انحراف اذهان‌عمومی ازعهدشکنی آمریکا
دوشنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۱۸
کد مطلب: 378026
زیباکلام در این نوشته ادامه می‌دهد: این تحریم‌های ناروا، خبر مسرت‌بخشی هم برای مخالفان افراطی مذاکرات در ایران و هم برای تندروهای آمریکاست. تندروهای ایرانی، بدون در نظر گرفتن جزئیات و کم و کیف موضوع، حمله به توافق‌های «ژنو» و «وین» را آغاز خواهند کرد زیرا احساس می‌کنند، فرصت مناسبی به دست آمده و می‌توان دولت روحانی را به باد انتقاد گرفت.
وی ادامه می‌دهد: در عین حال، به یک نکته دیگر هم ظرف روزهای آینده اشاره خواهند کرد که عبارت است از بی‌حاصل بودن امید داشتن به گشایش فضای دیپلماسی و اینکه دولت یازدهم از ابتدا هم در اعتماد به قول و قرارهای طرف غربی دچار خطای استراتژیک شده اما این یک روی سکه است. روی دیگر سکه، عبارت است از اینکه فهرست تحریمی جدید، به معنای اعمال تحریم‌های تازه نیست و از منظر حقوقی، ادامه اجرای مصوبات قبلی علیه ایران است که طبق آن، اشخاص حقیقی و حقوقی که به ایران برای عبور از تحریم‌ها- مستقیم یا غیرمستقیم- یاری رسانند؛ مشمول تحریم خواهند شد.
شرق همچنین در توجیه اقدام خصمانه دولت آمریکا نوشت: در عین حال، از این نکته هم نباید غافل شد که به همان نسبت که روحانی و تیم مذاکره‌کننده در داخل کشور خودمان زیر هجوم منتقدان هستند در آمریکا هم رئیس‌جمهور و وزیر خارجه، مشکل مشابهی دارند. بر همین اساس دولت اوباما با توجه به وضعیت منطقه خاورمیانه، نگران ایجاد اختلال در مذاکرات با ایران است. در خصوص چه باید کرد؟ باید در وهله اول، واکنش‌های پخته و سنجیده نظیر آنچه روز گذشته از سوی رئیس‌جمهور و سخنگوی وزارت خارجه نشان داده شد، در دستور کار قرار گیرد. نباید همه‌چیز را پایان‌یافته تلقی کرد. این؛ دقیقا رویکردی است که مخالفان تندرو مذاکرات در هر دو سو می‌خواهند. بنابراین اگر چه با اینگونه کارهای غیرضرور در این مقطع، کار برای تیم مذاکره‌کننده ایرانی دشوارتر خواهد شد اما باید در چارچوب منافع ملی، همچنان استوار و قاطع به مذاکرات ادامه داد.
آقای زیباکلام صورت مسئله را چنان تصویر کرده که گویا هر دو طرف ایرانی آمریکایی خواستار مذاکره و تعامل و حل مسئله‌اند و طرف سومی این وسط پارازیت می‌اندازد(!) حال آن که این پارازیت‌ها اتفاقا به شکل تعمدی و زنجیره‌ای از سوی دولت آقای اوباما انجام می‌شود و اوباما خود جزء تندروهاست. ثانیا بعد از یک سال معلوم نشد روح مذاکرات و توافق ژنو چه چیز خنثی و بی‌خاصیتی است که هر کاری با آن بشود، مباح و مجاز است و به حامیان چشم و گوش‌بسته (بخوانید ایدئولوژیک) مذاکره برنمی‌خورد.
ثالثا معلوم نیست چرا روزنامه شرق (امثال آقای زیباکلام) اصرار دارند «جنایت‌های زشت» آمریکا- تعبیر آقای روحانی درباره تحریم‌ها- را مدام مانند تریبون رسانه‌‌های آمریکایی‌ها ماله بکشند و توجیه کنند و به جای تندی و اعتراض به دولت آمریکا، به منتقدان فحش بدهند یا آنها را با تندروهای موهوم در آمریکا برابر کنند؟ آیا این بزک‌کردن سیمای زشت سیاست آمریکا از سر مأموریت است یا لجبازی با واقعیت‌ها و شرم اعتراف به اشتباه؟
رابعا رژیم مستکبر آمریکا تا کجا اجازه دارد به اسم فهرست قدیمی تحریم‌ها، تحریم‌های جدید اعمال کند و رفوگران وطنی نیز حمل به صحت کنند؟ یک سؤال مهم از طیف خوش‌بین به آمریکا - یا دارای مأموریت ترویج خوش‌خیالی نسبت به کاخ سفید- این است که مگر شماها به اسم لغو تحریم‌ها در شیپور مذاکره ندمیدید؟ اکنون چگونه می‌توانید گسترش تحریم‌ها را درز بگیرید یا توجیه کنید؟ با فرض اینکه شما هیچ غیرتی درباره برنامه هسته‌ای ندارید آیا حق نداریم بپرسیم که تکلیف تحریم‌های فزاینده چه می‌شود؟!
