چرا مدیران دولت یازدهم، فقط «جابجا» می شوند؟
يکشنبه ۹ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۴۹
کد مطلب: 375604
با پیروزی دکتر حسن روحانی در انتخابات ۹۲ ، کارشناسان بر روی تیم رئیس جمهور یازدهم نظراتی متفاوت و حتی متناقض ابراز نموده و تیم اجرایی یازدهم را از زوایا و دیدگاه‌های مختلف از جمله جناح سیاسی ، تفکر اجرایی ، عملکرد در فتنه و … مورد ارزیابی قرار دادند ولی در زمان معرفی کابینه، اکثر ریسمان های بافته شده پنبه گشت و لیستی از وزرای دوره هاشمی و خاتمی به علاوه ی چند چهره ی اصلاح طلب و کارگزارانی و یک اصولگرا به مجلس ارائه شد. پرده برداری از لیست مذکور،این نگرانی را در اذهان به وجود آورد که شاید در دوره‌ی جدید، هیچ نیرویی تازه نفس و جوانی به کار گرفته نشود و قرار نیست کسی غیر از وزرای گذشته (اصطلاحا افراد درون حلقه‌ی قدرت) ، مجال حضور در دولت را یابند. جالب آنکه وزرای پیشنهاد شده که از مجلس رای اعتماد دریافت ننمودند نیز یا معاون رئیس جمهور شدند و یا معاون وزیر و این موضوع شائبه‌ی عدم اعتماد رئیس جمهور به چهره های جدید را تقویت نمود. برای روشن تر شدن موضوع تنها به یکی از افرادی که در منصب های مختلف دولت یازدهم، سر درگم است می پردازیم یعنی :«محمدعلی نجفی»
محمد علی نجفی که سابقه وزارت و ریاست در دوره های هاشمی و خاتمی را دارد، به عنوان «وزیر آموزش و پرورش» دولت یازدهم معرفی گردید ولی بنا به هر دلیل نتوانست از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد کسب کند. پس از عدم رای اعتماد مجلس به نجفی ، رئیس جمهور محمدعلی نجفی را به معاونت خود یعنی ریاست «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» برگزید. چند ماهی بیش نگذشته بود که محمد علی نجفی از سمت خود استعفا داد و دکتر روحانی نیز آن را پذیرفت و سلطانی فر که خود طعم عدم کسب رای اعتماد مجلس برای رسیدن به صندلی «وزارت ورزش و جوانان» دولت یازدهم را چشیده بود، به جای نجفی بر روی کرسی «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» تکیه زد . دلیل استعفای زود هنگام محمدعلی نجفی «بیماری قلبی و توصیه پزشک معالج وی» اعلام شد. البته قبل از انتخابات محمدعلی نجفی به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری اصلاح طلبان مطرح شد ولی با بستری در بیمارستان این قضیه کاملا منتفی گشت.
حال بسیار شگفت انگیز است که محمدعلی نجفی‌ای که به دلیل بیماری قلبی به کاندیداتوری انتخابات یازدهم ریاست جمهوری نرسید و از ریاست «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» استعفا داد، به عنوان «سرپرست وزارت علوم» معرفی گردید.
اصرار رئیس جمهور به انتصاب افرادی خاص در مناصبی با موضوعات و زمینه های کاری بی ارتباط با یکدیگر، چند احتمال را به ذهن نزدیک می نماید :
۱) دولت یازدهم و شخص دکتر روحانی مدیران معتمد کافی در اختیار ندارد تا بتواند خلاءهای مدیریتی به وجود آمده را پر و اشخاص مورد قبول خود را در این مناسب به کار گیرد که البته با توجه به اقدامات دولت یازدهم این احتمال کمرنگ می گردد.
۲) ریاست جمهور به افراد و جناح هایی خاص در زمان انتخابات وام‌دار گردیده و خود را مکلف می داند که یک سری از افراد در مقام های عالی دولتی منصوب گردند، اما به دلیل استعفای نجفی و عدم رغبت او برای همکاری این احتمال نیز ضعیف است.
۳) دکتر روحانی برای بی پاسخ نماندن عدم اعتماد مجلس به گزینه های رئیس جمهور، دست به انتصاب این افراد در مسئولیت های دیگر می زند. ولیکن با توجه به تاکیدات مکرر رئیس کابینه‌ی یازدهم به همدلی قوای سه گانه این مورد هم تضعیف می گردد.
و …
به هرحال سال اول دولت یازدهم رو به پایان است ولی هنوز کسی به این سوال پاسخ نداده است که:
«آیا دولت یازدهم به جوانگرایی اعتقادی دارد یا خیر؟ و رئیس جمهور جوانان را برای چگونه مناصب و مسئولیت هایی مناسب می داند؟»
منتها براي كارهاي مهمي مثل
سوت زدن،
كف زدن
و هورا كشيدن
در همايشها و براي افاضات مؤدبانه دولت راستگويان!!