اعتراف همراه با عقده گشائی بی بی سی در فیلمی که برای رهبر انقلاب ساخت
دوشنبه ۲۸ شهريور ۱۳۹۰ ساعت ۰۸:۵۸
کد مطلب: 186964
به گزارش جهان به نقل از کیهان شبكه بي بي سي در اين برنامه سعي كرد به عقده گشايي عليه انقلاب اسلامي به نيابت از سران انگليس و آمريكا و رژيم صهيونيستي بپردازد.
با وجود كينه توزي بي سابقه تهيه كنندگان شبكه وابسته به سرويس جاسوسي و وزارت خارجه انگليس كه در جاي جاي برنامه تهيه شده موج مي زند اما اذعان به برخي حقايق باعث خشم محافل ضدانقلاب شده است از جمله آنجا كه مي گويد «آنچه آيت الله خامنه اي را از بسياري از رهبران و حاكمان تاريخ ايران ممتاز مي كند، نگاه منطقي و عملگرايانه او به سياست است. او برخلاف بسياري از حاكمان، مرد عكس العمل هاي آني نيست. موارد معدودي گزارش شده [؟!] كه كنترل خود را از دست داده و تصميمي گرفته باشد كه با دورانديشي سياسي وي ناسازگار است. زندگي سياسي [آيت الله] خامنه اي نشان مي دهد او هيچ وقت شتابي براي قدرت گرفتن نداشته است اما به خاطر پرهيز از تندروي، هيچ گاه هم مجبور نشده از نردبان قدرت [اقتدار] پايين بيايد. مرز دوست و دشمن براي او مرز روشني است و او در برخورد با مخالفان [دشمنان] غالبا برخورد قهرآميزي دارد اما زمان زيادي لازم است تا دشمني كسي براي او به اثبات برسد... شيوه مديريتي [آيت الله] خامنه اي در مقابله با بحران هاي سياسي شيوه اي دوسويه است. او ابزار همدلي و سركوب را كه در ادبيات سياسي شيعه به جاذبه و دافعه حاكم مشهور است، به طور همزمان و هماهنگ به كار مي گيرد... همسر وي در هيچ مراسم رسمي حاضر نمي شود و تاكنون حتي تصويري از او منتشر نشده است. چهره همسر او آن قدر ناشناخته است كه حتي در زمان بستري شدن يك هفته اي در بيمارستان قلب، پرستاران و دكترها نمي دانستند او همسر رهبر ايران است. آيت الله خامنه اي برخلاف بسياري از سياستمداران ايران، پسرانش را از فعاليت هاي اقتصادي يا داشتن مناصب حكومتي منع كرده است.»
بي بي سي در عين حال در اين برنامه به انواع عقده گشايي ها روي آورد تا شايد بخشي از داغ هايي كه استعمارگران نوين از رهبري هوشمندانه حضرت آيت الله خامنه اي به ويژه طي چند سال اخير در منطقه خاورميانه ديده اند، تشفي پيدا كند.
به دنبال پخش برنامه بي بي سي، برخي عناصر ضدانقلاب و فعالان رسانه اي آنها از فحاشي هاي بي بي سي استقبال كردند اما در عين حال اعترافات اين شبكه باعث شد تا شبكه بالاترين در تحليلي بنويسد: اين فيلم براي نشان دادن نقاط ضعف رژيم ساخته شده اما در عمل به نمايش قدرت رژيم و رهبري منجر شده است. با ديدن فيلم ما اين گونه مي فهميم كه رهبري در ايران بسيار قدرتمند و هوشمند است و نظام زيرساخت هاي بسيار اساسي دارد كه به سادگي قابل درهم شكستن نيست. در نهايت هم تاكيد مي شود كه رهبري تا پاي جان ايستادگي مي كند و تنها خود را در برابر خدا پاسخگو مي داند. در واقع او به عنوان قهرمان ديده مي شود.
يكي ديگر از كاربران بالاترين نيز در اين باره تصريح كرد: ۶۰ دقيقه برنامه بي بي سي، حتي ۶۰ ثانيه هم حرف جديد نداشت. شايد هم جمهوري اسلامي خودش پارازيت انداخته تا بينندگان را براي ديدن برنامه مذكور كنجكاوتر و مشتاق تر كند(!)
