از زمان اشغال موصل و بخش وسیعی از خاک عراق توسط گروه تروریستی داعش، آمریکایی‌ها همواره اصرار دارند تا تنها خود را به عنوان عامل اصلی آزادسازی مناطق عراق معرفی کنند و موفقیت‌های میدانی نیروهای ارتش و حمایت مردمی را که بدون حمایت جنگنده‌های آمریکایی و بدون هیچ هماهنگی با آنها در حال جنگ با داعش هستند، نادیده می‌گیرند.
به گزارش جهان به نقل از ایسنا، روزنامه الاخبار چاپ لبنان در تحلیلی تحت عنوان «آزادی عراق بدون حضور آمریکایی‌ها» به بررسی اوضاع کنونی عراق پرداخته و نوشته است: آمریکایی‌ها به شکست خود در عراق در سال ۲۰۱۱ میلادی اکتفا نکردند و امروز با کمک هم‌پیمانان خود سعی دارند تا به حضور نظامی و امنیتی خود در بیشتر مناطق عراق مشروعیت ببخشند که بهانه آمریکا برای حضور خود در این کشور، درخواست دولت بغداد است!
آمریکایی‌ها سعی دارند با نادیده گرفتن حضور دیگر نیروها، کنترل و سلطه هر چیزی را به دست گیرند به همین خاطر آنها سعی دارند تا با ناتوان نشان دادن نیروهای نظامی و مردمی عراق در مبارزه با داعش، دائماً از شکست دولت عراق در این مسیر حرف بزنند.
آمریکایی‌ها تنها بر سیاست‌های خودشان اصرار می‌کنند. در حالی که نیروهای عراقی توانستند شهر المقدادیه آخرین پایگاه داعش در استان دیالی را آزاد کنند اما پنتاگون آمریکا گزارش جعلی از دستاوردها و اقدامات نیروهای عراقی اعلام کرد که در این گزارش گفته شد داعش در عملیات نظامی که ارتش عراق و نیروهای داوطلب مردمی ترتیب دادند هنوز شکست نخورده و عراقی‌ها تنها توانستند یک درصد خاک اشغالی عراق را از کنترل داعش درآورند!
سخنگوی پنتاگون با کاستن از اهمیت این دستاورد در این گزارش اشاره‌ای به حضور نیروهای کرد در شمال عراق کرد و گفت آنها هم در این درصد کم موفقیت شریک بوده‌اند.
متاسفانه در پی گزارش‌های دروغین منتشر شده از سوی آمریکا هیچ یک از عراقی‌ها به ویژه نیروهای داوطلب مردمی و وزارت دفاع به آنها اعتراض و واکنشی نشان ندادند و به نحوی مهر تایید به آنان زدند.
در همین راستا یک مسوول بلندپایه آمریکایی طی سخنانی و در ادامه گزارش‌های دروغین پنتاگون اعلام کرد که نیروهای ارتش عراق بدون کمک کشورهای خارجی قادر به آزادسازی حتی یک روستا از عراق نیستند چراکه بیشتر مدیر دستگاه اطلاعات نظامی آمریکا نیز گفته بود که نیروهای عراقی به خاطر عدم قدرت لجستیکی و فساد و مشکلات موجود در نهاد نظامی عراق قادر به شکست داعش نخواهند بود.
آمریکایی‌ها پا را از این حد فراتر گذاشتند و از حضور نیروهای عراقی و مردمی برای مبارزه با داعش جلوگیری کردند چراکه حضور آنها را مانعی برای تحقق منافع استراتژیک خود در عراق می‌دانستند.
اما حضور هم‌پیمانان برجسته عراق به ویژه ایران در کنار نیروهای عراقی اتفاقی برخلاف آرزوها و خواسته‌های آمریکایی‌ها رقم زد و باعث شد که عراق و هم‌پیمانانش در منطقه تا آنجا که می‌توانند تصمیم جدی برای مقابله با داعش اتخاذ کنند. تا جایی که آیت‌الله سیستانی از مراجع عالیقدر شیعه فتوای جهاد و حمل سلاح علیه داعش را صادر کرد. فتوایی که رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا آن را اتفاقی بی‌فایده خواند.
اما طولی نکشید که پس از اعلام خبر سقوط موصل، نیروهای عراقی با حمایت و هماهنگی خود با ایران برای آزادسازی مناطق میدانی تحت کنترل داعش وارد عمل شدند و با رسیدن به بخش‌های شمالی بغداد و پس از تسلط کامل بر سامراء، شهر بلد را محاصره کردند و توانستند پس از مبارزه سخت و شدید با تروریست‌ها و آغاز یک عملیات گسترده بخش زیادی از مناطق تحت اشغال داعش را مقابل دیدگان آمریکایی‌هایی که موفقیت‌های نیروهای عراق را نادیده گرفتند، آزاد کنند.
اما طی ماه‌های بعد موفقیت‌ها و دستاوردهای نیروهای عراقی به ویژه نیروهای داوطلب مردمی بیشتر شد و گروه‌هایی همچون گردان‌های «سرایا السلام»، «حزب‌الله»، «سازمان بدر»، گردان‌های سیدالشهدا و امام علی (ع) که پیشتر علیه اشغالگری آمریکا فعالیت می‌کردند، به صورت یکپارچه با یکدیگر ادغام شدند.
