چرا دولت روحانی عجیب ترین دولت بعد از انقلاب است؟

گروه سیاسی جهان‌ نیوز: چندان فرصتی برای دولت دوازدهم باقی نمانده است. دولتی که وعده‌های مختلفی از گشایش اقتصادی و همچنین تعامل با جهان را به مردم داده بود و مدعی بود کلید مشکلات را در دست دارد، اینک با مشکلات ویژه ای دست و پنجه نرم می‌کند.

در حوزه اقتصادی که وضعیت کشور چندان مطلوب نیست. حتی در مقطعی کار به قطعی برق و خوابیدن کار صنایع و اقتصاد در برخی نقاط کشور کشید. از دیگر سو رابطه ایران با جهان چندان که جناب رئیس جمهور وعده داده بودند پیش نرفت و با سر کار آمدن «دونالد ترامپ» و حالا راهیابی «جو بایدن» به کاخ سفید دیپلماسی خنده به سر جای اول خود بازگشته است و تا به اینجا برجامی بدفرجام به عنوان دستاورد بزرگ دولت بر روی دست آن مانده است. 

همه این موارد و چند نکته اساسی سبب شده است که دولت روحانی به عجیب ترین دولت بعد از انقلاب بدل شود.

مواردی که در ادامه برخی از آنان را بر می شماریم.

1-فساد نزدیکان مقامات بلندپایه دولتی: درحالی که هم رئیس جمهور و هم معاون اول دولت دوازدهم مدعی مقابله با فساد هستند اما احکام برادران این دو در دادگاه نشان می‌دهد که موضوع تخلفات نزدیکان مقامات بلندپایه دولتی جدی است.

سرانجام حکم محکومیت «مهدی جهانگیری»، برادر «اسحاق جهانگیری» از سوی قوه قضاییه اعلام شد؛ دو سال حبس و پرداخت جریمه. بر اساس "حکم نهایی" قوه قضاییه، مهدی جهانگیری به جرم "قاچاق حرفه‌ای ارز" و "تحصیل مال نامشروع" در هر دو پرونده به زندان محکوم شده است.

بر اساس اظهارات سخنگوی قوه قضاییه، او متهم به قاچاق ۶۰۷ هزار یورو و ۱۰۸ هزار دلار شده است. ارزش ریالی این میزان قاچاق ارز ۲۶ میلیارد ریال اعلام شده است. در ۹ مهر ۱۳۹۸ نیز سخنگوی قوه‌قضائیه اعلام کرد «حسین فریدون» برادر و دستیار پیشین رئیس‌جمهور به اتهام اخذ رشوه به ۵ سال حبس قطعی و رد مال به مبلغ ۳۱ میلیارد تومان محکوم شده‌است. برادر رئیس جمهور در 24 مهرماه سال گذشته برای تحمل محکومیت خود راهی زندان اوین شد.

2- دولت مدعی فهم زبان دنیا چه کرد؟: این روزها برجام بازهم به خانه اول بازگشته است. حسن روحانی مدعی بود که زبان دنیا را بلد است و حتی این موضوع را در کمپین های انتخاباتی به رخ رقبا می‌کشید و می‌پرسید «آیا شما زبان دنیا را بلدید؟» اما آنچه امروز از رفتار سیاست خارجی دولت دوازدهم با اروپا و آمریکا بر می آید مشکلاتی است که با محوریت برجام رخ عیان کرده است. نه تنها آمریکا که با روی کار آمدن ترامپ به تشدید تحریم‌های ظالمانه علیه ایران دست زد بلکه حتی اروپایی ها هم که مدعی حمایت از برجام بودند نه تنها کانالی برای زنده نگاه داشتن این سند توافق با همه قول و قرارهایشان راه اندازی نکردند. امروز اروپایی ها با دیپلماسی تجاری عربستان و نفوذ رژیم صهیونیستی مطرح می کنند که این دو رژیم هم باید در مذاکرات برجام مشارکت داشته باشند. آنچه مشخص است دیپلماسی خنده برای حفظ برجام چندان راهگشا نبوده است بلکه با تسامح و تساهل راه گستاخی غرب بویژه اروپایی ها را فراهم کرد.

3- گشایش اقتصادی که وعده داده شد: گشایش اقتصادی از جمله وعده های دولت روحانی بود اما حالا آنچنان که از اوضاع اقتصادی کشور و بازار سرمایه مشخص است دولت در حوزه اقتصادی نه تنها خوب کار نکرده است بلکه باعث خرابی هایی نیز در این حوزه شده است. دولت همه تخم مرغ های خود را در این حوزه در سبد برجام چید و هنوز این انتظار ادامه دارد و حاصل کار معطل ماندن کشور برای رسیدن به وعده برداشتن یکباره تحریم ها بود که هنوز اتفاق نیفتاده است. اخیرا بایدن در سخنرانی خود درباره همه چیز سخن گفت جز ایران و ماجرای برجام. در این زمینه کشورهای  غربی از برجام پلاس و گرفتن امتیازات بیشتر در راستای موضوعات موشکی و منطقه ای سخنرانی می کنند. به نظر می رسد غربی ها با ترفند برجام می خواهند علاوه بر موضوع هسته ای ایران مسائل دیگر را نیز تحت شعاع قرار داده و به مراد سیاسی خود برسند. 

4- حرف هایی که برعکس شد: هنوز افکار عمومی این سخن رئیس جمهور که «مردم هم چیز را به بورس بسپارند» یادشان نرفته است. حالا اما به بازار بورس به عنوان کوره پول سوزی نگاه می کنند. سرمایه بسیاری از مردم در این بازار به باد رفته است. ماجرای قول های دولت برای کنترل نرخ ارز نیز یکی دیگر از این موارد است. وقتی «رضا رشیدپور» در قابل تلویزیون از رئیس جمهور قول می گرفت که نرخ ارز تغییر نکند، کسی فکرش را نمی کرد که تا 30 هزار تومان هم قیمت ارز بالا بیاید و بازار را زیر و رو کند. برای مواردی همچون کنترل قیمت لوازم خانگی همین مسئله تا حدودی صادق است. 

دولت روحانی در این زمینه به نوعی رکورد دار است. جالب است که موضوع رکود اقتصادی کشور که از دولت اول روحانی تا به امروز ادامه یافته است همواره با این وعده و حتی پیام رئیس جمهور که از رکود عبود کرده‌ایم همراه بود اما هنوز نه تنها کشور دچار رکودی فاحش است بلکه بسیاری از تولیدکنندگان بزرگ و کوچک از دور خارج شده و دریای متلاطم اقتصادی هنوز طوفانی است.