پنج نکته اساسی درباره محاکمه «اکبر طبری»/ حساب کار دست دیگر مفسدان اقتصادی می آید؟

گروه سیاسی جهان نيوز: بررسی تخلفات برخی از مسئولان سابق قوه قضائیه موجی از امیدواری را در جامعه در برخورد با فساد بوجود آورد. «سید ابراهیم رئیسی» رئیس قوه قضائیه از ابتدای ورود به این قوه اعلام کرد که با بسترهای فسادزا بایستی برخورد شود. اینکه این بسترها در کجا بوجود آمده ممکن است در قوه قضائیه که خود جبهه مقابله با فساد است نیز بروز کرده باشد. در همین راستا نکته اساسی اینجاست که این قوه برای اصلاح ساختاری خود نیز اقدام کند. این اصلاح و ترمیم با برخورد قانونی و از جنس برخوردی که با عموم صورت می گیرد، اگر باشد امیدواری اجتماعی برای زدوده شدن فساد از جامعه را دوچندان می کند. 

اخیرا با بررسی پرونده «اکبر طبری» و برگزاری اولین جلسه دادگاه وی که او را با لباس متهمین در دادگاه مشاهده کردیم، این فضای اجتماعی بوجود آمد اما این موضوع در قوه قضائیه حائز چند نکته اساسی است که در ادامه به آن اشاره می شود.

اهتمام ویژه قوه قضائیه برای زدودن بسترهای فسادزا: اولین موضوعی که با بررسی پرونده اکبر طبری مورد توجه قرار می گیرد اهتمام ویژه قوه قضائیه است. درواقع بسیاری از کارشناسان سیاسی و حقوقی این اقدام قوه قضائیه را به مثابه یک جراحی یاد می کنند. جراحی که در آن فساد از بدنه دستگاهی که قرار است خود در جبهه مقابله با فساد باشد، زدوده می شود و این قوه را هر چه قوی تر و سالم تر برای مقابله با این موارد می کند. درواقع اگر قوه قضائیه هم مشکلاتی در این حوزه داشته باشند چندان نمی تواند با قاطعیت با فساد مقابله کند و همین عناصر آلوده می توانند روند مقابله با فساد را منحرف سازند. 

حساب کار دست دیگر مفسدان می آید؟: اینکه قوه قضائیه در اهتمام برای مقابله با فساد از ساختار خود شروع می کند و پیامی قاطع را به دیگر مفسدان اقتصادی در دستگاه ها و شاهراه های قدرت که مفسده ای مرتکب شدند، می دهد. درواقع این موضوع حساب کار را دست کسانی که فکر می کنند در دستگاه های دیگر با توجه به قدرتی که دارند به نوعی مصونیت دارند، می دهد. قوه قضائیه با این اقدام نشان داد که برای مقابله با فساد از هیچ جایگاه و مقام و دستگاهی حذر ندارد و به نظر می رسد حساب باید دست کسانی بیاید که در جایگاه های دیگر و حالا بالاتر برای خود نوعی مصونیت را تصور می کنند.

امیدواری در جامعه برای مقابله با فساد: هر چقدر اقدامات برای مقابله با فساد بیشتر باشد امیدواری در جامعه برای پیشرفت و رسیدن به توسعه بیشتر می شود. متاسفانه عامل اصلی عقب ماندگی بسیاری از کشورها همین بسترهای فسادزاست. اینکه افراد نمی توانند در فضای سالم به کسب و کار خودشان رونق و رشد بدهند، یکی از موارد عقب ماندگی کشورهاست. »مولانا جلالدین بلخی»، شاعر پرآوازه ایرانی هم در بیتی به همین نکته اشاره می کند که « اول ای جان دفع شر موش کن، وانگهان در جمع گندم کوش کن.» اینجاست که مقابله با فساد و بسترهای فسادزا می تواند امیدواری به جامعه بدهد که آینده ای روشن برای رشد و پیشرفت در پیش رو دارد. این امیدواری وجود دارد که این مقابله به طور جدی تری ادامه یابد. 

مسئله حجم قدرت و مصونیت افراد: برخی از کسانی که در شاهراه های قدرت قرار دارند و از قدرت خود سوءاستفاده را می کنند، در این تصورند به دلیل اینکه قدرت در دست آنهاست و حجم قدرتی که با توجه به جایگاهی که دارند بالاست، امکان برخورد با آنها وجود ندارد. در برخی از پرونده ها حتی گزارش می شده که نیروهای بازداشت کننده افراد مفسد هم در این زمینه با اهمال کاری در بازداشت افراد تعلل می کنند. اما برخورد با امثال اکبر طبری این نظریه را بیش از پیش از بین می برد. درواقع اینکه هر کسی در هر جایگاهی که باشد نزد قانون برابر است و با وی برخورد می شود، در دادگاه طبری تا اندازه ای احساس شد اما باید این موضوع تداوم پیدا کند و اصل و نظریه حجم قدرت و عدم برخورد را به طور کلی در هم بشکند.

تداوم مقابله با فساد: مقابله با فساد امری مقطعی نیست. درواقع برای مقابله با فساد بایستی به طور مداوم عملیات صورت گیرد. آنچه امروز در جامعه نیاز است مقابله با فساد برای زدودن بسترهای فسادزاست. متاسفانه این بسترها بعضا شاخ و برگ پیدا می کند و برای اینکه به طور کلی از بین بروند بایستی به طور مداوم با آنها برخورد شود و ریشه فساد به طور سنتی و فرهنگی برچیده شود. متاسفانه در برخی از مراکز یک رویه فساد به طور رفتاری بوجود آمده است که با تغییر افراد هم این رویه به سبب اینکه به یک رفتار و عادت نابهنجار بوجود آمده است از بین نمی رود. مانند دادن رشوه به برخی از کارمندان در برخی ارگان ها که در میان مردم برای راه اندازی کارهایشان باب شده است. به هر جهت بایستی سیستمی نظارتی قوی و همچنین با تداوم برای مقابله با فساد بوجود بیاید که این رفتار نابهنجار اجتماعی هم زدوده شود تا بستر فساد به طور کلی ریشه کن شود.