در همين حال مهدي جامي از همكاران قديمي شبكه بي بي سي، در وبلاگ خود نوشت: بخش اعظم اطلاعات برنامه بي بي سي، مفيد فايده نبود و نكته تازه اي را روشن نمي كرد. ما در اين برنامه نه تحقيق و نه منبع تازه اي نمي بينيم. بنابراين هيچ مزيتي ندارد. در عين حال به نظرم بي بي سي فارسي در اين گزارش از آن بي طرفي خاص خود خارج مي شود و مي تواند بازتاب مرحله تازه اي از سياست گذاري بريتانيايي براي مقابله آشكار با رهبري جمهوري اسلامي باشد. اما از نظر حرفه اي اين كار، امتيازي براي شبكه بي بي سي به همراه نمي آورد.
داريوش سجادي نيز در وبلاگ خود خاطرنشان كرده است: بي بي سي فارسي پس از گذشت ۳ سال از فعاليتش حتي نتوانسته يك مستند قابل اعتنا به مخاطب عرضه كند. برنامه اخير هم يك شلختگي بصري با «كات و پيست» ناشيانه بود. به قول انگليسي ها وقتي يك اسكاتلندي دگمه اي پيدا مي كند آن را به خياط مي دهد تا برايش كت و شلوار بدوزد!
وي اضافه مي كند: در برنامه بي بي سي گفته مي شود كه آيت الله خامنه اي به جاي پاسخگويي به تاريخ، خود را پاسخگو به خدا مي داند. ظاهرا تهيه كننده ناشي متوجه نيست كه پاسخگويي به خداوند از مسلمات اسلام است و تعلقي به آيت الله خامنه اي ندارد... تهيه كننده ناشي از همان آغاز بي پروايي و بي اخلاقي را به وضوح نشان مي دهد و به صورتي كاملا غيرحرفه اي، بي اخلاقي خود را به پيشاني مخاطب مي كوبد.
سجادي نوشت: طبيعتا پخش اين برنامه مغرضانه و غيرحرفه اي جميع كاركنان ايراني بي بي سي را شريك جرم خواهد كرد و همين امر، اين حق را براي آنها ايجاد خواهد كرد تا تهيه كنندگان آن را شماتت كنند كه چرا هزينه عمل خود را چنين نسنجيده و نابلدانه به حساب همه پرسنل نوشته اند؟
۰۰
اولا اگر اين فيلم به نفع نظام بوده است پس چرا پارازيت انداختيد به محض شروع شدن اين برنامه !! ثانيا چرا برنامه اي با اين مضمون ساخته نميشود كه زندگي آقاي خامنه اي را نشان دهد تا مردم سراغ برنامه ديگري نروند!!
با سلام
آن را که حساب باک است، از دشمنی دشمنان چه باک است؟
مگر همین چند وقت پیش عطا الله مهاجرانی نگفت که در زندگی رهبر انقلاب و فرزندانش نقطه تاریک که هیچ، یک نقطه خاکستری هم وجود ندارد؟ مگر بخاطر همین حرفش توی بالاترین بهش فحش ناموسی ندادند؟
... افتخار می کنیم به داشتن چنین رهبر و مقتدایی. افتخار می کنیم به سربازیش.
آن را که حساب باک است، از دشمنی دشمنان چه باک است؟
مگر همین چند وقت پیش عطا الله مهاجرانی نگفت که در زندگی رهبر انقلاب و فرزندانش نقطه تاریک که هیچ، یک نقطه خاکستری هم وجود ندارد؟ مگر بخاطر همین حرفش توی بالاترین بهش فحش ناموسی ندادند؟
... افتخار می کنیم به داشتن چنین رهبر و مقتدایی. افتخار می کنیم به سربازیش.
بسم الله الرحمن الرحیم
تولید و پخش اینگونه مستندها و فیلم ها تاسف آور و ناراحت کننده است و جای هیچ عذروبهانه ای را برای مدیران فرهنگی کشور باقی نمیگذارد.
