آنچه جریان انحرافی بر سر احمدی‌نژاد آورد را فراموش نکنید
قرنطینه‌اطلاعاتی در انتظار رئیس‌جمهور؟!/ ایجاد فضای‌توهمی از مطالبات‌مردمی و تحمیل آن به روحانی
دوشنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۴۴
کد مطلب: 377982
در جدیدترین نمونه آن، فواد صادقی، از فتنه‌گران سابقه‌دار، چند روز پس از آنکه در میان انتقادات مخالفان جریان فتنه، حکم مشاورت خود را از آقای هاشمی رفسنجانی تحویل گرفت، به روی تیم رسانه ای رئیس جمهور شمشیر کشید.
صادقی که از متهمان امنیتی و بازداشت‌شدگان فتنه ۸۸ است، در یادداشتی در هفته‌نامه صدا نوشت: «آقای روحانی نیروهایی که به کار گمارده و استراتژی که دارد، ناشی از همین تجربیات خودش است. افرادی که در تیم رسانه‌ای دولت روحانی هستند، هیچگاه در شرایط رسانه‌های منتقد و مستقل نبوده‌اند و تجربه جدی کار را ندارند. طبیعی است که این تیم نمی‌تواند، نه این که سوءنیت داشته باشد. آدم‌هایی که این کاره هستند با این تیم کار نمی‌کنند... درکل هزینه ناکارآمدی رسانه‌ای دولت را خود رئیس جمهوری می‌پردازد. پیش از او نیز منتجبی از فعالان سابقه‌دار و برخی از سایت‌های تندرو چهره های رسانه ای دولت را مورد هجمه قرار داده بودند.»
پس از نشست خبری رئیس جمهور، این انتقادات صریح به بهانه شیوه انتخاب سؤال کنندگان از آقای روحانی، ابعاد بزرگتری به خود گرفت. در همین راستا، روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد نوشت: «دولت روحانی باید هر چه سریع‌تر تجدیدنظری در خصوص تیم رسانه‌ای خود انجام دهد. کسانی در رأس این تیم قرار گرفته‌اند که به شکل مشکوکی علیه دولت اقدام می‌کنند! این گل به خودی‌ها به نفع دولت نیست.»
در مطلب دیگری نیز یکی از خبرنگاران روزنامه‌های اصلاح‌طلب در صفحه شخصی خود رسماً در ادعایی عجیب محمدرضا صادق مشاور رسانه‌ای رئیس‌جمهور را "دروغگو" توصیف کرده و نوشته است که "برادر! دروغگو دشمن خداست."
هرچند بسیاری از منتقدان مستقل هم تاکنون انتقادات زیادی به تیم رسانه ای دولت وارد کرده اند اما مبنایی که هجمه رسانه ها و افراد تندرو اصلاح طلب به تیم رسانه ای دولت بر آن استوار شده، ناقض ادعاهای آنان است.
بررسی ادعای منتقدان اصلاح طلب درباره نشست خبری روز شنبه رئیس جمهور نشان می دهد که از بین ۱۴ رسانه سوال‌کننده از روحانی، ۶ رسانه خارجی و ۸ رسانه داخلی بودند. از این روی در نگاهی آماری می‌توان دریافت که توازن در چینش سوال بین رسانه‌ها (با چربش نسبی به سمت اصلاح‌طلبان) برقرار شده است.
بر این اساس به نظر می رسد که هدف از سنگین کردن انتقادات به تیم رسانه ای دولت مسأله دیگری است. افراطیون اصلاح طلب در روزها و هفته های آغازین دولت یازدهم با تمام توان بر این بودند که شعارها و وعده‌های سیاسی دکتر روحانی را با تفسیر افراطی به نفع جریان فتنه مصادره کنند. این بود که مکرر کوشیدند دغدغه های خود مانند آزادی سران فتنه، میدان و پست دادن به متهمان و فعالان تندرو، راه اندازی انجمن ها و احزاب منحله و... را به رئیس جمهور و وزرا یادآوری و به نوعی آن را وعده های دکتر روحانی جا بزنند.
هرچند فشار رسانه ای و تبلیغاتی افراطیون در برخی حوزه ها همانند وزارت علوم تا حدودی جواب داد و طیفی از فتنه گران در بی تدبیری وزیر معزول (فرجی دانا) به این وزارتخانه کلیدی راه یافتند اما در بسیاری دیگری از خواسته های خود ناموفق بودند. یکی از موانع در مسیر تحمیل این خواسته ها به رئیس جمهور هم فضای رسانه ای اطراف وی بوده است. در واقع برآیند اتاق فکر جریان فتنه این بوده است که :
۱. دغدغه های ما باید در رسانه های دولتی سپس در جامعه فراگیر شود.
۲. زمینه انتقال مکرر مطالبات و ایجاد یک موج رسانه ای درباره این خواسته ها به رئیس جمهور فراهم شود. و اگر این دو اتفاق رخ دهد، رئیس جمهور خواسته های ما را به عنوان مطالبه عمومی برداشت خواهد کرد و با جرات و پشتوانه روانی ایجاد شده، در مسیر تحقق آنها گام برخواهد داشت.
ایجاد یک فضای توهمی از مطالبات مردمی و تحمیل آن به روحانی
در واقع افراطیون به دنبال ایجاد یک فضای توهمی از مطالبات مردمی و تحمیل آن به دکتر روحانی هستند تا بدون روبرو شدن با نهادهای انقلابی کشور و با کمترین هزینه، مطالبات سیاسی و ضدامنیتی خود را با دستان رئیس جمهور اجرایی کنند. اما رویدادهای یکسال گذشته نشان داد که تیم رسانه ای رئیس جمهور نه دغدغه این کار را دارد و نه با توصیه افراطیون حاضر به چنین اقدامی علیه رئیس جمهور است.
هر یک از افراد و گروه های سابقه دار اصلاح طلب که به چنین برداشتی از تیم رسانه ای دولت رسیده اند، هجمه علیه آن را کلید زده اند. با توجه به گسترده تر شدن این هجمه، به نظر می رسد روز به روز بر تعداد افراطیون حامی این تحلیل اضافه می شود.
هدف مقطعی افراطیون از فشار به تیم رسانه ای فعلی، حذف برخی نیروهای خوش فکر و معتدل و بکارگیری نیروهای تندرو در میان تصمیم گیران رسانه ای دولت و یا دست کم گنجاندن برخی مطالبات فتنه گران در رویکرد آنهاست.
اما هدف اصلی تندروها از هجمه به تیم رسانه ای رئیس جمهور ناکارآمد نشان دادن این تیم در چشم رئیس جمهور و کنار زدن آنان است. اگر این هدف محقق شود، همان اتفاقی که در سال های پایانی دولت دهم برای محمود احمدی نژاد رخ داد، منتظر حسن روحانی هم هست. یعنی قرنطینه اطلاعاتی رئیس جمهور و تزریق اطلاعات و رویدادهای هدفمند به اوست؛ با هدف ایجاد این توهم در آقای روحانی که اطلاعات ارائه شده به وی خواسته های مردمی و واقعیت های مستند جامعه است.
شاید نگاهی به مواضع سال‌های پایانی آقای احمدی نژاد مانند ماجرای خانه نشینی، پرخاش به منتقدان دلسوز دولت، حمایت بی چون و چرا از عملکرد مشایی و دیگر انحرافیون و... ابعاد خطرات پیش روی دکتر روحانی را روشن تر کند. اینجاست که هوشیاری بیشتر رئیس جمهور را می طلبد تا در دام تندروها گرفتار نشود.
