۰
چرا همدلی و همزبانی؟
پنجشنبه ۲۷ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۵۵
کد مطلب: 417243
بنای دولت اسلامی بر مبنای خدمت به مردم و اداره امور مردم بر اساس شرع و قوانین الهی است، به بیان بهتر دولت اسلامی تشکیل می شود تا مردم را به رشد وتعالی برساند.
نگاه به این موضوع در طول تاریخ جایگاه و تعامل ملت و دولت را نسبت به دیگر نوع حکومت ها متفاوت می کند، در نگاه اسلامی مردم شهروند نیستند بلکه مردم صاحب هستند به بیان بهتر در نگاه غرب دولت حاکم به مدرم و برای برقراری نظم و احقاق حقوق شهروندی تشکیل می شود ولی در نگاه اسلامی دولت و حکومت امری الهی است که د رجهت رشد انسان شکل می گیرد در این نگاه انسان جزی از دولت است.
شاید تفاوت در این مبحث که در غرب دولت با استفاده از امکاناتی که دارد فقط سعی دارد جامعه را اداره کند و زمینه تحقق نظم کلی را به وجود بیاورد.
دولت اسلامی آنچنان جدا از امت اسلامی نیست، به معنی دیقیق تر دولت اسلامی برخواسته از امت اسلامی هست.
در نگاه غربی می شود در جامعه ای که اکثر انها در تفکر غرب نیستند حکومت و دولت غربی به وجود آورد چون مبنای شکل گیری این چنین حکومتهایی مادیات مربوط به انسان است. اما در حکومت حقیقی اسلامی وقتی حکومت اسلامی می تواند شکل بگیرد که امت اسلامی شکل گرفته باشد.
فارق از شعارهای کلاسیک تمام حکومت ها که خود را برخواسته از مردم می دانند در عمل تمام انها برای شکل گیری فقط نیازمند قدرت هستند. تشکیل حکومت های هژمونی در غرب از نشانه این موضوع است.
اما نظام اسلامی به ذات نیازمند امت اسلامی هستند البته این امر در نگاهی دیگر امر دو طرفه است بدین معنا که امت اسلامی هم برای دستیابی به تمام آمالش نیازمند تشکیل حکومت اسلامی است.
این نگاه دو سوی بر مبنای اندیشه های الهی دولت و ملت اسلامی شدیدا نیازمند همدلی و همزبانی می کند.
در اکثر دولت ها فقط در زمان تشکیل دولت نیازمند حضور مردم هستند. نگاهی ساده به شکل گیری حکومت های مختلف خود گویا این امر هستند. این موضوع در نظام های مبتنی به دموکراسی چه در نگاه حاکمیتی و چه در نگاه حکومتی چنین است.
یعنی اینکه حکومت ها فقط در زمان تشکیل نیازمند مردم هستند و بعد از تشکیل این حکومت ها و دولت ها هستند که مردم حکمرانی می کنند. این موضوع در نظام ها سوسیالسم بیشتر و در نگاه های لیبرال دموکراسی کمی مخفی تر است.
اما در حکومت حقیقی اسلامی به صورت مستقیم دولت و حکومت نیازمند جماعت اسلامی است و سیستم آن طوری طراحی شده که هروقت امت اسلامی به هر دلیل درست یا غلطی حمایت خود را از حکومت اسلامی بردارد ان حکومت خواه حکومت حق باشد یا باطل سقوط خواهد کرد.
مثال ساده این امر در حکومت بنی امیه در مورد باطل بودن و در مورد حکومت امام حسن در مثال حق بودن مشهود است.
از طرف دیگر کشور ما انقلابی را تجربه کرده اساس شکل گیری آن مردم و موتور محرک آن مردم و مسیر حرکت ان مردم بوده اند
این دو اصل سبب شد هم بخش اسلامی و هم بخش انقلابی کشور ما برای حیات و تنفسش نیاز مستقیم به مردم داشته باشد.
در دولتهایی که این توجه به مردم کم بوده است به راحتی می بینیم دولت بعدی با شعار فضای آزاد می تواند به کاندید مورد حمایت دولت غلبه کند و در کنار این در دولتهایی که به مردم توجه شده می بینیم مردم هم از ان دولت در شرایط سخت حمایت کرده اند.
دولت حال حاضر به دلایل زیادی با حد حساب حداقلی توانست در انتخابات سال ۹۲ یروز شود در طول این یک سال و نیم هم نتوانسته است به سبد مردمی خود بیافزاید کما اینکه با دوری از شعار های انتخاباتی خود بیم آن دارد که از سبد حمایت های مردمی اش کم شود.
از این رو چون در تمامی نظام ها و مخصوصا در نظام ما –به دلایلی که رد بالا گفته شد- حمایت و همدلی رابطه مستقیم و دو سوی با عملکرد دولت ها دارد رهبر انقلاب با نام گذاری این چنینی امسال سعی دارد توجه دولت را قدری بیشتر به حرکت در میر خواسته مردم جلب کند.
بعضی از نگرش های موجود در دولت مانند توجه خاص به نخبگان و نگاه شهروند محور عملا دولت را درگیر حاشیه کرده است. حرکت در مسیر خواسته های مردم و هم دلی با مردم هم برای حکومت و هم برای حاکمیت لازم و حیاتی است.
