سفر به ترکستان با بار کج!
يکشنبه ۲۹ تير ۱۳۹۳ ساعت ۲۳:۵۱
کد مطلب: 371267
چندی است که سودای شفاف‌سازی به سر سردمداران فوتبال ایران افتاده و هر از گاهی در مصاحبه‌ای یا نشستی از لزوم افشای رقم قراردادها صحبت می‌شود. شاید این تصمیم کمی دیر گرفته شد اما بالاخره دست اندرکاران فوتبال ایران به این نتیجه رسیده‌اند که بار کج به منزل نمی‌رسد.
پیش از اتمام فصل سیزدهم لیگ برتر بود که علی کفاشیان - رییس فدراسیون فوتبال و مهدی تاج - رییس سازمان لیگ حرفه‌ای فوتبال قاطعانه گفتند که از شروع فصل جدید باید شفاف‌سازی و انتشار صادقانه قراردادها بشود رویه ثابت و خدشه ناپذیر باشگاه‌ها.
حالا هر چند از قاطعیت رییس فدراسیون فوتبال دیگر خبری نیست و در تازه‌ترین اظهار نظرش گفته که اگر مدیری صلاح نداند می‌تواند قراردادهای باشگاهش را منتشر نکند اما هم‌چنان رییس سازمان لیگ اصرار دارد که این کار صورت گیرد. تاج معتقد است که قانون باید بی کم و کاست اجرا شود و در همین رابطه تلاش‌هایی هم انجام داده است.
مساله شفاف سازی و انتشار قراردادهای بازیکنان و مربیان لیگ برتری شاید آن اوایل به یک شوخی شبیه بود اما وقتی وزیر ورزش و جوانان در گفته‌هایش تاکید ویژه کرد که این کار انجام شود و وقتی وزیر صنعت، معدن و تجارت به باشگاه‌های صنعتی دستور داد که حساب‌هایشان را شفاف کنند، همه چیز رنگ و بوی جدی گرفت و دیگر به نظر می‌رسید که دلالان و متخلفان ماست‌ها را کیسه خواهند کرد.
قصه به اینجا که رسید و پای دو وزیر کابینه به ماجرا کشیده شد، دیگر شکی باقی نماند که پای شفاف سازی بالاخره به فوتبال ایران باز می‌شود، اما از آنجایی که همیشه باید یک جای کار بلنگد برخی از اهالی جامعه فوتبال ایران راه خود را جدا کرده و خلاف جهت جریان آب شنا کردند.
به گزارش ایسنا، این افراد همان کسانی هستند که شفاف‌سازی به ضررشان تمام می‌شود؛ نه اینکه همه جای فوتبال ایرانی پاک و منزه است و فقط همین چند مدیر و باشگاهدار مشکل دارند، بلکه این‌ها فقط بخشی از بدنه آخرین مشکل و دردسرساز فوتبال فارسی‌اند که احساس می‌کنند می‌توانند جهت رودخانه را عوض کنند.
حالا باید پرسید در فضایی که همه می‌خواهند "شفافیت" جای "ابهام" و "صداقت" جای "دروغ" را در فوتبال ایران بگیرد، چرا برخی دوست ندارند با این موضوع کنار بیایند و از منافع شخصی خود – که بعضا نامشروع هم هست – دست بکشند و کمی به منافع ملی بیاندیشند؟
این شریکان دزد و رفیقان قافله هر جا می‌نشینند از لزوم شفاف سازی می‌گویند و چشم فلک را کور می‌کنند که "ما اصل صداقتیم و شفافیت" اما چون در محک تجربه قرار می‌گیرند آن روی دیگر سکه عقایدشان را رو می‌کنند و همه را مات و مبهوت می‌گذارند.
از آنجایی که در مثل مناقشه نیست، اساسا این حرف‌ها نباید به کسی بر بخورد. اما از مزاح و ضرب المثل گذشته باشگاه‌هایی که سد راه شفافیت می‌شوند باید پاسخ دهند که براساس کدام منطق و قانونی چنین می‌کنند؟
در شرایطی که سازمان لیگ به جای قانون اشتباه سقف قرارداد، قانون سقف بودجه را قرار داده و باشگاه‌ها می‌توانند با کم و زیاد کردن رقم قراردادهایشان هم رقم‌های میلیاردی دلخواه‌شان را بپردازند و هم شفافیت را چاشنی کار کنند، چرا هنوز برخی از باشگاه‌ها زیر بار قانون نمی‌روند و به دنبال راه فرار می گردند؟
پرسپولیس یکی از باشگاه‌هایی است که تاکنون سعی کرده سقف بودجه را رعایت کند؛ شاهدش هم جدایی محمدرضا خلعتبری و سید جلال حسینی دو بازیکن نامدار این تیم است. سایر باشگاه‌ها هم به نوبه خود سعی کرده‌اند که در این فضا قدم بزنند و کج نروند. برخی مانند نفت تهران هم‌چنان در طبل شفافیت می‌کوبد و تا قراردادی را منعقد می‌کند، روی سایت قرار می‌دهد.
روی سخن ما با بعضی باشگاه‌های صنعتی است که انگار هیچ بخشنامه و قانونی را – جز آن چه خود می پسندند – قبول ندارند. آقایان همه می‌پرسند که چرا شما اهل دیار شفافیت نیستید و مدام آدرس کوچه اشتباه را جست‌وجو می‌کنید؟
آیا در این کوچه خبری هست که دیگران از آن بی‌اطلاع اند؟ یا شاید صندوقچه گنج‌تان را در این کوچه مخفی کرده‌اید؟ هر چه هست از یاد نبرید که این کوچه بن بست است و ناچار باید راه رفته را باز گردید.
تا شروع لیگ جدید زمان زیادی نمانده و فصل نقل و انتقالات هم فردا (دوشنبه) به پایان می‌رسد. سازمان لیگ وعده داده که در پایان فصل نقل و انتقالات، رقم قرارداد همه بازیکنان و مربیان لیگ برتری را در سایت خود منتشر می‌کند، اما زیباتر این است که ابتدا خود باشگاه‌ها چنین روندی را در پیش گیرند.
حالا که بازار ضرب المثل داغ است، بد نیست این باشگاه‌های صنعتی هم سری به آنها بزنن ؛ "بار کج به منزل نمی‌رسد." ، " کسی از راستگویی ضرر نکرده" ، " دروغگو دشمن خداست" ، "ترسم نری به کعبه‌ای اعرابی" ، "کین ره که تو می‌روی به ترکستان است".
