این مراسم و این سخنرانی در واقع اعلام پیروزی سوریه در یک فتنه ی وحشی پس از سه سال بود.

به گزارش جهان، کبری آسوپار در گوگل پلاس نوشت:
چهار نكته از سخنراني بشار اسد در مراسم تحليف
اول / اردوغان همچون طفلي شيرخوار...
 
حالا نزديك دو سال گذشته است از روزي كه اردوغان با ژست كشورگشايي امپراطوري سوخته ي عثماني و در فريب حمايت دولت هاي غربي، مدعي شد كه «نماز خواندن من در مسجد امویان دمشق و زیارت قبر صلاح الدین ايوبي در سوریه نزدیک است.» سوريه همه ي اين ماه ها را فقط مقاومت كرده و كمتر فرصت حرف زدن داشته است. گرچه مقاومت ملت و دولت و ارتش سوريه و نتيجه انتخابات خردادماه سوريه، پاسخ نخست وزير تركيه را داده است. اما حالا بشار اسد در همان دمشق مراسم تحليف رياست جمهوري اش را بجا مي آورد و وقت پاسخگويي كلامي به ادعاهاي اردوغان هم فرا رسيده است: «اردوغان جرات این را ندارد که آرزوی نماز گزاردن در مسجد الاقصی را همانطوری‌ که در آرزوی نماز در مسجد اموی است، بروز دهد.»
 
بشار اسد در مراسم تحليفش مي گويد: «ما نه موافق حماسه طلبی‌های تو خالی همانند اردوغان هستیم و نه اینکه از حقوق خود کوتاه بیاییم و در گوشه‌ای بنشینیم. ما از اعتدال و میانه‌روی در دفاع از حقوق خود سخن می‌گوئیم. حماسه طلبی توخالی همانند آنچه است که اردوغان انجام می‌دهد؛ به گونه‌ای که می‌بینیم در مقابل اسرائیل و دفاع از فلسطین همانند طفلی شیرخوار است اما برای حمایت از تروریست‌ها عربده سر می‌دهد! اردوغان هیچ‌گاه آرزو نکرده که در قدس نماز جماعت برگزار کند اما آرزوی این را دارد که در مسجد امویون (دمشق) نماز جماعت بگذارد.»
 
دوم / فلسطيني هايي كه خوبي ها را فراموش كردند...
 
سخن گفتن از فلسطيني هايي كه با فراموش كردن كمك هاي مادي و تسليحاتي و معنوي بشار اسد، به سوريه رفتند و مقابل او و مردمش جنگيدند، تلخي ويژه اي براي ايراني ها و همه ي اعضا و حاميان محور مقاومت در منطقه دارد. با حمله ي اخير اسراييل به غزه، در شبكه هاي اجتماعي بحثي در گرفت كه با وجود خيانت برخي فلسطيني ها آيا بايد همچنان از آنان دفاع كرد؟ سخنان بشار اسد نشان مي دهد كه در سوريه نيز چنين شبهه اي شكل گرفته است. بشار البته موضع خوبي مي گيرد كه در ايران هم كاربرد دارد: «برخی در سوریه در خصوص آنچه در فلسطين روی می‌دهد اظهار بی‌تفاوتی می‌کنند، برخی هم معتقدند در داخل کشور آن اندازه مشکل هست که نیازی به رسیدگی به این مشکلات نیست و برخی دیگر هم به‌دلیل وفادار نبودن برخی از فلسطینیان در حال شماتت هستند، در هر صورت باید گفت این مواضع نشان از کوته‌بینی آنها دارد، بی‌تفاوتی در قبال آنچه در سوریه می‌گذرد شبیه به کسی است که در حال نظاره کردن سوختن منزل همسایه دیوار به دیوار خود است. مسئله فلسطین برای همیشه به‌عنوان موضوع محوری و اساسی باقی خواهد ماند، البته این مسئله می‌طلبد تا بین فلسطینیان مقاوم واقعی و برخی از فلسطینیانی که خوبی‌ها را فراموش کردند تفاوت قائل شویم،‌ باید بین مقاومت واقعی و کسانی که خود را شبیه به مقاومت کرده‌اند تا چهره خود را قابل توجیه جلوه دهند تفاوت قائل شویم،‌ در غیر این صورت همه ما ناخواسته در جهت خدمت به پروژه اسرائیلی خواهیم بود.‎»
 
سوم/ إخوان الشيطان!
 
بدون هيچ شرحي اين واژه ها را از رئيس جمهور سوريه بخوانيم: «آیا نیاز بود تا ما سه سال صبر کنیم تا بفهمیم آنچه که در سوریه رخ می‌دهد بهار عربی نیست، بلکه تروریسم است؟ آیا 10 سال صبر نیاز بود تا فهمیده شود که حمله به عراق آزادسازی این کشور نیست بلکه راهی برای گسترش آشوب و تروریسم در منطقه است و آیا 30 سال صبر نیاز بود تا بدانیم اخوان‌الشیطان، از اسلام دفاع نمی‌کند و حاصل آن روی کار آمدن تروریست‌های جگرخوار است که اقدام به خوردن اعضای بدن انسان می‌کنند؟»
 
چهارم / قدرشناسي هاي بشار اسد
 
بشار اسد در بخش پاياني سخنانش مي گويد: «در این بین وفادارانی را که در مقاومت لبنان هستند، فراموش نمی‌کنیم، آنهایی که در راه محور مقاومت شهید دادند... البته لازم می‌دانم از ایران و روسیه و چین هم تشکر کنم، این کشورها اراده ملت سوریه را محترم دانستند.»
 
و سخنراني مراسم تحليف با اين سخنان خطاب به مردم سوريه به پايان مي رسد: «با شما دست به دست هم سوریه استوار و پایدار باقی خواهد ماند و اجازه نخواهد داد غریبه‌ها به اهداف خود برسند و ما دژ مستحکمی برای سوریه خواهیم ماند.»
 
این مراسم و این سخنرانی در واقع اعلام پیروزی سوریه در یک فتنه ی وحشی پس از سه سال بود.