برخی از مخالفین دولت ناآگاه هستند و اساتید آنها مطالبی را یادشان می‌دهند و افراد هم تکرار می‌کنند!

گروه سیاسی جهان نیوز: محمدرضا خباز، چهره اصلاح طلب و جزو حامیان سرسخت دولت روحانی که برای ورود به مجلس یازدهم ناکام ماند، در گفتگو با روزنامه آرمان مخالفان روحانی را به سه دسته تقسیم کرده و بخش اول آن را افراد حسود نامیده است. این مدیر ارشد دولت های اعتدال که تجربه نشستن بر کرسی دو استانداری سمنان و خراسان شمالی را در دولت های اعتدال تجربه کرده است بخش دیگری از مخالفان روحانی را افرادی نامیده که اساتید آنها مطالبی را یادشان می‌دهند و آنها هم تکرار می‌کنند! پیش از این خباز منتقدان دولت تدبیر و امید را «منافق، باج‌گیر و جنگ طلب» نامیده بود و احتمال داده بود «دست نشانده» جایی باشند. سوال اینجاست که در سال پایانی دولت دوازدهم و با کاهش محبوبیت چشم گیر رئیس دولت(زیر ده درصد) و همچنین موج پشیمانی و اعلام برائت اصلاح طلبان، خباز دقیقا به چه چیز و کجا فکر می کند که اینگونه اظهاراتی را بر زبان می آورد؟

به گزارش جهان نیوز، بخش های مهم اظهارات خبار را در ادامه خواهید خواند:

*دلایل هجمه علیه دولت متفاوت است... اولین آنها حسادت است. در انتخابات ریاست جمهوری در سال 1392 زمانی که روحانی کابینه خود را به مجلس معرفی کرد در همان جلسه اول که هنوز دولت او شروع به کار نکرده بود اما از او می‌پرسیدند علت بیکاری گرانی و تورم چیست؟ چطور دولتی که شروع به کار نکرده از کابینه او متوقع باشیم؟ این عوامل نشان دادند در خصوص روحانی فرار به جلو رخ داد و دولت او را مقصر بحران‌های دولت قبل دانستند. تمام بحران‌های دولت احمدی‌نژاد به گردن روحانی افتاد و حتی زمانی شروع به تخریب کابینه و دولت روحانی کردند که آنها به‌طور جدی شروع به کار نکرده بودند. بنابراین به راحتی می‌توان نتیجه گرفت چه میزان حسادت در برخی رفتارها علیه روحانی موثر بوده است. حسادت به این معنا که کسانی که روحانی را تخریب کردند به‌دنبال کاندیدای دیگری بودند و زمانی که آن شخص رای نیاورد آرزوها و آمال آنها بهم ریخت در نهایت هم تمام سعی خود را برای اینکه دولت روحانی را تخریب کنند انجام دادند و امروز هم به عقده گشایی مشغول هستند.

بیشتر بخوانید:
یک عده کینه دولت را به دل گرفته‌اند/ آرزوی سقوط روحانی را دارند!
تندروها به ظریف حسادت می‌کنند چون توانسته آبروی نظام را حفظ کند!

*برخی از مخالفین دولت ناآگاه هستند و اساتید آنها مطالبی را یادشان می‌دهند و افراد هم تکرار می‌کنند. به آنها می‌گویند چه بگویند و چه نگویند و این معیار بارز ناآگاهی است. از کسانی حرف می‌زنم که نه اهل اندیشه هستند و نه تحلیل. فقط و فقط حرف‌هایی که به آنها دیکته می‌شود را تکرار می‌کنند در نتیجه باید صراحتا بگویم عده دیگری این تندرو‌ها را اداره می‌کنند و خودشان در حرف‌هایی که می‌زنند نقشی ندارند و فقط طوطی‌وار مخالفت می‌کنند. برخی تندروها را اداره می‌کنند و آنها هم اربابان زر و زور هستند، نمی‌توان مخالفتی با مواضعشان داشت.

*گروه سوم که خطرناک‌تر است، کسانی هستند که حرف‌هایی را می‌زنند که گاه دشمنان آنها را بیان می‌‌کنند. یعنی حرف‌های برخی دشمنان داخلی را از زبان رادیو فردا، رادیو اسرائیل و آمریکا می‌شنویم و این سخنان با برخی مواضع خیلی تند داخلی شباهت دارد.