ای و حزبی داشته است .به این ترتیب دور از انتظار نیست که گفته شود سروصدای رسانه های خارجی و حمایت رئیس جمهور آمریکا باعث شده است که عدالت فریاد شود.
آیا این همه مراجعه کننده به دستگاه قضایی با تابعیت ایرانی که حامی ندارند نباید مورد تفقه و مهرورزی!مسوولین ارشد نظام قرار گیرندو در خصوص احقاق حقوقشان دستوری صادر شود.
4-ممکن است گفته شود که پروند ه خانم صابری ملی بوده است که نبوده است.آنگاه سوال این است که چرا هیچ گاه مسابقه نامه نگاری برای امثال طلبه سیرجانی عدالتخواه راه نیافتاد. چرا آقای رئیس جمهور نسبت به طلبه یک لاقبایی که تنها گناهش مبارزه با زمین خواری و اعتراض به سکوت قضایی بوده است حساس نشدند.
جناب رئیس قوه قضائیه چرا نسبت به صدور رای مخفیانه برای این طلبه سکوت کردند.
آیا اعتراض پی در پی دانشجویان و مردم عادی و بیانیه ها و طومار نامه ها و تجمع و تحصن در حمایت از طلبه سیرجانی به اندازه هو کردن سی ان ان و بی بی سی با اهمیت نبود که نامه ای نوشته و سخنی رانده و دستوری صادر شود.
به امید روزی که مسابقه و سبقت مسئولین برا ی اجرای عدالت باشد نه نمایش سیاست.