شکنجه 'جوجه کبابی' یک سینماگر در زمان وزارت محمد خاتمی!
سه شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۵۹
کد مطلب: 396549
وی در سخنانی تلخ از شکنجه 'جوجه کبابی' (یک روش خاص که فرد را مانند جوجه می‌بندند تا مضروب نتواند از ضربه بگریزد) یک سینماگر در زمان وزارت محمد خاتمی خبر می دهد!
فرح‌بخش در این باره گفته است: «متأسفانه برخی از مدیران دهه شصت، آقای عبدالله علیخانی را در طبقه بالای حراست وزارت ارشاد فَلک کردند! سند آن موجود است. این در حالی است که این مدیران مدعی هستند ما در آن زمان به کسی کاری نداشتیم. آنان با کدام حکم و به چه جرأتی به دفتر کار یک سینماگر می‌ریختند، هم فیلم‌هایش را می‌بردند و هم خودش را فلک می‌کردند؟! ماه زیر ابر نمی‌ماند.
آقای عبدالله علیخانی هنوز زنده است و می‌توانید از او بپرسید. این هم بابت اینکه ایشان فیلم خارجی داشت. اصلا بابت هر چیزی؟ مگر می‌شود شما یک نفر را در طبقه بالای ارشاد زندانی کنید و او را فلک کنید؟ بعد‌ها که ایشان شکایت کرد. قوه قضاییه آقایان را تبرئه کرد. ضمن اینکه فیلم‌های او را داخل کامیون ریختند و بردند آتش زدند!».
تابناک برای پیگیری صحت و سقم این ماجرا به سراغ شخصی رفت که ادعا شده در وزارت فرهنگ و ارشاد شلاق خورده است؛ مجموعه دولتی که ذاتاً نه جایگاه قضایی داشته و دارد و نه شانش شلاق زدن به یک تهیه کننده سینماست؛ اما انگار در دوره‌ای چنین اتفاق‌هایی رخ داده است. عبدالله علیخانی در گفت‌و‌گو با تابناک، این موضوع را تأیید می‌کند و وقوعش را به دوران معاونت سینمایی فخرالدین انوار در سال ۱۳۶۳ ارجاع می‌دهد.
برای فیلم‌های خارجی یک هفته حبس کردند و شلاق زدند!
علیخانی در این زمینه گفت: تا چند سال پس از انقلاب، هنوز فیلم‌های خارجی در سینماهای ایران پخش می‌شد و برخی از آن فیلم‌ها نیز در اختیار بنده و دیگر تهیه‌کنندگان بود. آقای انوار و همکارانشان در سال ۶۳ ضرب‌الاجلی تعیین کردند که مطابق با آن، باید مدارک فیلم‌های خارجی را به وزارت ارشاد ارائه می‌کردیم؛ اما زمان لازم برای این کار بسیار اندک در نظر گرفته شده بود و امکان چنین اقدامی در این زمان کوتاه نبود.
این تهیه کننده سینما ادامه داد: ما ۲۰، ۳۰ نفر بودیم که به وزارت ارشاد رفتیم و درباره این مهلت اندک اعتراض کردیم. بعد از این بود که یکباره از دفتر مدیرکل وقت حراست وزارت فرهنگ و ارشاد، در دفتر من ریختند و من را به حراست وزارت فرهنگ و ارشاد ـ که یک طبقه پایین دفتر وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود ـ بردند و برای مدت یک هفته حبس کردند. البته تنها من نبودم و اشخاص دیگری را هم گرفتند.
او درباره وقایعی که در این یک هفته رخ داد، به تلخی می‌گوید: در این مدت، بنده را جوجه کبابی (یک روش خاص که فرد را مانند جوجه می‌بندند تا مضروب نتواند از ضربه بگریزد) کردند. علاوه بر این، کف پایم شلاق می‌زدند و می‌گفتند، روی موزاییک راه برو تا خونمردگی به وجود نیاید. باورم نمی‌شد که در وزارت فرهنگ و ارشاد چنین اتفاقی برای من می‌افتد.
او در پاسخ به اینکه آیا زمان دستگیری حکم قضایی داشتند، گفت: تا آنجا که می‌دانم، وزارت ارشاد مسئولیت برای دستگیری ندارد و وزارت ارشاد هم جایی برای بازداشت نیست؛ اما در هر حال من حکمی ندیدم و به هر حال در آن سال‌ها حراست آنجا اسلحه داشت و با بی‌سیم و کلاشینکف آمده بودند و طبیعتاً من مجبور بودم، همراهشان به حراست وزارت فرهنگ و ارشاد بروم.
علیخانی درباره اینکه آیا موضوع قضایی شد، گفت: بله، چون می‌دانستند با این اتفاقی که افتاده، من پیگیر ماجرا می‌شوم، ماجرا را قضایی کردند و تا دو سال بعد از آن، به دادگاه می‌رفتیم و بعد در همان سال‌ها به ما گفتند یک نامه بنویسید و بگویید اشتباه کردید و فیلم‌ها مبتدل بوده، و‌الا زندان می‌روید که ما هم به واسطه جو آن دوران نوشتیم، ولی در نهایت در مراحل قضایی تبرئه شدیم. با این حال، چنان زهرچشمی گرفته بودند که دیگر جرأت پیگیری قضایی نداشتیم.
