مهم‌ترین فیلم‌های حاشیه جشنواره کن
جمعه ۱ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۴۸
کد مطلب: 423852
داستانی از عشق و تاریکی: اولین تجربه ناتالی پورتمن در قامت کارگردان بازگشت وی به ریشه هایش است: به سرزمین های اشغالی. پورتمن که یک اسرائیلی شناخته شده است در نخستین فیلمش که اتفاقا به زبان عبری است اقتباسی از کتاب خاطرات آموس از را در دستور کارش قرار داده بود. بیشتر فیلم در اورشلیم فیلمبرداری شده و ۱۶ می در بخش «اکران ویژه» روی پرده سینمای جشنواره فیلم کن رفت. «داستانی از عشق و تاریکی» نگاهی انداخته به تاریخ تاسیس اسرائیل و هم زمانی اکرانش با روز نکبت می تواند جالب توجه باشد. اندرو پالور منتقد گاردین به فیلم سه ستاره داده و معتقد است که بازی پورتمن در نقش اصلی زن، خیلی آرام و متین بوده و شور و حرارت نداشته است. با این وجود آن را برای اولین تجربه کارگردانی ستوده. او «داستانی از عشق و تاریکی» را بسیار شبیه «در سرزمین خون و عسل» آنجلینا جولی می داند. آن فیلم هم نخستین تجربه کارگردانی جولی بود و در مورد جنگ بوسنی. احتمالا در آینده از این قیاس ها بیشتر هم ببینیم. فیلم آنجلینا جولی نامزد کسب جایزه گولدن گلوب در بخش بهترین فیلم خارجی زبان شد. باید دید آیا «داستانی از عشق و تاریکی» خصوصا با توجه به موضوع سیاسی اش می تواند آن موفقیت را به نوعی دیگر تجربه و تکرار کند یا خیر. نخستین ساخته بازیگر برنده اسکار فیلم «قوی سیاه» تا اینجا نمره ۶.۷ را از وبسایت IMDb دریافت کرده است.
ناهید: فیلم اول آیدا پناهنده در حالی راهی جشنواره کن شد، که با حواشی زیادی در داخل و خارج کشور مواجه بود. با این حال «ناهید» در کن به نمایش درآمد و بازتاب خاص خودش را هم داشت. منتقدان گاردین که حتی یک خط هم در مورد این فیلم ننوشته اند. شاید اصلا برای دیدنش هم نرفته بودند. اما وراییتی مطلب نسبتا مفصلی را به این فیلم اختصاص داده. مقاله ای که به قلم اسکات فاونداس نوشته شده. او فیلم آیدا پناهنده را نه «ناهید»، که ادامه «جدایی نادر از سیمین» می داند و به طعنه می گوید فیلمساز می توانست فیلم نخستش را «یک جدایی» بنامد. خصوصا که ساره بیات هم در این فیلم بازی می کند. او معتقد است هر چقدر فیلم فرهادی قوی بوده این فیلم خام دستانه ساخته شده اما در نهایت با ارتباط دادن آن به «فضای بسته ایران» این که یک فیلمساز زن ایرانی فیلمی به کن فرستاده را خود نقطه مثبت می داند و شایسته تقدیر. موضوع دیگری که در رسانه های غربی بازتاب داشته بحث ازدواج موقت است که برای بسیاری از منتقدان غربی سوال های جدی به همراه داشته. در صفحه IMDb «ناهید» هم فقط ۱۳ رای به ثبت رسیده که میانگین امتیاز ۷.۵ را نشان می دهد.
مرد غیر منطقی: وودی آلن بعد از «نیمه شب در پاریس» تقریبا هیچ کدام از فیلم هایش با نظر مثبت کامل منتقدان همراه نبوده. فیلم جدیدش هم از این قاعده مستثنی نیست. فیلم جدید کارگردان «آنی هال» با بازی واکین فینیکس و اما استون ساخته شده و پیشتر هم پیش بینی می شد اولین نمایشش در جشنواره بین المللی فیلم کن باشد. پیتر بردشاو منتقد گاردین به فیلم جدید وودی آلن فقط دو ستاره داده است. وی معتقد است در این فیلم فقط چند لحظه جذاب وجود داشته و در نهایت پایان بندیش کمی لبخند را روی لب مخاطب می نشاند. وی می گوید ایده برای یک فیلم، ایده جذابی است اما اصلا خوب پرداخت نشده. به هر حال فیلم جدید وودی آلن از نظر منتقد گاردین اصلا قابل رقابت با بهترین فیلم های خود کارگردان را هم ندارد، چه برسد به بهترین آثار ژانرش. مخاطبان وبسایت IMDb هم تا این لحظه به فیلم جدید آقای وودی آلن نمره ۷.۷ از ۱۰ را داده اند. از آنجایی که فقط ۸۹ نفر از کاربران این وبسایت برای «مرد غیر منطقی» امتیاز ثبت کرده اند پیش بینی می شود این عدد به شدت کاهش یابد.
