امروز افکار عمومی چندان تحت تأثیر اوکراین نیست در حالی که به شدت تحت تأثیر مردم غزه هست و این همان تأثیر تمدنی است که مردم فلسطین و خود این سرزمین با استقامت در برابر تهاجم سنگین غرب دارند.
کلید حل مشکلات در دست مردم میباشد و مجرای این حل هم دو چیز است، یکی مشارکت در صحنههای خدمت و دیگری حضور در انتخابات و انتخاب افرادی که واجد شرایط حل مشکلات و اعتلای کشور باشند.
کدام دولت در تلآویو قادر به ادامه حیات پس از جنگی با این سطح از تلفات خواهد بود؟ لذا همانطور که وزیر خارجه آمریکا هم به آن اشاره کرده است، نتانیاهو و فرماندهان نظامی و در یک جمله کابینه امنیتی اسرائیل با دلایل آشکار از بحث درباره «پس از جنگ» جلوگیری مینمایند.
سیدرضی آنقدر چشم در چشم سلیمانی شد تا بالاخره با همان شیوهای که حاجقاسم با آن رفت، پر کشید. نزدیکهای حرم با موشک حرامیان اسرائیلی و شهادتی مفقودالاثرانه. سیدرضی حاجقاسمی زندگی کرد، حاجقاسمی فکر کرد و حاجقاسمی شهید شد. نمیخواست ارباب ارباً اربا شده را با بدن سالم ملاقات کند.
در جنگ غزه هر چه جلوتر میرویم، بیشتر با عملیات روانی رژیم صهیونیستی مواجه میشویم تا جایی که با دو تصویر کاملاً متفاوت در صحنه عملیات و در صحنه بیانیهها روبهرو هستیم.
جریانی به رهبری آمریکا، تداوم جنگ تا تضعیف جدی مقاومت فلسطین را در دستور کار قرار داده، اما واقعیت این است که مخالفان حماس چه به انفراد و چه به اجتماع قادر نیستند بهطور واقعی آن را از صحنه خارج نمایند. حماس از مردم غزه جدا نیست و مردم هم آن را روح غزه به حساب میآورند.
بلوچ ایرانی با قدمت زندگی در کشوری چند هزار ساله، راهنمای 2 اقلیت همکیش در آن سوی مرز است و چه خیانتکارند مدعیانی که با فتنهگری میخواهند ثبات و افق بلوچ و سیستان را مشوه کنند.
اربعین اتصال عزم حسینی با هدف حسینی است. هدف که در کربلا محقق نشد، اربعین آن هدف را محقق میکند و جالب این است که عزم از امام است و تأمین هدف از امت است. اربعین از این رو اربعین است. هیچگاه در تاریخ ننوشتهاند که امامی جلودار جمعیت راهپیمایی اربعین شده است.
سفر رئیسجمهور ایران به دمشق، در واقع بلند کردن پرچم پیروزی «مکتب مقاومت» در مهمترین موضوعات جهانی است، موضوعاتی که هر کدام در حکم یک سنگ بنا در ساخت «نظام آینده» جهان به شمار میآید.
سه روز پیش تلویزیون ارتش اسرائیل در برنامهای با اشاره به اظهارات امیر بوخبوط کارشناس نامآشنای نظامی عنوان کرد: «از شمال تا جنوب کرانه باختری و از سوریه و لبنان و عراق تا خلیجفارس و دریای سرخ، اقدامات تحت فرمان سردار «اسماعیل قاآنی» افزایش پیدا کرده و مسائل اخیر میان ایران و کشورهای مهم آسیا، سبب ...
مردم ایران، 22 بهمن - که جلوه مهمترین حادثه عصر متصل به ظهور است - را در واقع مثالی از روز ظهور میشناسند. از این رو میبینیم که آن پیرمرد، جوان فلج خود را به کول میگیرد و در تظاهرات 22 بهمن شرکت میکند.
زمانی که انگلیسیها به سلطان عبدالحمید آخرین پادشاه عثمانی فشار آوردند که درباره استقرار یهودیها در فلسطین همکاری کند. سلطان گفت که اگر دو دست من قطع شود، بهتر از این است که فلسطین را بخواهیم از دست بدهیم.
در همین روزها هنوز بعضی محافل سیاسی و رسانهای داخلی باز هم ایران را متهم کردند که با بیدرایتی اروپا را به نقطهای رسانده که علیه نهاد نظامیاش موضع بگیرد.
آمریکا، اروپا، رژیم صهیونیستی و عوامل منطقهای آنان با تمام قوا پای کار آمدند تا «شورش حداکثری» در ایران راه بیفتد و از طریق آن نظام را وادار به تسلیم نمایند.
در رژیم اسرائیل نه ملتی دراندازه تعیین دولت وجود داشته و نه سرزمینی وجود داشته و از آنجا که حاکمیت، محصول تلاقی ملت و سرزمین میباشد هم وجود نداشته، بنابراین در اینجا جعل اندر جعل اندر جعل اتفاق افتاده است.
در چنین مواردی مهم مدیریت پس از وقوع این حوادث است که ما نوعا ضعیف عمل می کنیم و دشمن سازوکار آمادهای دارد و پر قدرت و با خط ممتد و سناریو وارد میشود.
جبهه مقاومت برای همه اعضای آن و از جمله برای ایران یک سرمایهگذاری چندسویه کوتاهمدت تا بلندمدت و تاکتیکی تا استراتژیکی است و تا اینجا هم برای ایران و بقیه اعضای آن منافع بسیار زیادی داشته است.
عجیبتر اظهارات بعضی از دیپلماتهای سابق کشور است که در زمانه فشار آمریکا بر ایران برای پذیرفتن دور جدیدی از تعهدات یکطرفه و تحمیلات به صحنه میآیند و مواضع آمریکا را موجه و عدم تمکین ایران را «زیادهخواهی» معرفی مینمایند!