دشمن دشمن است واز او هیچ توقعی نیست اما از دوستان-واقعا اگر بتوان دوستشان نامید- هم توقع هست هم چشم امید.
چگونه است که با وجود یک تسبیح مراکز و موسسات دولتی و نیمه دولتی با میلیاردهامیلیارد بودجه فرهنگی و قلعه ای عظیم بنام سازمان صداو سیما- سازمان تبلیغات- حوزه هنری- وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همه توابع و زیرمجموعه ها و شرکتها و موسساتش- دانشگاهها- مراکز اسناد- موسساتی با نامهای پرهیمنه مثل مرکز مطالعات راهبردی فلان و بهمان و با اختیارات فراوان و سپری بنام اسلام و حاکمیت و نظام- با اینهمه عنوان و بودجه و اختیارات واقعا مارا چه شده که باید ناتوانی خودرا در پس تل زباله ای بنام دشمن خارجی و یا مفروض پنهان کنیم؟
آیا بااینهمه مراکز و بودجه و ساختمان و اتومبیل و بیا و برو چه شده که توان مقابله با مشتی یک لاقبای داخلی به رخوت تبدیل شده است؟
چرا مدیران فرهنگی ما کارفرهنگی را به فرهنگ اقتصادی تبدیل کردند؟ کجاست تولیدات صداوسیماکه در یک صفحه و ده صفحه نمیگنجد؟ کجاست اثرات وضعی اینهمه اجلاس و همایش و هم اندیشی فرهنگی؟ کجاست ؟
آیا ائمه معصومین علیهم السلام اینگونه رفتار میکردند؟
آیا رهبران انقلاب با مردم و نسل های جوان اینگونه رفتار میکردند؟
آیا مادچار نوعی خودشیفتگی و تکبر فرهنگی در میان مدیران فرهنگی خود نشده ایم؟
آیا این فرمایش رهبر معظم انقلاب که ابتدا تهاجم فرهنگی را نام بردند و چندی بعد تاکید فرمودند و در انتها از آن بانام شبیخون نامبردند- نیست؟
آیا مگر کارفرهنگی جز بسترسازی برای ابلاغ حقیقت است؟
آیا واقعامیتوان براساس گزارشهای مدیران دولتی زندگی کرد و آنرا آیینه تمام نمای واقعیت دانست؟
آیا رهبری انقلاب فقط برای هزینه کرد توسط مدیران بی تدبیر بوجود آمده اند؟
آیابرای صدا وسیمای مااتفاقی می افتد که یکبار هم در تاریخ سی ساله پس از انقلاب یک تولید فاخر غیراقتصادی و اثربخش انجام دهد؟
آیاواقعاکارفرهنگی فقط چاپ کتب با مضامین تکراری است؟
آیا کارفرهنگی کلیشه سازی و مبتلا شدن به کلیشه های رفتاری و شعاری است؟
آیا کارفرهنگی در اتاق های دربسته جلسه ترتیب دادن و ابلاغ صورتجلسات آن بعنوان کارفرهنگی است؟
متاسفانه همه اینهاناشی از بی تقوایی و بی تجربگی مدیرانی است که کارفرهنگی را با کار اداری و دیوانسالاری و بروکراسی اداری اشتباه گرفته اند- آنها فکر میکنند هرچقدر گزارش مطول باشد حتما در عالم واقع نیز اتفاقی به همان بزرگی رخ میدهد!
اگر این روش صحیح و علمی بود هیچگاه انقلاب اسلامی به پیروزی نمیرسید چون در دوران طاغوت- دشمن قوی تر بود و امکانات فعالین فرهنگی هزاران هزاران بار کمتر و اصلا امکانی نبودو کارفرهنگی عاشقان وارسته ای را میطلبید که میدانستند بایداز جان و آبروی خودهم هزینه کنند و کارخودرا رسالتی عظیم و تاریخی میشمردند اما اینک کارفرهنگی به مشتی کلیشه وشعارتبدیل شده است- رهبر عظیم الشانمان دستور به تولید فرهنگ و فکر میدهند ومدیران فرهنگی همایش و جلسه درون سازمانی برای این اصل عظیم تشکیل میدهند!
