بدون شک علا عبدالزهرا ، سوژه اصلی رسانه های ایرانی در دو روز گذشته بوده است. دوپینگ او و اعتراض ایران به این موضوع به اخبار اصلی جام ملتهای آسیا بدل شده است.
به گزارش جهان، جمهوریت نوشت: علا عبدالزهرا هافبک تیم ملی عراق در مورد بحث دوپینگش می گوید:« من نمی دانم این چه کارهایی است که مسئولان ایران انجام می دهند. آنها با انتشار این اخبار می خواهند ذهن مردم ایران را جای دیگری ببرند تا باخت را فراموش کنند و انتقادی انجام ندهند. من ۶ ماه پیش برای تراکتورسازی بازی می کردم. ۱۹ شهریور با این تیم فسخ قرارداد کردم. ۲۰ شهریور با پرواز هوایی به بغداد رفتم. از آن زمان تاکنون چرا مسئولان ایرانی درباره دوپینگ من حرفی نردند؟ چرا مهرماه به من چیزی نگفتند؟ چرا آبان ماه حرفی نزدند؟ چرا گذاشتند و فقط نیم ساعت بعد از بازی این بحث را رسانه ای کردند؟»
عبدالزهرا در ادامه می گوید:« من یک بار در ایران تست دوپینگ دادم. مسئولان گفتند تست تو مشکوک است و باید یک بار دیگر از تو تست بگیریم. من هم با تراکتورسازی فسخ قرارداد کردم و به عراق رفتم. آن زمان مسئولان فدراسیون ایران باید با باشگاه جدید من یا فدراسیون عراق مکاتبه می کردند و می گفتند که من باید تست بدهم. آنها هیچ حرفی به من نزدند و نامه ای به من ندادند. واقعا نمی توانم درک کنم که چرا مسئولان ایران حالا یادشان افتاده که باید از من تست می گرفتند. آنها برای من آی تی سی صادر کردند اما حالا آمده اند و از مثبت بودن دوپینگ من حرف می زنند که جای تعجب دارد.»
علا عبدالزهرا در ادامه می گوید:« مگر ایرانی ها نمی گویند که من دوپینگ کرده ام؟ چرا خبرش روی سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا و حتی فیفا نیست؟ چرا فقط در رسانه های ایرانی می گویند که فیفا دوپینگ مرا تایید کرده؟ اگر من دوپینگ کرده ام، پس باید خبرش روی سایت های رسمی بیاید اما فعلا که خبری نیامده. این خوب نیست که مسئولان ایرانی با آبروی من بازی می کنند. آنها خودشان مسلمان هستند و می دانند در دین اسلام، آبروی کسی را نباید برد.یکی دو روز است که همه در استرالیا به من جور دیگری نگاه می کنند. من وقتی از تراکتورسازی جدا شدم، پولم را پس دادم. گفتم که این پول برای من که فقط چند بازی انجام داده ام حرام است اما حالا می بینم که این شایعات را برایم ساخته اند. اگر واقعا دوپینگی بودم چرا نیم ساعت بعد از بازی اعلامش کردید؟ مسئولان فوتبال ایران می خواهند مرا قربانی کنند تا خودشان قربانی نشوند و این برای ما دو کشور که دین مان اسلام است اتفاق خوبی نیست.»
اگر اقدامات مسوولین ورزش ایران از روی اخلاص نبوده و بی جهت آبروی ایشان را بردند واقعا صدبرابر از شکستشون خرابکاری کردن و اگر من وزیر بودم تمام کسانی که در این افتضاح و ایجاد امید بیجا در مردم نقش داشتند را از دم عوضشون می کردم که بدونن برای ما اخلاق و دوستی ملتها از برد از این طرق مهمتر است
بهتر نیست یکی بگه چرا یه سرباز فراری که متهم جعل و استفاده از سند مجعوله و باید بازداشت باشه بعد هم 3 سال حبس و بعد هم سربازی باید بره تو بازی ظرف نیم ساعت دو تا کارت بگیره و گند بزنه به تیم!؟ حالا ما بیایم رو اما و اگر آبروی یکه دیگه رو ببریم!؟
این حاشیه سازیها به نفع کره است چون هر کدام از تیمهای ایران و عراق حریفش بشن با این آشفتگی روحی و تزلزل در تمرینات بازنده خواهند بود. کاش بی هیاهو کار دنبال میشد هر دو تیم هم امیدوارانه تمرین میکردند بالاخره یکی از دو کشور مسلمان میرفت و ان شا الله کره رو میبرد و فینالیست میشد
مسائل رو با هم قاطی نکنید لطفا.
اگر واقعا از خانواده شهدا هستید، مطمئن باشید شهید عزیز شما نظر شما را تائید نمی کند.
در حال حاضر ایران اسلامی و عراق اسلامی در یک جبهه در مقابل استکبار جهانی ایستاده اند.
کاش یه ذره مسوولان ورزشی ما خجالت می کشیدن و حیا می کردند. ..وقتی تمام حریم های اخلاق و دین رنگ می بازه طبیعتا برادر کفاشی و دوستانشون به برد به هر قیمتی فکر می کنند...امیدوارم کمیته انضباطی با شخص کفاشیان برخورد کنه...
با یک مقایسه ی ساده، متوجه فرق فراوان دو تیم ملی از لحاظ امکانات می شویم.
عراق نه لیگ دارد و نه امکانات. آنها در کشوری ناامن این تیم را به استرالیا فرستادند. تیم ما باید 5 گل به عراق می زد. حتی اگر با اختلاف یک گل هم برنده می شدیم هیج کار مهمی نکرده بودیم. حالا اومدیم با بهانه ی دوپینگ می خوایم عراق را بازنده اعلام کنیم.
این کار، کار خوبی نیست و تابلو است که مسئولین فدراسیون برای فرار از فشار افکار عمومی اقدام به اینکار کرده اند.
فدراسیون بداند: ما صعود اینجوری نمی خوایم.
کاش با مهرداد پولادی برخورد قانونی شود اگر بازیکنی کم تجربه بی جهت وسط زمین وجلوی دروازه حریف خطا می کرد قابل بخشش بود ولی این آقا با احساسات هفتاد میلیون ایرانی بازی کرد لزومی نداشت خودش را به زمین بزند اگر فوری برمی گشت ........ولی مشکل ما هافبک های ما هستند نکونام چند پاس داد خدا شاهده چند پاس عمقی داشتیم
واقعا وقتی کار از کار میگذره می بینیم که نه نامه نگاری ای شده، نه پیگیری انجام شده، .... همه بیخیال بیخیال! وگرنه این دوپینگی باید الان به جای زبون درازی زار زار گریه میکرد و تیم عراق هم به کشورش بر میگشت.