اصرار آمریکا بر رابطه با ایران و اهداف پشت پرده آن
شنبه ۲۹ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۴۶
کد مطلب: 417247
بحث رابطه با آمریکا بحث تازه و جدیدی نیست بلکه از همان ابتدای انقلاب در داخل و خارج از کشور، طرفدارانی داشته است و عده ای همواره بر طبل رابطه کوبیده اند؛ البته در برخی از برهه های زمانی، طرفداران رابطه با آمریکا در داخل و خارج از کشور که بستر را برای طرح این مباحث، بیشتر فراهم می دانسته اند؛ جنجالی تازه می آفریدند که بحمدلله هر بار مورد بی توجهی و عدم رغبت توده مردم قرار گرفته و با سیلی محکم ملت عزیز ایران مواجه می شدند.
دستگاه تبلیغاتی دشمن با طرح این مباحث، مقاصد بسیار خطرناکی را دنبال می‌کند؛ ملت عزیز ما باید اهداف دشمن و کاری را که او انجام می‌دهد بشناسند تا مانع رسیدن آنها به اهداف شوم خود شوند.
مقام معظم رهبری به تناسب در برهه های زمانی مختلف به بیان برخی از اهداف دشمنان از طرح این مباحث و پشت پرده اصرار بر رابطه، پرداخته اند. ما در این نوشتار قصد داریم به برخی از اهداف پشت پرده دشمنان؛ با تکیه بر کلام گوهر بار امام خامنه ای بپردازیم.
اهداف پشت پرده آمریکا
1- ایجاد اختلاف در بین مردم ایران
اینها می خواهند آن چیزی را که تا امروز وسیله وحدت ملت ایران بوده است، به وسیله اختلاف ملت ایران تبدیل کنند. تا به حال آحاد ملت ایران به خاطر اینکه می دانستند دولت امریکا دشمن آنهاست، در مقابل دشمنی امریکا، اگر یک وقت اختلافات جزئی هم داشتند، کنار می گذاشتند و متّحد می شدند. مقابله با امریکا، یکی از وسایل وحدت این ملت بوده است. اینها می خواهند با این جنجال ها، همین وسیله وحدت را، به وسیله اختلاف تبدیل کنند. این علیه آن، آن علیه این. این بگوید مذاکره، آن بگوید مذاکره چه فایده‌ای دارد؛ آن یکی بگوید چه ضرری دارد؟ یک عدّه از این طرف بحث کنند، یک عدّه از آن طرف بحث کنند! واینها هم این وحدت عظیم ملی را که ملت ایران در مقابله با حضور دشمن دارد، به اختلاف ملت ایران تبدیل کنند.[1]
2- قبح زدایی بحث رابطه با آمریکا
می خواهند با تکرار این قضیه -مذاکره و رابطه با امریکا- قضیه‌ای را که در چشم ملت ایران، به دلایلی منطقی، یکی از زشت‌ترین چیزهاست، قبحش را از بین ببرند.
یک روز بود که دولت های عرب، صحبت کردن با اسرائیل، رابطه با اسرائیل و حتّی آوردن اسم اسرائیل را یکی از کارهای بسیار زشت می دانستند. اینها با مطرح کردن و پیش کشیدن این قضیه، آنها را یکی یکی از صفوف ملت عرب خارج کردند و بار را به گردن او انداختند. بتدریج کاری کردند که قبح این قضیه ریخت؛ حتّی دولت هایی که در مرزهای اسرائیل نیستند و هیچ خطر و ضرری هم از اسرائیل نمی بینند، در خانه خودشان نشسته‌اند و صحبت از مذاکره با اسرائیل میکنند! واقعاً چه لزومی دارد؟ اما می کنند؛ چون قبحش ریخته است.[2]
3- حفظ هیبت ابرقدرتی آمریکا
عمده قدرت ابرقدرت ها، متّکی به هیبتشان است؛ هیبت آنهاست که می تواند کار کند. اینها همه‌جا که وارد میدان نمی شوند، تیر و تفنگ که به کار نمی برند؛ تشر و هیبتشان است که رؤسای دولت ها و رؤسای احزاب سیاسی دنیا را وادار می کند که دست و پایشان در مقابل اینها بلرزد و کوتاه بیایند.
