اتفاقی که در کشور ما برای استاد شجریان افتاده، هم از سوی دولت هم وزارت فرهنگ و ارشاد و هم از سوی صدا و سیما انتظارات را برآورده نکرد؛ چرا که نه در شأن ایشان بود و نه در شأن ملت ایران. حداقل یک روز عزای عمومی اعلام می‌شد.

گروه سیاسی جهان نیوز: روز شنبه، تشییع پیکر محمدرضا شجریان بدون توجه به توصیه های مصوبات ستاد ملی مبارزه با کرونا با حضور طرفداران وی انجام شد. اما ظاهرا یک عده از اصلاح طلبان معتقد هستند که این فرصت از دستشان رفته و آن بهره برداری لازم را نکرده اند. در همین حال احمد مازنی، نماینده سلفی بگیر مجلس دهم و غلامعلی رجایی، مشاور سابق مرحوم هاشمی از عدم اعلام عزای عمومی(!) اظهار گلایه کرده اند. البته که #کاسبان_شجریان خود بهتر از هرکس می دانند که در پی هنر این استاد آواز نبوده و ناخواسته به اهمیت وجه سیاسی او اعتراف می کنند. اتفاقا برخی از کارشناسان معتقد هستند که اصلاح طلبان اجازه ندادند برخی نظرات شجریان که در مصاحبه سال 95 با روزنامه ایران مطرح کرده بود برجسته شود. نکته دیگر آنکه هم اکنون اساتید دیگری در قید حیات هستند که اصلاح طلبان نه تنها هیچ توجهی به آنها ندارند بلکه به دلیل اختلاف سلیقه حتی به تخریب ایشان نیز دست می زنند. در همین باره بخش های مرتبط از گفتگوهای مازنی و رجایی را در ادامه خواهید خواند:

مازنی، نماینده سلفی بگیر مجلس دهم
*آقای شجریان در عصر ما مثل حافظ و سعدی در حفظ خودشان بود. اتفاقی که در کشور ما برای استاد شجریان افتاده، هم از سوی دولت هم وزارت فرهنگ و ارشاد و هم از سوی صدا و سیما انتظارات را برآورده نکرد؛ چرا که نه در شأن ایشان بود و نه در شأن ملت ایران. حداقل یک روز عزای عمومی اعلام می‌شد. من هم معتقدم در زمینه پاسخ دادن به مطالبات حداقلی این‌چنینی هم دولت کوتاهی کرده است، در صورتی که می‌توانست خیلی موثرتر عمل کند. اتفاقا پس از درگذشت استاد شجریان، ویدیویی از دوران مناظرات انتخاباتی از حسن روحانی در فضای مجازی دست به دست شد که ایشان از عدم پخش ربنای استاد شجریان انتقاد می‌کرد؛ وعده‌ای که می‌توانست تبدیل به عمل شود، برای هیچ‌ کس هم در هیچ جایگاهی ایجاد نمی‌کرد. متاسفانه مشکلات و عقده‌هایی را برای احساسات مردم ایجاد می‌کنند که هیچ کمکی به نظام و دولت نمی‌کند؛ بلکه بیشتر ضربه می‌زند، از جمله همین رنجاندن آقای شجریان که به قیمت حمایت از احمدی‌نژاد بود که در آخر به آنها وفادار نماند و همه‌اش خسارت بود و هنوز هم وجودش خسارت است. در آینده مردم قضاوت خواهند کرد. امثال آقای شجریان را برای چنین افرادی قربانی کردند.