کسب موفقیت‌های روزافزون نیروهای عراقی باعث برانگیختن خشم آمریکایی‌ها شد و قدرت گروه‌های عراقی را نمایان کرد، گروه‌هایی که به توصیه‌های آمریکا برای عدم مداخله در جنگ عمل نکردند و در مقابله با داعش پیروزی‌های چشمگیری را به دست آوردند. اما عامل اصلی این موفقیت‌ها مربوط به ساختار نیروهای داوطلب مردمی است. نیروهایی که خود داوطلبانه با سلطه‌جویی‌های آمریکا مقابله کردند تا جایی که توانستند آنها را از کشور بیرون کنند.
در واقع نیروهای عراقی توانستند پیروزی‌های زیادی را برای خود ثبت کنند و آمریکایی‌ها زمانی که دیدند در میدان عراق جایی ندارند بر مساله مشکلات تجهیزات نظامی ارتش عراق متوسل شدند تا به این بهانه برای خود جایی در عراق پیدا کنند. اما طولی نکشید که با حمایت‌های هوایی و زمینی ایران برای ارسال تجهیزات نظامی به سمت فرودگاه‌های بغداد، سلیمانیه، کرکوک و اربیل این آرزو و رویای آمریکایی‌ها هم با شکست روبه‌رو شد.
زمانی که آمریکا احساس کرد دیگر کنترل مسائل از دستش خارج شده سعی کرد تا در جریان پیروزی نیروهای عراقی برای خود سهمی قائل شود به همین خاطر در چندین عملیات هوایی و اطلاعاتی عراق شرکت کرد.
نیروهای عراقی نه تنها هماهنگی‌های نظامی با آمریکا در حملات را نپذیرفتند بلکه حتی برگزاری هرگونه نشست با فرماندهان نظامی آمریکایی را رد کردند. این مخالفت‌ها تا جایی رسید که حتی دولت عراق برگزاری هرگونه نشست با جان کری، وزیر خارجه آمریکا را نپذیرفت.
طرف‌های عراقی نیز با حمایت نیروهای داوطلب مردمی به حیدر العبادی اعلام کردند که مخالف هرگونه مداخله آمریکایی‌ها هستند و با صدور بیانیه‌ها و برگزاری تظاهرات‌های مختلف آن هم در چهار ماه گذشته به حیدر العبادی، هشدار دادند که اگر عبادی بر مساله مداخله آمریکایی‌ها در عراق اصرار ورزد تمام نیروهای مردمی عقب‌نشینی خواهند کرد و حمایت خود را متوقف می‌کنند چراکه اگر نیروهای آمریکایی در هر کدام از مناطق عملیاتی نیروهای مردمی وارد شوند، این مساله به تهدیدی بزرگ تبدیل خواهد شد.
با وجود تمام اتفاقات ارتش و نیروهای داوطلب مردمی در بیشتر نقاط عراق به پیروزی‌هایی دست یافتند و جنگنده‌های ائتلاف هم با وجود حملات خود تا الان نتوانستند حتی یکی از روستاهای عراق را آزاد کنند.
با این وجود آمریکایی‌ها همواره سعی می‌کنند تا دستاوردهای نیروهای عراقی را به طور سیستماتیک سست کنند و پیروزی‌های آنان در مقابله با داعش را کم و ناچیز نشان دهند.
عملیات نظامی نیروهای عراقی طی روزهای گذشته نشان می‌دهد که آنها طی اجرای ده‌ها عملیات بزرگ توانستند بیشتر مناطق تحت سیطره داعش را آزاد کنند و این صحیح نیست که وجود چنین عملیاتی در مناطق مختلف عراق در عرصه اخبار و رسانه‌ها مخفی بماند چراکه طی انجام عملیات‌های بزرگ بسیاری از مناطق عراق آزاد شدند. عملیاتی که از شهر آمرلی آغاز و با گذاشتن از مناطق مختلف به مقدادیه رسید و در آن استان دیالی به طور کامل آزاد شد و امنیت به مرزهای جنوبی، غربی و شمال بغداد بازگشت.
اما اگر عملیاتی که هم‌اکنون در دو استان صلاح‌الدین و کرکوک اجرا شده به موفقیت بینجامد این دو استان به طور کامل از محاصره داعش آزاد می‌شوند و پس از آن دو استان نینوا و الانبار نیز که تاکنون عملیات مختلفی در آن صورت گرفته، با موفقیت از کنترل داعش خارج می‌شوند.
نیروهای آمریکایی و غربی هم‌اکنون تحت عنوان مشاوران در خاک دو استان الانبار و نینوا حضور دارند که در این خصوص دو سال مطرح می‌شود اول اینکه چرا تاکنون نیروهای آمریکایی نتوانسته‌اند پیشرفت میدانی در این دو استان داشته باشند؟ و سوال دوم اینکه آیا آمریکایی‌ها می‌توانند در مقابله با داعش و بدون مداخله نیروهای عراقی و مردمی که روز به روز پیروزی‌های بیشتری دست می‌یابند، پیشرفت قابل توجهی داشته باشند؟