برای امریکا مهم است که ایران اسلامی که از روز اوّل به دلایل روشنی در مقابل امریکا ایستاد و تسلیم امریکا نشد و گفت که با امریکا مذاکره نمی کنم، حالا بگوید که بسیار خوب، چَشم، ما هم مذاکره می کنیم! می گویند بفرما، ابرقدرتی کامل شد! این منطقه‌ای هم که زیر بار نمیرفت، زیر بار آمد؛ این‌جا هم عتبه را بوسیدند! بنابراین، صِرف مذاکره برایشان خیلی مهّم است.[3]
4- حفظ دوستان و دولت های تابع
بسیاری از کشورها هستند که دولت هایشان از دوستان دولت امریکا محسوب می شوند؛ یعنی تحت نفوذ و تسلیم دولت امریکا قرار دارند، مواضع سیاسیشان تابع دولت امریکاست و کلاًّ تابع امریکا هستند؛ با فلان‌جا قطع رابطه کنید، فلان‌جا را معامله کنید، فلان‌جا را معامله نکنید، نفت را این‌گونه کنید، مس را آن‌طور کنید. این دولت هایی که تسلیم امریکا هستند، بتدریج این فکر برایشان به وجود می‌آید که دولتی به نام جمهوری اسلامی ایران هست که به امریکا هیچ اعتنایی نمی کند؛ امریکا هم نسبت به آن دولت نمی تواند هیچ آسیب جدّی بزند. پس، علّت اینکه ما از امریکا این‌قدر می ترسیم، چیست؟
برای امریکا خیلی خطرناک است که این فکر در دوستان و در تبعه دولت های تابع و پیرو او رسوخ پیدا کند. امریکا در پی یک جواب است؛ باید کاری کند که به آنها این‌طور تفهیم شود که: «دیدید، این محاصره اقتصادی و همین فشارهایی که ما علیه جمهوری اسلامی به خرج دادیم، بالأخره جمهوری اسلامی را هم خسته کرد و مجبور نمود که او هم بیاید و زانو بزند و از آن پایگاه و از آن گردن برافراشته‌ای که داشت، بناچار پایین آید!». این را به دولت هایی که پیرو و تابعش هستند، تفهیم کند که: «نخیر؛ این‌طور هم نیست که شما خیال کنید کسی که با ما نباشد، می تواند از آسیب در امان بماند. جمهوری اسلامی هم بالاخره مجبور شد بیاید»![3]
5- تبلیغ شکست قطب اسلام در مقابل قطب استکبار
تا به حال در برخورد این دو قطب مبارز با یکدیگر -که قطب استکبار از یک طرف و قطب اسلام از طرف دیگر است- پیشرفت و مبارزه و پیروزی، متعلّق به قطب اسلام بوده است. قطب اسلام همیشه پیش رفته است؛ اما قطب استکبار پیشرفتی نداشته است. اینها می خواهند بگویند جمهوری اسلامی تسلیم شد؛ طرف ما آمد و مجبور شد کنار بیاید و با ما مذاکره کند؛ این‌طور وانمود کنند که در این مصاف، بالاخره قطب اسلامی شکست خورد و مجبور به عقب‌نشینی شد و قطب استکبار در این مصاف پیروز گردید.
می خواهند این را تفهیم کنند که دشمن پیروز شده و اسلام مجبور به عقب‌نشینی شده است. می خواهند بگویند که اسلام انقلابی از حرفهایش گذشت و برگشت.[5]
6- خاموش کردن و ناامید کردن ملت های مسلمان
غرضشان یک کار تبلیغاتی است برای اینکه به ملت های مسلمان نشان دهند که ببینید این نظام جمهوری اسلامی بود با آن سرسختی، با آن ایستادگی، اما عاقبت مجبور شد بیاید باب مصالحه و گفتگو را با ما باز کند. وقتی ملت ایران اینجور است، شماها چه می گوئید دیگر؟
این را برای خاموش کردن و ناامید کردن ملت های سربرافراشته‌ی مسلمان که امروز در بسیاری از کشورهای اسلامىِ اینها نسیم بیداری وزیده است و به خاطر اسلام احساس عزت می کنند، لازم دارند. از اول انقلاب، این یکی از هدف ها بود. از سال های اول انقلاب، یکی از هدف های آنها همین بود که ایران را پای میز مصالحه و بده‌بستان بکشانند؛ بگویند بالاخره دیدید ایران هم که ادعا می کرد مستقل است، ایستاده است، نترس است، شجاع است، مجبور شد بیاید بنشیند پای میز مذاکره؟ امروز هم همین هدف را دنبال می کنند. این، مطلب مهمی است. وقتی هدف از مذاکره، یک هدفِ غیرمربوط به مسائل اساسی است، یک هدف تبلیغاتی است، خب معلوم است طرف مقابل که جمهوری اسلامی است، خام نیست، چشم‌بسته نیست، می فهمد که هدف شما چیست؛ لذا متناسب با همان نیت خودتان، جواب شما را می دهد.[6]
_________________________________________________________________
پی نوشت:
[1] - بیانات مقام معظم رهبری؛ نماز جمعه تهران؛ 26 دی 1376
[2] - همان.
[3] - همان
[4] - همان
[5] - همان
[6] - بیانات مقام معظم رهبری؛ دیدار مردم آذربایجان 28 بهمن 1391