بیشتر بخوانید:
همایون شجریان: مرگ پدرم را سیاسی نکنید

غلامعلی رجایی، مشاور فرهنگی مرحوم آیت الله هاشمی
*زمانی که آقای شجریان بیمار شد، آیت‌الله هاشمی من را با یک کتاب و دو انگشتر و دست‌خطی به عیادت ایشان فرستاد. البته نتوانستم با ایشان ملاقات کنم؛ چون در قرنطینه بودند. اما با خواهر آقای شجریان دیدار کردم و هدیه‌ها را تقدیم کردم. بعدتر که در مورد بازخورد این عیادت پرس‌وجو کردم، شنیدم ایشان بسیار خوشحال شده که آقای هاشمی به یادشان بوده است. دو انگشتر هم که نگین آن سنگ قبر امام حسین (ع) بود، به آقای شجریان و همسرشان هدیه کردیم و یک کتاب روزنوشت آیت‌الله هاشمی را که خودشان امضا کردند و نوشتند تقدیم به «هنرمند متعهد». به هر حال کم پیش می‌آمد که آیت‌الله هاشمی به کسی، هم کتاب، هم پیام و هم هدیه بدهد که این کار را برای آقای شجریان کرد و سنگ‌تمام گذاشت. از طرفی نگهداری آقای شجریان در این ایام بیماری، حتما هزینه‌های کمرشکنی داشته که حق این بود با ایشان و خانواده ایشان ملاقات شود و سرکشی‌ به ایشان صورت گیرد. به نظر من اگر اجازه داده می‌شد تشییع شجریان برگزار شود یکی از مراسم باشکوه پس از سه تشییع امام، آیت‌الله هاشمی و شهید قاسم سلیمانی بود و می‌توانستیم آن را تشییع چهارم بنامیم. این تشییع حتما مردم ایران را به ‌خصوص نزد فارسی‌زبانانی که به آقای شجریان گوش می‌کرده‌اند، سرافراز می‌کرد. همین الان هم به ‌نظرم باید مراسم مردمی مجازی برای ایشان برگزار شود؛ چراکه همه به شکلی نمک‌پرورده صدای ایشان هستند و سال‌ها با صدای آقای شجریان افطار کرده‌اند و کمتر صدایی همچون صدای آقای شجریان همزاد و قرین لحظه‌های معنوی مردم بوده است.

درباره «غلامعلی رجایی» بیشتر بخوانید:
شهید بهشتی می‌گفت در قبال «رجوی» اشتباه کردیم
سقوط دلار از سقوط خرمشهر مهم‌تر است
اگر امام امروز بود، روش آیت‌الله هاشمی را قبول داشتند
رد صلاحیت علی مطهری مانع از الگو شدن ایران می‌شود
امام حسین(ع) مایل بود با یزید مذاکره کند!
 
*نکته بعدی اینکه آقای شجریان، سیاسی بود اما سیاست‌زده نبود. فقط یکجا تحمل نکرد و لباس سیاست پوشید و آن زمانی بود که رییس دولت وقت مردم را خطاب قرار داد و منتقدان و معترضان را «خس و خاشاک» نامید. ایشان هم در گفت‌وگویی مطرح کرد که من صدای این خس و خاشاک هستم. به نظر من تمام مواضع آقای شجریان یک طرف اما ایستادن کنار مردم، طرف دیگر، چراکه می‌دانست این موضع‌گیری برایش محرومیت به‌ دنبال دارد اما پای مردم ایستاد.

*اعلام عزای عمومی برای درگذشت آقای شجریان یک مطالبه عمومی بود که متاسفانه دولت در این زمینه کم‌کاری کرد.

*نمی‌دانم آیا در مورد عزای عمومی یا برگزاری مراسم تشییع از جایی به دولت نهی جدی صورت گرفته بود یا نه. اگر هم نهی شده‌ باشد، روحانی باید می‌گفت کسانی که به من رای داده‌اند، داغدار هستند و باید با آنها همدردی کنم. هیچ اتفاقی هم در تشییع آقای شجریان نمی‌افتاد. در نهایت ممکن بود مردم چند شعار سر بدهند اما مگر حکومتی با شعار سقوط می‌کند که نگرانی از بابت تشییع وجود داشته باشد.