عکس/ حضور نوعروس با لباس عروسی در تشییع جنازه همسر شهیدش
چهارشنبه ۳۰ شهريور ۱۳۹۰ ساعت ۱۵:۴۴
کد مطلب: 187423
۳۰
روحش شاد!
((ولا تحسبن الذين قتلو في سبيل الله امواتا بل احيا عند ربهم يرزقون)) شهيدي كه همواره و در تمام اعصار زمان زنده است چرا نبايد نو عروسش به استقبال او بيايد اين سنت الهي است كه شهدا زنده بمانند تا ظهور حضرت صاحب(عج) روحي فداه كه آن روز انتقام سيلي حضرت زهرا (س) را از دشمنان اسلام بگيرند كه هر چه كه ما ميكشيم از روز سيلي خوردن حضرت آغاز شد.
حقير از دوستان نزديك اين شهيد در مسجد جامع صاحب الزمان (عج ) شهر ياسوج بودم. ايشان هميشه در همان سنين 16 سالگي در مسجد حضوري فعال داشت و درس خود را هم مي خواند تا اينكه در كنكور ( دانشگاه امام حسين عليه السلام سپاه ) قبول شد و رفت سپاهي شد من هيچ گاه حتي يك حرف لغو از ايشان نشنيدم.
خداوند روحش را شاد كند و با اهل بيت عليهم السلام محشور گردد.
حسيني از دوستان شهيد در مسجد جامع شهر ياسوج
خداوند روحش را شاد كند و با اهل بيت عليهم السلام محشور گردد.
حسيني از دوستان شهيد در مسجد جامع شهر ياسوج
میان خاک سر از آسمان در آوردیم
چقدر قمری بی آشیان در آوردیم
وجب وجب تن این خاک مرده را کندیم
چقدر خاطره ی نیمه جان در آوردیم
چقدر چفیه و پوتین و مهر و انگشتر
چقدر آینه و شمعدان در آوردیم
لبان سوخته ات را شبانه از دل خاک
درست موسم خرما پزان در آوردیم
به زیر خاک به خاکستری رضا بودیم
عجیب بود که آتشفشان در آوردیم
به حیرتیم که ای خاک پیر با برکت
چقدر از دل سنگت جوان در آوردیم
چقدر خیره به دنبال ارغوان گشتیم
زخاک تیره ولی استخوان در آوردیم
شما حماسه سرودید و ما به نام شما
فقط ترانه سرودیم - نان در آوردیم -
برای این که بگوییم با شما بودیم
چقدر از خودمان داستان در آوردیم
به بازی اش نگرفتند و ما چه بازی ها
برای این سر بی خانمان در آوردیم
و آب های جهان تا از آسیاب افتاد
قلم به دست شدیم و زبان در آوردیم
چقدر قمری بی آشیان در آوردیم
وجب وجب تن این خاک مرده را کندیم
چقدر خاطره ی نیمه جان در آوردیم
چقدر چفیه و پوتین و مهر و انگشتر
چقدر آینه و شمعدان در آوردیم
لبان سوخته ات را شبانه از دل خاک
درست موسم خرما پزان در آوردیم
به زیر خاک به خاکستری رضا بودیم
عجیب بود که آتشفشان در آوردیم
به حیرتیم که ای خاک پیر با برکت
چقدر از دل سنگت جوان در آوردیم
چقدر خیره به دنبال ارغوان گشتیم
زخاک تیره ولی استخوان در آوردیم
شما حماسه سرودید و ما به نام شما
فقط ترانه سرودیم - نان در آوردیم -
برای این که بگوییم با شما بودیم
چقدر از خودمان داستان در آوردیم
به بازی اش نگرفتند و ما چه بازی ها
برای این سر بی خانمان در آوردیم
و آب های جهان تا از آسیاب افتاد
قلم به دست شدیم و زبان در آوردیم
