اگر مقاومت نبود...
جنگ ۵۱ روزه غزه و آمادگی مقاومت برای نبرد سرنوشت‌ساز آینده
جمعه ۷ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۰۶
کد مطلب: 377505
جنگ ۵۱روزه‌ای که رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه به راه انداخت، سرانجام در غروب روز سه‌شنبه ۲۶ آگوست (۴ شهریور) با اعلام آتش‌بس رسمی و موافقت اشغالگران با خواسته‌های ملت و مقاومت، شکست تلخ دیگری را بر دشمن مغرور و متجاوز تحمیل کرد.
نکته حیرت‌آور در جنگ ۵۱روزه، ایستادگی جانانه مردم و مقاومت فلسطین در برابر حملات تمام‌عیار هوایی، دریایی و زمینی ارتش مجهز و قدرتمند رژیم صهیونیستی بود. مقاومت با امکانات و سلاح‌هایی که در اختیار داشت و روحیه مبارزاتی و ایستادگی منحصر به فرد، پیش از دوستان، دشمنان را غافلگیر کرد، رزمندگانی که بی‌شک لایق دریافت نشان شجاعت و لیاقت هستند.
سه‌شنبه شب، شبی خاطره انگیز و فراموشی نشدنی برای مقاومت و مردم غزه بود که محصول ۵۱ روز ایستادگی شجاعانه و درخشش اسطوره‌ای خود بود که موازنه‌های قوا را دگرگون کرد و با تحمیل شکست دیگری بر دشمن متجاوز مغرور رو کردند، این موفقیت بزرگ هرگز به دست نمی‌آمد اگر شجاعت و اقتدار مقاومت و پشتوانه عظیم مردمی آن نبود.
مردم فلسطین در غزه و کرانه باختری و کشورهایی که آوارگان فلسطینی را در خود جای داده‌اند، تا بامداد چهارشنبه پنجم شهریور به‌سبب پیروزی بزرگ مقاومت در جنگ اخیر به شادمانی و ابراز احساسات پرداختند، جنگ وحشیانه‌ای که حدود دو ماه طول کشید.
در حالی که مردم فلسطین به‌ویژه در غزه با وجود تقدیم هزاران شهید و مجروح در راه آرمان‌های خود و ویران شدن هزاران منزل، مسجد، مدرسه و بیمارستان و خسارت‌های اقتصادی به زیرساخت‌های غزه، همچنان استوار و مقاوم مانده و با وجود از دست دادن عزیزترین کسان خود، همچنان به شادمانی خود از پیروزی مقاومت ادامه می‌دهند، در آن سوی میدان یعنی در مناطق اشغالی، حالتی از سرافکندگی و ناامیدی به‌سبب شکست ارتش مجهز صهیونیستی در شکست مقاومت سایه افکنده است.
"اگر مقاومت نبود"
اگر مقاومت نبود، هرگز مسئله فلسطین در این حجم وسیع به مسئله شماره یک مورد اهتمام جهانیان و خبر یک رسانه‌ها تبدیل نمی‌شد.
اگر مقاومت نبود، گروه‌های مختلف فلسطینی با وجود دیدگاه‌ها و تفکرات مختلف با یکدیگر متحد نمی‌شدند و به یک گروه مذاکراتی یک‌پارچه تبدیل نمی‌شدند، بنابراین مقاومت همواره عامل وحدت است نه تفرقه.
اگر مقاومت نبود، "رونی اشکید" روزنامه نگار صهیونیست در مقاله‌ای این‌گونه نمی‌نوشت: حمله ما به برجهای مسکونی شهری، پیام شکست و ورشکستگی بود که نتانیاهو برای جهان فرستاد و ما (صهیونیستها) را به‌عنوان افراد ضعیف و ناتوان از نبرد زمینی و تن به تن با افراد مسلح (مقاومت) نشان داد.
اگر مقاومت نبود، تظاهرات میلیونی در جای جای جهان برگزار نمی‌شد، تظاهراتی که در حمایت از مقاومت فلسطینی‌ها و محکومیت جنایات وحشیانه اشغالگران قدس برگزار شد.
اگر مقاومت نبود، فلسطینی‌ها، اعراب و مسلمانان نمی‌توانستند به‌خاطر مقاومت شجاعانه دارای پیام جهانی احساس سربلندی کنند، مقاومتی که با وجود وحشی‌گری اشغالگران، هیچ زن و کودک را نکشت و برجهای مسکونی را ویران نکرد، این در حالی بود که بنیامین نتانیاهو، بیش از ۶۰۰ کودک بیگناه فلسطینی را قتل‌عام کرد.