مدیران فرهنگی مافی الواقع سیرت اصیل فرهنگ مارا فدای صورت کرده اند و خود هم نمیدانند که چه کرده اند و چه خواهد شداما لازم است که دانست با دادن عناوینی مانند مدیر و مدیر کل و معاون و امثالهم نمیتوان درایت و درک و تقوی و تجربه و خلاقیت و صبوری فرهنگی را به اشخاص انتقال یا تزریق کرد.
اگر بودجه برای کارفرهنگی اصل بود پس هیچگاه فعالیتهای فرهنگی پیش از انقلاب نباید به بار مینشست.
اگر پست و سمت و جایگاه رفیع و القاب و عناوین راهگشا می‌بود پس انقلاب نباید پیروز میشد.
اگربسترسازی و الگوسازی و استدلال مبتنی بر هدایت و تفهیم و اقناع اصالت نداشت پس هرگز رسول الله صلوات الله علیه و آله وسلم و اهلبیت علیهم السلام نبایدمباحثه میکردند.
آیامیتوان اثربخشی مشتی تهیه کننده و رانتخوار در عرصه های مختلف فرهنگ را نادیده انگاشت؟ آیامیتوان درمقابل کلاف سردرگم عملکرد بلااثر و مخرب بخشهای دولتی و نیمه دولتی را نادیده گرفت؟
خداوندا مارا تقوی بخش- تقوایی که با یک "تق" "وا" نرود.
خداوندابما صلابت و جسارت خودانتقادی عطافرما.
خداوندا بمارحمت کن و مارا ولایتمداری واقعی عنایت کن.
خداوندا دشمنان دین و مذهب- نظام مقدس جمهوری اسلامی و رهبر عظیم الشان انقلاب و آرمانها و ارزشها را نابود فرما.
آمین یارب العالمین
تولید و پخش اینگونه مستندها و فیلم ها تاسف آور و ناراحت کننده است و جای هیچ عذروبهانه ای را برای مدیران فرهنگی کشور باقی نمیگذارد.
دشمن دشمن است واز او هیچ توقعی نیست اما از دوستان-واقعا اگر بتوان دوستشان نامید- هم توقع هست هم چشم امید.
چگونه است که با وجود یک تسبیح مراکز و موسسات دولتی و نیمه دولتی با میلیاردهامیلیارد بودجه فرهنگی و قلعه ای عظیم بنام سازمان صداو سیما- سازمان تبلیغات- حوزه هنری- وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همه توابع و زیرمجموعه ها و شرکتها و موسساتش- دانشگاهها- مراکز اسناد- موسساتی با نامهای پرهیمنه مثل مرکز مطالعات راهبردی فلان و بهمان و با اختیارات فراوان و سپری بنام اسلام و حاکمیت و نظام- با اینهمه عنوان و بودجه و اختیارات واقعا مارا چه شده که باید ناتوانی خودرا در پس تل زباله ای بنام دشمن خارجی و یا مفروض پنهان کنیم؟
آیا بااینهمه مراکز و بودجه و ساختمان و اتومبیل و بیا و برو چه شده که توان مقابله با مشتی یک لاقبای داخلی به رخوت تبدیل شده است؟
چرا مدیران فرهنگی ما کارفرهنگی را به فرهنگ اقتصادی تبدیل کردند؟ کجاست تولیدات صداوسیماکه در یک صفحه و ده صفحه نمیگنجد؟ کجاست اثرات وضعی اینهمه اجلاس و همایش و هم اندیشی فرهنگی؟ کجاست ؟
آیا ائمه معصومین علیهم السلام اینگونه رفتار میکردند؟
آیا رهبران انقلاب با مردم و نسل های جوان اینگونه رفتار میکردند؟
آیا مادچار نوعی خودشیفتگی و تکبر فرهنگی در میان مدیران فرهنگی خود نشده ایم؟
