دستگاه قضایی پیگیر جواب‌ها باشد
چند سؤال و ابهام در مورد قطعی‌های برق/ جناب روحانی و آقای اردکانیان پاسخ دهید
پنجشنبه ۱۷ تير ۱۴۰۰ ساعت ۰۸:۴۷
کد مطلب: 769191
یک: برخی معتقدند که چند سال قبل، سازمان محیط زیست وقت به نمایندگی از دولت، توافق پاریس – همان توافقی که آمریکا از آن خارج شده - را امضاء کرده است و عدم توسعه ظرفیت نیروگاهی کشور از محل سوخت‌های فسیلی، ناشی از اجرای غیرقانونی توافق پاریس است. سوال این است که این ادعا تا چه اندازه صحت دارد؟ آیا توافق پاریس در کشور در حال اجراء است؟ اگر در حال اجراء است، در این زمینه تأثیر داشته یا خیر؟
دو: در بهمن ماه 96 ، فارس به نقل از رضا اردکانیان، وزیر نیرو می نویسد: «زیر بار فشار برای نیروگاه‌سازی نمی‌روم » همچنین او به این موضوع اشاره می کند: «اگر لازم باشد نیروگاه احداث خواهد شد اما اینکه صرفاً نیروگاه بسازیم نه این‌طور نیست.» «اینکه صرفاً نیروگاه بسازیم تا جوابگوی 200 ساعت مصرف برق باشیم توجیه اقتصادی و اجتماعی ندارد و مسیر پایداری نیست.»
البته نکته عجیب اینجاست که اخیراً روحانی در جلسه هیئت دولت گفته است: «در این دو سه ماه، دو نیروگاه برق را خودم افتتاح کردم! یادم هست در چند ماه اخیر در سال 99 در شیروان افتتاح برق داشتیم در هریس هم افتتاح داشتیم یکی بخار بود یکی گازی بود »، اما باز هم شاهد قطعی های مکرر برق هستیم!
سوالی که دولتی ها باید پاسخ دهند این است که آیا اگر در سال های گذشته، ظرفیت تولید برق کشور، به صورت مناسب افزایش پیدا می کرد و یا از ظرفیت انرژی هسته ای برای تولید بیشتر برق استفاده می شد، باز هم اتفاقات امسال رخ می داد؟
البته اینکه باید الگوی مصرف برق مردم اصلاح شود و به سمتی برویم که نیاز به ساخت نیروگاه جدید، کمتر احساس شود تا هزینه آن در جاهای دیگر صرف شود، گزاره ای قابل قبول است اما وقتی مردم به هر دلیلی برق زیادی مصرف می کنند، راه چاره برای جلوگیری از خسارت های کمبود برق و عوارض آن، در کوتاه مدت و بلند مدت چیست؟
سه: خردادماه امسال، اردکانیان در صحن مجلس حاضر شد و به این موضوع اشاره کرد: «نتیجه خشکسالی‌ها، کمبود آب برای تولید برق، افزایش زودهنگام دما و استخراج غیرقانونی رمزارزها موجب شد تا به‌خلاف تمامی سال‌های گذشته رشد مصرف انرژی 19 درصد باشد».
قطعاً خشکسالی و افزایش دما می تواند بر ظرفیت تولید برق کشور اثر منفی بگذارد. اما در سال های گذشته نیز برخی سال ها گرمتر از سال های دیگر بوده ولی به این صورت مردم در شوک قرار نگرفته اند. حال باید پرسید که آیا این امکان وجود داشت که از چند سال قبل، تدبیر صورت گیرد یا اینکه اساساً این امکان وجود نداشته و کاملاً غیر قابل پیش بینی بوده است؟
چهار: رئیس جمهور در جلسه چهارشنبه هیئت دولت مدعی شده است: «در اینگونه مسائل مثل مسأله برق، کمبود برق و امثال اینها، باید ریشه مشکلات را لمس کنیم که چه است.در کشور باید سرمایه‌گذاری شود ... اینکه چرا نمی توانیم به اندازه کافی سرمایه در بازار ایران بیاوریم و سرمایه را مستقر کنیم، این باید کاملاً برای مردم توضیح داده شود... »
جالب است که حتی رئیس جمهور در این جلسه نیز از اتفاق پیش آمده برای مردم، کمک گرفت و موضوع FATF را نیز یک بار دیگر مطرح کرد و به طور کلی موضوع سرمایه گذاری را به آن پیوند داد.
فارغ از اینکه در دولت قبلی به رغم همه تحریم ها و فشارهای داخلی و خارجی و همچنین نپیوستن به FATF ، مردم شاهد چنین وضعیتی در اداره امور کشور نبودند، اما آیا می توان در این نوع نیازهای مردم منتظر سرمایه گذار ماند؟ آیا اساساً چنین چیزی در مورد صنعت برق که یک موضوع زیرساختی و حیاتی محسوب می شود، پذیرفتنی است؟ فرضاً به هر دلیلی تا 10 سال دیگر هم سرمایه گذار مناسب برای این نوع طرح ها پیدا نشود، در آن صورت نقش دولت در این میان چیست؟