مکس دیوانه: شاید تنها فیلمی که درست پس از اکرانش در کن، روی پرده سینماهای جهان رفت همین فیلم است. ساخته جدید جرج میلر با نقد های به شدت مثبت مواجه شد. به طوری که هم اکنون میانگین امتیاز بیش از ۶۴ هزار کاربر سایت IMDb، نمره فوق العاده ۸.۸ از ۱۰ را برای تام هاردی و گروهش ثبت کرده. برای آن دسته از مخاطبانی که امتیاز های IMDb را چندان معتبر نمی دانند، باید اشاره کنم که منتقدان دنیا هم نسبت به این فیلم رویکرد در مجموع مثبتی داشتند. بردشاو از گاردین به «مکس دیوانه: جاده خشم» ۴ ستاره داده. متا اسکور این فیلم در سایت مشهور متاکریتیک هم ۸۹ از ۱۰۰ است. ۹۸ درصد آرا در وبسایت روتن تومیتوز هم حاکی از «تازه» بودن فیلم است. جالب است که خانواده ها هم از این فیلم استقبال خوبی به عمل آورده اند. پدر و مادرها در سایت های تربیت فرزندان، نکات خوبی را در مورد این فیلم نوشته اند و آن را به هم پیشنهاد کرده اند چرا که «جاده خشم» یکی از معدود فیلم های درجه R است که بازیگرانش الفاظ زشتی به کار نمی برند. بدون شک «مکس دیوانه» در حال سپری کردن ماه عسل خودش است. یک مراسم فرش قرمز شاهانه در کن، اقبال منتقدان و مخاطبان و فروش بیش از ۴۴ میلیون دلاری در هفته اول اکران آمریکای شمالی برای بسیاری از فیلم های تاریخ سینما در حد آرزو باقی می ماند. باید دید این بلاک باستر تابستانی می تواند جایی برای خودش در مراسم اهدای جوایز پایان سال هم پیدا کند یا مثل قریب به اتفاق فیلم های ژانرش نادیده گرفته خواهد شد؟
Inside Out: به جرات می توان گفت، هنوز نتوانسته ایم معادل فارسی مناسبی برای عنوان جدیدترین اثر پیکسار و دیزنی پیدا و انتخاب کنیم. فیلمی که روز گذشته در بخش خارج از مسابقه جشنواره کن اکران شد. این انیمیشن خلاقانه ساخته پیت داکتر است و روایتگر احساسات درونی یک دختر بچه ۱۱ ساله است. به همین جهت خیلی ها از ترجمه هایی مثل «درون بیرون» یا «پشت و رو» و حتی «زیر و رو» برای این فیلم استفاده کرده اند اما هیچ کدام دقیق نمی باشد. یکی از تحسین شده ترین فیلم های کن امسال همین انیمیشن است. به طوری که پس از دیدن آن مخاطبان به تشویق آن پرداختند. پیت هاموند منتقد مشهور و صاحب نام، این انیمیشن را شبیه هیچ یک از انیمیشن هایی که تاکنون دیده ندانست و آن را بسیار خلاقانه توصیف کرد. پیت داکتر که سال ۲۰۰۹ هم با «بالا»، دیگر انیمیشن تحسین شده دیزنی- پیکسار به کن آمده بود، توانست اسکار بهترین انیمیشن سال را هم از آن خودش کند و قطعا با تحسین منتقدان آماده می شود تا با فیلم جدیدش هم در فصل جوایز موفق عمل کند. هر چند که امسال سال سختی برای انیمیشن ها خواهد بود چرا که رقابت بین آنها فوق العاده بالا است. پیتر بردشاو منتقد گاردین هم به Inside Out ۴ ستاره داده است. روتن تومیتوز آن را ۱۰۰ درصد «تازه» می داند و کاربران IMDb هم تاکنون نمره ۸.۵ را به ثبت رسانده اند.