آیا این فرمایش رهبر معظم انقلاب که ابتدا تهاجم فرهنگی را نام بردند و چندی بعد تاکید فرمودند و در انتها از آن بانام شبیخون نامبردند- نیست؟
آیا مگر کارفرهنگی جز بسترسازی برای ابلاغ حقیقت است؟
آیا واقعامیتوان براساس گزارشهای مدیران دولتی زندگی کرد و آنرا آیینه تمام نمای واقعیت دانست؟
آیا رهبری انقلاب فقط برای هزینه کرد توسط مدیران بی تدبیر بوجود آمده اند؟
آیابرای صدا وسیمای مااتفاقی می افتد که یکبار هم در تاریخ سی ساله پس از انقلاب یک تولید فاخر غیراقتصادی و اثربخش انجام دهد؟
آیاواقعاکارفرهنگی فقط چاپ کتب با مضامین تکراری است؟
آیا کارفرهنگی کلیشه سازی و مبتلا شدن به کلیشه های رفتاری و شعاری است؟
آیا کارفرهنگی در اتاق های دربسته جلسه ترتیب دادن و ابلاغ صورتجلسات آن بعنوان کارفرهنگی است؟
متاسفانه همه اینهاناشی از بی تقوایی و بی تجربگی مدیرانی است که کارفرهنگی را با کار اداری و دیوانسالاری و بروکراسی اداری اشتباه گرفته اند- آنها فکر میکنند هرچقدر گزارش مطول باشد حتما در عالم واقع نیز اتفاقی به همان بزرگی رخ میدهد!
اگر این روش صحیح و علمی بود هیچگاه انقلاب اسلامی به پیروزی نمیرسید چون در دوران طاغوت- دشمن قوی تر بود و امکانات فعالین فرهنگی هزاران هزاران بار کمتر و اصلا امکانی نبودو کارفرهنگی عاشقان وارسته ای را میطلبید که میدانستند بایداز جان و آبروی خودهم هزینه کنند و کارخودرا رسالتی عظیم و تاریخی میشمردند اما اینک کارفرهنگی به مشتی کلیشه وشعارتبدیل شده است- رهبر عظیم الشانمان دستور به تولید فرهنگ و فکر میدهند ومدیران فرهنگی همایش و جلسه درون سازمانی برای این اصل عظیم تشکیل میدهند!
مدیران فرهنگی مافی الواقع سیرت اصیل فرهنگ مارا فدای صورت کرده اند و خود هم نمیدانند که چه کرده اند و چه خواهد شداما لازم است که دانست با دادن عناوینی مانند مدیر و مدیر کل و معاون و امثالهم نمیتوان درایت و درک و تقوی و تجربه و خلاقیت و صبوری فرهنگی را به اشخاص انتقال یا تزریق کرد.
اگر بودجه برای کارفرهنگی اصل بود پس هیچگاه فعالیتهای فرهنگی پیش از انقلاب نباید به بار مینشست.
اگر پست و سمت و جایگاه رفیع و القاب و عناوین راهگشا می‌بود پس انقلاب نباید پیروز میشد.
اگربسترسازی و الگوسازی و استدلال مبتنی بر هدایت و تفهیم و اقناع اصالت نداشت پس هرگز رسول الله صلوات الله علیه و آله وسلم و اهلبیت علیهم السلام نبایدمباحثه میکردند.
آیامیتوان اثربخشی مشتی تهیه کننده و رانتخوار در عرصه های مختلف فرهنگ را نادیده انگاشت؟ آیامیتوان درمقابل کلاف سردرگم عملکرد بلااثر و مخرب بخشهای دولتی و نیمه دولتی را نادیده گرفت؟
خداوندا مارا تقوی بخش- تقوایی که با یک "تق" "وا" نرود.
خداوندابما صلابت و جسارت خودانتقادی عطافرما.
خداوندا بمارحمت کن و مارا ولایتمداری واقعی عنایت کن.
خداوندا دشمنان دین و مذهب- نظام مقدس جمهوری اسلامی و رهبر عظیم الشان انقلاب و آرمانها و ارزشها را نابود فرما.