اگر مقاومت نبود، هیچ‌یک از فلسطینی‌ها از گروه‌های مختلف در مقابل ماشین کشتار و جنایت رژیم کودک‌کش صبر و استقامت نمی‌کردند و احساس پیروزی و افتخار نمی‌کردند.
اگر مقاومت نبود، فلسطینی‌ها در مذاکرات قاهره با لحن قوی و اعتماد به نفس مقابل هیئت مذاکره کننده دشمن متجاوز صحبت نمی‌کردند.
اگر مقاومت نبود، جهان میزان وحشی‌گری و ددمنشی اشغالگران را نمی‌فهمید و دروغ بودن چهره متمدنانه و دموکراتیکی که به‌دروغ خود را القا می‌کند، برملا نمی‌شد.
اگر مقاومت نبود، بسیاری از حکام و مسئولان عرب که ملتهای خود را با سخنرانی‌های دروغین در حمایت از فلسطین فریب داده بودند، رسوا نمی‌شدند و چهره واقعی آنها برملا نمی‌شد.
اگر مقاومت نبود، رنج و سختی شش هزار اسیر در بند صهیونیستها به امید و شادی تبدیل نمی‌شد و روحیه آنها مبنی بر قریب الوقوع بودن آزادی آنها در یک قرارداد شرافتمندانه به‌نفع مقاومت افزایش نمی‌یافت.
اگر رزمندگان مقاومت نبود، شهرک نشینان کمربندی نوار غزه از شهرک‌های خود نمی‌گریختند، زیرا آنها پیش از جنگ گمان می‌کردند که فلسطینی‌ها، عاجز و شکست خورده‌اند.
اگر مقاومت نبود تحریم اقتصادی رژیم صهیونیستی رخ نمی‌داد که سابقه نداشت و این رژیم متحمل میلیاردها دلار خسارت در نتیجه موشک‌های مقاومت نمی‌شد.
مقاومت، دروغ بودن ادعای مدعیان دروغین مبارزه با تروریسم مبنی بر تروریست بودن گروه‌های مبارز فلسطینی را با اثبات پشتوانه عظیمی مردمی خود به جهانیان نشان داد که همین پشتوانه و حلقه زدن مردم بر گرد مقاومت، یکی از مهمترین دلایل پیروزی بر ارتش نیرومند اسرائیل بود.
اگر مقاومت نبود، کارآمدترین و مناسب‌ترین گزینه برای مقابله با زیاده خواهی‌ها و تجاوزگری‌های اسرائیل اثبات نمی‌شد، گزینه‌ای که نشان داد هیچ‌چیز بالاتر از صدای مقاومت و هیچ گزینه‌ای نتیجه بخش‌تر و کارآمدتر از مقاومت وجود ندارد و مذاکرات سازش تنها به طولانی‌تر شدن اشغالگری و تجاوزگری صهیونیستها منجر شده است.
اگر مقاومت نبود، غزه نمی‌توانست در مقابل مجهزترین و نیرومندترین ارتشی که تنها در مدت شش روز ارتش‌های سه کشور عربی را به زانو درآورد، ایستادگی کرده با هدف قرار دادن عمق رژیم اشغالگر قدس و مراکز استراتژیک آن به پیروزی برسد.
مقاومت این درس را به رهبران سیاسی فلسطین داد که به دشمن شکست خورده در صحنه نبرد میدانی، هرگز پای میز مذاکرات امتیازی ندهد که بخواهد شکست خود را جبران کند و اینکه رویارویی سیاسی به‌تنهایی برای بازپس گرفتن حقوق غصب‌شده ملت فلسطین کافی نیست و بدون مقاومت مسلحانه نمی‌توان به این هدف مهم دست یافت.
اگر مقاومت نبود، ملت فلسطین این حقیقت را که ضعیف نیست و پیروزی نصیبش خواهد شد، درک نمی‌کرد.
اگر مقاومت نبود، اختلافات میان فلسطینی‌ها پایان نمی‌یافت و وحدت ملی فلسطین محقق نمی‌شد، وحدتی که در مذاکرات آتش‌بس قاهره نمود علنی یافت.
اگر مقاومت نبود، این سخن بر زبان برخی رهبران سیاسی فلسطین که نبرد بعدی، نبرد آزادسازی مسجدالاقصی و نمازخواندن در صحنهای آن خواهد بود، جاری نمی‌شد.