علیخانی تأکید کرد: لیست فیلم‌ها موجود است و اتفاقاً قبل از این چنین ماجرایی برای ما به وجود بیاورند، تلویزیون پس از انقلاب، خیلی از این فیلم‌ها را از بنده خریده بود و تا آن زمان پخش می‌کردند که در این زمینه به فیلم‌های «بیدار باش»، «نبرد العلمین» و «رنجر‌ها» می‌توانم اشاره کنم. به همین دلیل، این ادعا که ما خودمان به واسطه آنچه بر ما رفته بود، امضایش کردیم، فاقد صحت بود.
تلاش‌های تابناک برای برقراری ارتباط و اخذ توضیح از مسئولان مستقیم در این ماجرا حاصلی نداشت؛ اما در عین حال در این ارتباط آماده انتشار نظریات طرفین ذینفع به ویژه مسئولان وقت معاونت سینمایی و اداره کل حراست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
حمید
۱۲۱۱۶
اینها که ژست دموکراتیک بودن میگیرن به خدا از همه دیکتاتورترند!
سلام ، وزارت ایشان در زمان ریاست جمهوری هاشمی بوده و در زمان هاشمی در همه وزارت خانه ها حراست ها همه کاره بودند ، من خود قربانی اقدامات ضد کارمندی حراست یکی از وزارتخانه های آن دوران هستم ! رئیس حراست به من گفت : ای کاش بر و بچه بودند تا یک کتک مفصل بهت می زدند !!! که خوشبختانه هیچکدام از بروبچه هایش نبودند و من وقتی از قفس حراست بیرون آمدم موضوع را به یکی از کارمندان گفتم و او گفت اینها از این کارها زیاد می کنند ! زود برو به شهرستانت وگرنه پیدات میکنند و دستور رئیس را عملی می سازند !!! در همین حال چند نفر از بیرون به داخل آمدند همکارمان گفت همین ها هستند تا دستور به ایشان نرسیده زود برو !!!
درسال64 13دکترسید محمود کاشانی نامزد ریاست جمهوری اسلامی ایران بود.
من آن موقع درستاد ایشان فعالیت می کردم.برطبق قانون انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ، دردوره ی تبلیغات کسی ازمقامات دولتی نمی تواند به بیانات نامزدها پاسخگویی کرده وجو تبلیغات رابرهم زند اما به محض پایان این مدت میرحسین موسوی درتاریخ 28 مرداد1364یک کنفرانس مطبوعاتی برعلیه دکترکاشانی ترتیب داد ومطالب ناحقی را بیان کرد که درمطبوعات چاپ شد (کیهان واطلاعات وجمهوری اسلامی).
برطبق قانون مطبوعات پاسخ دکتر کاشانی نیز می بایست چاپ شود .من تلفنی باشخص آقای دعایی با ذکرمسئولیتم درستاددکترکاشانی،صحبت کردم وایشان بااعلام این جمله که ما چاپ نمی کنیم،وتکرار آن تلفن را قطع کرد.
کیهان هم زیرنظرسیدمحمدخاتمی بود ووی اجازه نداشت برعلیه رییسش میرحسین اقدامی صورت دهد.
روزنامه جمهوری اسلامی هم که دست خودمیرحسین بود وتکلیفش روشن بود.
ناگزیر برای چاپ آن به صورت یک کتابچه 30-40صفحه ای اقدام کردیم که آقای محسن آرمین که آن هنگام مدیرکل چاپ وزارت ارشاد (زمان وزارت سیدمحمدخاتمی )بود از دادن مجوز امتناع کرد وحتی ازبازپس دادن مطالب حروفچینی شده،که آن زمان(30سال پیش) به سختی تهیه شده بود،امتناع می ورزید.
نام دعایی و محسن آرمین وسیدمحمدخاتمی را بردم تا جوان هایی که آن زمان تازه متولد شده اند ؛متوجه ی دیکتاتوری آنها بشوند.
من آن موقع درستاد ایشان فعالیت می کردم.برطبق قانون انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ، دردوره ی تبلیغات کسی ازمقامات دولتی نمی تواند به بیانات نامزدها پاسخگویی کرده وجو تبلیغات رابرهم زند اما به محض پایان این مدت میرحسین موسوی درتاریخ 28 مرداد1364یک کنفرانس مطبوعاتی برعلیه دکترکاشانی ترتیب داد ومطالب ناحقی را بیان کرد که درمطبوعات چاپ شد (کیهان واطلاعات وجمهوری اسلامی).
برطبق قانون مطبوعات پاسخ دکتر کاشانی نیز می بایست چاپ شود .من تلفنی باشخص آقای دعایی با ذکرمسئولیتم درستاددکترکاشانی،صحبت کردم وایشان بااعلام این جمله که ما چاپ نمی کنیم،وتکرار آن تلفن را قطع کرد.
کیهان هم زیرنظرسیدمحمدخاتمی بود ووی اجازه نداشت برعلیه رییسش میرحسین اقدامی صورت دهد.
روزنامه جمهوری اسلامی هم که دست خودمیرحسین بود وتکلیفش روشن بود.
ناگزیر برای چاپ آن به صورت یک کتابچه 30-40صفحه ای اقدام کردیم که آقای محسن آرمین که آن هنگام مدیرکل چاپ وزارت ارشاد (زمان وزارت سیدمحمدخاتمی )بود از دادن مجوز امتناع کرد وحتی ازبازپس دادن مطالب حروفچینی شده،که آن زمان(30سال پیش) به سختی تهیه شده بود،امتناع می ورزید.
نام دعایی و محسن آرمین وسیدمحمدخاتمی را بردم تا جوان هایی که آن زمان تازه متولد شده اند ؛متوجه ی دیکتاتوری آنها بشوند.