آمین یارب العالمین
يُرِيدُونَ أَن يُطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿۳۲﴾
می‌خواهند نور خدا را با سخنان خويش خاموش كنند ولى خداوند نمىگذارد تا نور خود را كامل كند هر چند كافران را خوش نيايد (۳۲)
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿۳۳﴾
او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند هر چند مشركان خوش نداشته باشند (۳۳)
می‌خواهند نور خدا را با سخنان خويش خاموش كنند ولى خداوند نمىگذارد تا نور خود را كامل كند هر چند كافران را خوش نيايد (۳۲)
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿۳۳﴾
او كسى است كه پيامبرش را با هدايت و دين درست فرستاد تا آن را بر هر چه دين است پيروز گرداند هر چند مشركان خوش نداشته باشند (۳۳)
اخه اینا چی میفهمن عشق به ولایت رو.فقط همین و میگم به والله ،به بالله،به تالله من یک پسر 5 ساله دارم که الان اگر تب کنه من گریه می کنم ولی به قسمهایی که یاد کردم حاضرم جون خودم و تمامی نزدیکانم رو فدای اضافه شدن ثانیه ای به عمر با برکتشون نثار کنم.
سلامتی حضرت ولی عصر و نائب بر حقش حضرت اقا سید علی صلوات
سلامتی حضرت ولی عصر و نائب بر حقش حضرت اقا سید علی صلوات
کامنت گذار اولی، فیلمی نمی سازند چون رهبری بزرگوار دوست ندارند مردم ایشان را از طریق نبلیغ تلویزیونی بشناسند. ایشان به کار و کار و کار اعتقاد دارند. جایگاه ایشان در میان مردم،بر خلاف سیاست مداران غیر مردمی جهان که فقط نمایش تبلیغاتی می دهند می باشد. جایگاه رهبر جامعه اسلامی باید در میان قلب مردم باشد نه چشم آن ها. اگر غیر از این بود، همین شما ممکن بود اعتراض کنی که : عجب!، همش از خودشون فیلم تبلیغاتی پخش می کنن واسه ملت!
دشمن تازه متوجه عمق استراتژيک نظام اسلامي شده و حمله به مفهوم ولايت فقيه و مصداق آن را آغاز کرده است. در اين جا و ظيفه همه دلسوزان نظام است تا با حمايت بصيرانه از رهبر معظم انقلاب ابعاد زندگي و مشي حکيمانه ايشان را بر همگان روشن کنند.
ما زمان امام علي نبوديم اما اينک وظيفه داريم از علي زمانه خود دفاع کنيم.
ما زمان امام علي نبوديم اما اينک وظيفه داريم از علي زمانه خود دفاع کنيم.
قسمت بامزه این برنامه مصاحبه های آقای بنی صدر بود مخصوصا انجا که سعی داشت نشان دهد اقای خامنه ای شجاع نیست و به جبهه های جنگ نمی رفته است. اکثرا نمی دانند دلیل این اصرار ایشان چه می باشد. بنظر می رسد ایشان هنوز اون عکسی را که در صفحات اول روزنامه های سال اول جنگ ایران و عراق منتشر شد فراموش نکرده اند. در اون عکس که هم آقای بنی صدر و هم اقای خامنه ای به اتفاق عده ای از فرماندهان جنگ حضور دارند و ظاهرا در یک سنگر در نزدیکی های خط مقدم است همه ایستاده و دارند مسائل جبهه را بررسی می کنند ولی اقای بنی صدر خم شده و پشت خاکریز پنهان شده اند. این عکس اون روزها درد سر زیادی برای فرمانده کل قوا اقای بنی صدر درست کرد که ظاهرا هنوز هم یادشان نرفته است. اگر این عکس را دارید لطفا بگذارید بقیه هم ببینند.
اگرجه در این فیلم هدف نشانه رفتن شخصیت آقا بود اما حافظه تاریخی مردم قابل پاک شدن نیست و خود دشمنان اذعان دارند که کوچکترین نقطه ی سیاهی در زندگی شخصی امام خامنه ای چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ سیاسی و اجتماعی نیست مگر نه اینست که
اقا به مولایش علی(ع) اقتدا کرده و ساده زیست ترین فرد تاریخ انقلاب است.
آقا فقط لب تر کن.
اقا به مولایش علی(ع) اقتدا کرده و ساده زیست ترین فرد تاریخ انقلاب است.
آقا فقط لب تر کن.