اگر مقاومت نبود، جهانیان با وجود یک میلیون و هشتصد هزار قهرمان در سرزمینی که کمتر از چهارصد کیلومتر مربع وسعت دارد، آشنا نمی‌شدند که اسماعیل هنیه از رهبران حماس هم بر این نکته تأکید کرد.
اگر مقاومت نبود، موشک‌هایی که زمانی ابومازن از آن به موشک‌های بیهوده و بی‌نتیجه یاد می‌کرد، به موشک‌های ویران کننده پایه‌های ظلم و طغیانگری تبدیل نمی‌شد و ارتشی که ادعا می‌کرد شکست ناپذیر است، شکست نمی‌خورد و نظامیانش با گریه، مادرانشان را فریاد نمی‌زدند.
اگر مقاومت نبود، رزمندگان دلیر فلسطینی به رقم شماره یک در جهان در جنگ زمینی تبدیل نمی‌شدند، زیرا در جنگ اخیر، تمام تلفات ارتش رژیم اشغالگر قدس در جنگ زمینی و تن به تن با رزمندگان مقاومت بر این رژیم تحمیل شد.
اگر مقاومت نبود، سخن گفتن از نزدیک بودن پایان دولت بنی‌صهیون تقویت نمی‌شود و تعداد یهودیانی که از مناطق اشغالی به کشورهای اصلی خود بازگشته و بازمی‌گردند، افزایش نمی‌یافت.
اگر مقاومت نبود، جهان مات و مبهوت توانمندی مقاومتی متشکل از چند گروه در رویارویی با ارتشی که در رده چهارمین ارتش قدرتمند جهان قرار دارد، نمی‌شد.
نبرد ۵۱روزه با صهیونیستها، پیشرفت و تحول قابل توجه مقاومت را نشان داد. امروز جبهه مقاومت به‌لطف پیروزی درخشانی که در جنگ ۵۱روزه در برابر رژیم صهیونیستی کسب کرد، در بهترین شرایط خود و جبهه سازش و سازشکاران در مفتضحانه‌ترین وضع خود قرار دارند، جبهه مقاومتی که ایران، سوریه، حزب‌الله لبنان و مقاومت فلسطین به‌عنوان اضلاع چهارگانه خود در نبرد اخیر توانست تعداد زیادی از کشورها و آزادی‌خواهان جهان را با خود همراه کند و سبب به راه افتادن موج همبستگی جهانی با ملت فلسطین و مقاومت شود.
پیام همبستگی جهانی با ملت فلسطین و مقاومت و انزوای بی‌سابقه غاصبان قدس، بیشتر متوجه آمریکا و دیگر حامیان رژیم صهیونیستی بود که به‌زعم خود گروه‌های مقاومت ضدصهیونیست را در فهرست گروه‌های تروریستی خود قرار داده بودند و این همبستگی جهانی نشان دهنده بی‌اعتنایی به چنین فهرست‌های ساختگی غربی‌ها و تروریسم ادعایی آنها و افزایش محبوبیت مقاومت بود.
اعتراف سران رژیم صهیونیستی به شکست ناپذیر بودن مقاومتی که از حمایت جبهه مقاومت به‌رهبری ایران برخوردار است، از نکات قابل توجه جنگ ۵۱روزه به شمار می‌رود، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس که به‌سبب شکست در این جنگ زیر فشار سنگین افکار عمومی و سیاست‌مداران صهیونیست قرار دارد، در اظهاراتی که نشان دهنده اعتراف آشکار به شکست در جنگ ۵۱روزه است، تأکید کرده است نابود کردن مقاومت کار آسانی نیست زیرا کشور بزرگی مانند ایران از آن حمایت می‌کند.
نکته آخر اینکه، بزرگ‌ترین دستاورد جنگ ۵۱روزه، ایجاد روحیه خودباوری و اعتماد به نفس و مصمم شدن فلسطینی‌ها برای نبرد سرنوشت‌ساز و نهایی یعنی نبرد آزادسازی فلسطین و قدس شریف از چنگال اشغالگران است، نکته‌ای که در سخنان رهبران مقاومت همچون اسماعیل هنیه و خالد مشعل به‌خوبی نمایان شد، جایی که اسماعیل هنیه از آماده شدن رزمندگان مقاومت برای نبرد بزرگ‌تر یعنی آزادسازی قدس و متمرکز شدن تلاش‌ها بر این هدف و تهیه طرحهای هجومی در مقابل غاصبان قدس خبر داد.
منبع: تسنیم
